Ήρθε η ώρα να καταρρίψουμε ένα μύθο, πλασμένο από τα ηλεκτρονικά, κοινωνικά και πολιτισμικά μέσα, που ταλαιπωρεί όλους τους άνδρες – και αναπόφευκτα και τις γυναίκες, στις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Ένας μύθος που μπορεί να αποβεί «μοιραίος» στην ψυχολογία και στην σεξουαλική απόδοση αν εφαρμοστεί στην ουσία του.
Τόση πολλή πληροφορία μαζεμένη, πρώτη φορά σε ένα σεξουαλικής φύσεως θέμα, καθώς όπως όλοι ξέρουμε, κατά γενική ομολογία, οι κουλτούρες μας δύσκολα ανοίγονται στις απόψεις τους περί του σεξ και των ερωτογενών ζωνών, αλλά αυτό είναι μια ιστορία για άλλη φορά.
Τελικά το μέγεθος μετράει;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αποδεχόμενοι το γεγονός ότι όπως και στη ψυχολογία, έτσι και στην βιολογία ο άνθρωπος αποτελεί ον μοναδικό, με πολλά ταυτόσημα χαρακτηριστικά ανάμεσα στα «κοινά» φύλα (μιλούμε πάντα για τα 2 γενετικά προκαθορισμένα άρρεν και θήλυ), αλλά και με άλλα τόσα διαφορετικά.
Οι έρευνες λοιπόν, αποδεικνύουν ότι ο μέσος όρος, μεγέθους του πέους (στην λευκή φυλή) κυμαίνεται από τα 11 – 17 εκ. – με την επιστήμη να ορίζει ότι τα μεγέθη κάτω από 7 εκ. μπορεί να θεωρούνται παθολογικά (λόγω του ότι το κολπικό μέγεθος ορίζει σαν μέσο όρο τα 7 εκ.).
Το πιο σημαντικό κομμάτι αυτού του άρθρου, είναι το επόμενο, ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟΝ ΔΙΕΙΣΔΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΣΜΟ.
Αν μιλούμε πάντα για μια υγιή σεξουαλική δραστηριότητα ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα θα πρέπει να γνωρίσουμε 3 δεδομένα. Οι περισσότερες γυναίκες δεν έρχονται πάντα σε οργασμό κατά την διεισδυτική σεξουαλική επαφή, οι γυναίκες επηρεάζονται περισσότερο από την «εγκεφαλική» επαφή, ο μύθος του μεγέθους έχει «φτιαχτεί» για ψυχολογική καταστολή της μειονότητας, στην εκ γενετής κόντρα των ανδρών για το ποιος θα «επιβιώσει».
Μελετώντας τα πιο πάνω, ξεκινούμε από το πρώτο σημείο. Αν και θα το αναλύσουμε περισσότερο σε ένα άλλο μας άρθρο, αυτό που πρέπει να καταγραφεί, είναι ότι η ερωτογενούς ζώνη μιας γυναίκας δεν βρίσκεται μεμονωμένα, στον πυθμένα του κόλπου, περισσότερο απαντά στην κλειτορίδα, ένα σημείο εύκολα προσβάσιμο, χωρίς διείσδυση. Άρα ο ερεθισμός του σπάνια απαντά στο πόσο «μεγάλο» είναι το ερεθιστικό όργανο.
Δεύτερον, αν ο στόχος των ανδρών είναι να πετύχουν τον οργασμό, παρουσιάζοντας το πέος τους ως κάτι το «μεγάλο», κάνουν λάθος. Έρευνες αποδεικνύουν ότι η «εγκεφαλική» επαφή είναι αυτή που ορίζει το κατά πόσο μια γυναίκα έρχεται σε οργασμό, με τις ίδιες να επιλέγουν μεγέθη μεγαλύτερα από τον μέσο όρο, πολύ σπάνια.
Τελευταίο σημείο, και πιο σημαντικό, αποτελεί το δεδομένο ότι ο μύθος του μεγέθους, έχει δημιουργηθεί από άνδρες. Θέλετε λίγο τα πρωταρχικά και βασικά κίνητρα –να επιζήσει ο καλύτερος, ο πιο δυνατός, αυτός που σίγουρα μπορεί να τεκνοποιήσει και ούτω καθεξής. Θέλετε το γεγονός ότι για κάποιο λόγο από την εφηβεία έχουν μάθει να συγκρίνονται μεταξύ τους; (είτε επι προσωπικού, είτε βλέποντας συγκεκριμένο υλικό στο διαδίκτυο). Θέλετε επειδή η «κοινωνία» έχει πλάσει μια στερεοτυπική εικόνα για το τι θα έπρεπε να είναι;
Όποιος και αν είναι ο λόγος, τα αποτελέσματα είναι τα ίδια. Και εξηγούμε, αν στην πιθανότητα ερωτικής συνεύρεσης, ο παρτενέρ, έχει στην φαρέτρα του όπλα όπως, η σωστή υγρασία, η αφοσίωση στα προκαταρκτικά, η «εγκεφαλική» διείσδυση και δοθεί η απαραίτητη σημασία στην σύντροφο, τότε τα πράγματα είναι πολύ απλά και οι πιθανότητες με το μέρος του. Αν από την άλλη πρέπει μια για πάντα να απαντήσουμε στο ερώτημα, τότε δυστυχώς ο μύθος αυτός θα πρέπει να καταρριφθεί από το μυαλό του κάθε σεξουαλικά ενεργού ενήλικα.
Πρώτα γιατί δημιουργεί το άγχος της απόδοσης και σε μερικές περιπτώσεις αρκετά φαινόμενα σεξουαλικής δυσλειτουργίας –λόγω και του φόβου. Ενώ δεύτερον, αποστρέφει την προσοχή από την τεχνική και το πραγματικό ενδιαφέρον της λίμπιντο, πράγμα που αναπόφευκτα σημαίνει και οργασιμική ανεπάρκεια.
