newsroom must
Μπορεί στο παρελθόν οι διαδικτυακές γνωριμίες να θεωρούνταν ταμπού, ωστόσο τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι δημιουργούν accounts σε εφαρμογές γνωριμιών προκειμένου να βρουν ένα σύντροφο. Και ενώ αυτό είναι θεμιτό, εκείνο που προβληματίζει έντονα στις μέρες μας είναι το ότι στις εν λόγω εφαρμογές εντάσσονται περισσότερο δεσμευμένοι άνθρωποι, παρά single. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα που δημοσιευτήκε στο blog του Θάνου Ασκητή από την Περσεφόνη Λαφαζάνη ερευνες διεθνώς δείχνουν πως το 18-25% των χρηστών εφαρμογών γνωριμιών είναι σε σοβαρή σχέση ή παντρεμένοι. Ας δούμε αναλυτικότερα τα όσα αναφέρει η Επιστημονική Συνεργατής Ι.Ψ.Σ.Υ μέσα από το κείμενό της.
Φαίνεται να υπάρχουν δύο είδη απιστίας:
Συναισθηματική απιστία, δηλαδή βαθιά συναισθηματική σύνδεση με κάποιο τρίτο άτομο
Σεξουαλική απιστία, δηλαδή η σύναψη σεξουαλικής σχέσης με έναν τρίτο
Η διαδικτυακή απιστία μπορεί να είναι συναισθηματική αλλά και σεξουαλική μέσω διαδικτυακού σεξ (cybersex) και μάλιστα μπορεί να αποδειχθεί το ίδιο επιζήμια για τη σχέση όσο και η απιστία με την «κλασική» έννοια.
Ποια είναι τα κίνητρα ενός δεσμευμένου που χρησιμοποιεί εφαρμογές γνωριμιών;
Εκτός από τη σεξουαλικών επαφή, κάποιοι δεσμευμένοι αναζητούν στο διαδίκτυο την σύναψη ρομαντικών σχέσεων. Μια εξήγηση μπορεί να είναι ο φόβος κάποιων ατόμων να μείνουν μόνοι. Δηλαδή, ένα άτομο μπορεί να παραμένει σε μια μη ικανοποιητική σχέση, φοβούμενος να μείνει χωρίς σύντροφο, έτσι κάνει χρήση των εφαρμογών γνωριμιών για να καλύψει το συναισθηματικό κενό.
Άλλο κίνητρο μπορεί να η ενίσχυση του εγώ. Δηλαδή, οι δεσμευμένοι χρήστες βλέπουν τις εφαρμογές γνωριμιών ως ευκαιρία να αξιολογήσουν πόσο ελκυστικοί και ποθητοί είναι.
Photo by Pratik Gupta on Unsplash
Τι χαρακτηριστικά προσωπικότητας έχουν οι δεσμευμένοι που χρησιμοποιούν εφαρμογές γνωριμιών;
Υψηλά επίπεδα εξωστρέφειας, δηλαδή πόσο ενεργητικό και κοινωνικό είναι ένα άτομο και η δεκτικότητα σε νέες εμπειρίες έχουν σχετιστεί με την απιστία, τις εξωσυζυγικές σχέσεις και τη σύναψη βραχύχρονων σεξουαλικών σχέσεων.
Επίσης, ο νευρωτισμός, δηλαδή η τάση του ατόμου να βιώνει αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, θυμό και φόβο, έχει συνδεθεί με χαμηλότερα επίπεδα σχεσιακής ικανοποίησης και περισσότερες συγκρούσεις. Έτσι, άτομα σε σχέση και με υψηλά επίπεδα νευρωτισμού, χρησιμοποιούν τις εφαρμογές γνωριμιών για να αντισταθμίσουν το συναισθηματικό κενό, και δεν εστιάζουν τόσο στην εύρεση σεξουαλικών συντρόφων.
Τέλος, ναρκισσιστικές προσωπικότητες αντιμετωπίζουν τις σχέσεις σαν ένα «παιχνίδι» με βασική επιδίωξη να λάβουν επιβεβαίωση. Έτσι, φαίνεται πως απιστούν πιο συχνά επιδιώκοντας να γνωρίζουν συντρόφους στο διαδίκτυο, αν και βρίσκονται ήδη σε σχέση.
Οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν φέρει νέα δυναμική στις ρομαντικές και σεξουαλικές σχέσεις. Μήπως όμως το διαδίκτυο δεν αποτελεί από μόνο του πειρασμό; Το ερώτημα είναι αν κάποια άτομα θα απιστήσουν έτσι και αλλιώς και οι εφαρμογές κάνουν απλά την απιστία πιο εύκολα προσβάσιμη…
