Σαν έτοιμες από καιρό, μπαίνουμε στην δίνη του έρωτα, αναλωνόμαστε σε πρακτικές μεταξύ «φίλων» που εν τέλη προσδίδουν στις υποτιθέμενες ικανότητές μας «κύρος και αξιοπιστία». Πόσο μάταιο είναι όμως το γεγονός ότι εξαρτάται το προσωπικό μας ηδονικό μονοπάτι από την ένταση και τα πειράματα που είμαστε διατεθειμένες να πράξουμε κατά τη διάρκεια του σεξ;
Η απάντηση κρύβεται στον εσωτερικό φιλόδοξο εαυτό μας, που τρέφεται με την σεξουαλική ικανοποίηση τόσο του δικού του όσο και του παρτενέρ. Εκεί, θα βρούμε όλα όσα ψάχνουμε, αν είμαστε διατεθειμένοι να επενδύσουμε στον ερωτισμό και στην διαδικασία που προαπαιτείται για να καταφέρουμε την απόλυτη ηδονική διάσταση της επαφής.
Η συγκεκριμένη συνθήκη, μετρά στο κοντέρ από την πρώτη σεξουαλική επαφή, και φτάνει μέχρι την τελευταία καθώς, «ο άνθρωπος όσο ζει μαθαίνει», αυτό που αλλάζει συνήθως είναι η θέλησή μας για αλλαγή, η αντίληψη του διαφορετικού και ο πόθος προς ανακάλυψη μεγαλύτερων «κορυφών» που στο τέλος – τέλος, θα καταφέρουν να δώσουν αυτό που ενδόμυχα επιθυμούμε.
Όλα όμως αρχίζουν από το μηδέν. Όταν πρωτοανακαλύπτουμε τις δυνατότητες που έχει μια κατά τα άλλα «φυσιολογική» σεξουαλική εμπειρία. Όταν αφαιρούμε από το μυαλό την «καθαρότητα» της επαφής και την αντικαθιστούμε με την «βρωμιά» του πάθους, της έντασης και της απόλαυσης. Τότε, αντιλαμβανόμαστε πως τόσο το σώμα όσο και η ψυχή μπορούν να μετατραπούν σε θεριά ανήμερα, έτοιμα να κατασπαράξουν τον ερωτικό παρτενέρ, με πολλούς και διάφορους τρόπους.
Μετά, καταλαγιάζει μέσα μας ο ενθουσιασμός, και ορίζουμε την σεξουαλική ζωή σε μια νόρμα, στο καθιερωμένο, στη ρουτίνα, στην «βανίλια». Του προσθέτουμε και του αφαιρούμε στοιχεία, έτσι ώστε να το φέρουμε στα μέτρα μας. Εκεί είναι που κρύβεται και η αλήθεια στην «τόλμη». Εκεί δημιουργείται η ιδέα του πως το θέλεις, πόσο αντέχεις, και πόσα πράγματα είσαι διατεθειμένη να δοκιμάσεις. Φτιάχνοντας μια νοητή βάση για τις μετέπειτα σεξουαλικές σου εμπειρίες.
Τελευταίο βήμα είναι η κατάρριψη όλων των μύθων που θέλουν τη γυναίκα παθητικό εραστή. Αυτό φυσικά σε μια ταυτόσημη κοινωνία όπως την δική μας, ακούγεται παράξενο, φιλόδοξο, «αμαρτωλό», όμως αν κάτσουμε να το καλοσκεφτούμε, πως μπορεί να ζητάμε από το πιο ερωτικό πλάσμα στον πλανήτη να απαρνηθεί τη φύση του και να καταλαγιάσει τη φλόγα που το καίει;
Όσοι κανόνες και άρθρα και να γραφτούν η απάντηση είναι μια. Στον σεξ, όλα επιτρέπονται και τίποτα δεν προβλέπεται. Το πόσο τολμηρή ή όχι είσαι εξαρτάται από την δική σου «ζώνη άνεσης» (comfort zone) και το πόσα πράγματα είσαι διατεθειμένη να δοκιμάσεις. Εσύ βάζεις το όριο, φτάνει εκείνο να μην καταπιέζει τα πραγματικά σου θέλω και ανάγκες. Καθώς το πάθος και η ηδονή είναι σχεδόν πάντα αλληλένδετα.
