Είναι αυτοί οι τύποι που δεν αντέχουν το πολύ σου. Σε κάνουν να νιώθεις λίγος. Αυτοί είναι επικίνδυνοι και πρέπει να μένουν σε απόσταση ασφαλείας.
Είναι και αυτοί που πνίγονται με την αγάπη που τους δίνεις, που ρουφούν το είναι σου, που σε ταλαιπωρούν με ιδιοτροπίες και τον εγωισμό τους, που σε διαλύουν μέχρι να χωρέσεις στα κουτάκια των δικών τους αναγκών.
Θα βρουν ότι είσαι πάρα πολύ έντονος ή πάρα πολύ μαλακός για αυτούς. Που ακόμη και αν κάνεις τα πάντα γι’ αυτούς παραμελώντας εσένα, αυτοί βρίσκουν κάτι πάντα για να διαμαρτυρηθούν, να ψέξουν, να κατεβάσουν μούτρα.
Ενοχλούνται από το φως και το χρώμα της διάθεσής σου, από το χαμόγελό σου και τη λάμψη των ματιών σου, θα σου χαλάσουν κάθε στιγμή που νιώθεις χαρούμενος.
Από αυτούς πρέπει να φεύγεις.
Δεν χρειάζεται να παρακαλείς για την αγάπη που αξίζεις. Δεν χρειάζεται να παρακαλείς για την αποδοχή που δε θα έχεις ποτέ. Πολύ λίγος ή πολύς γενικά, κάτι θα βρίσκουν για να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα.
Δεν πρέπει να νιώθεις μπερδεμένος, ούτε πρέπει να αγωνίζεσαι για κάποιον που δεν παλεύει για σένα. Που δεν έχει τίποτα να δώσει. Τα συναισθήματα όσο και να το παλέψεις δε θα γίνουν ποτέ αμοιβαία.
Δεν έχεις θέση κοντά σε τέτοιους ανθρώπους όσο και να το προσπαθείς όσο και να κουράζεσαι για να χωρέσεις. Φύγε.
Βάλε την αξιοπρέπειά σου περισσότερο από την ανάγκη σου να αγαπηθείς και φύγε μακριά.
Βρες τη δύναμη να πεις ότι είναι σωστό για σένα να φύγεις, σεβάσου τον εαυτό σου, μην μένεις εκεί όπου δεν είναι κατάλληλα που δεν νιώθεις καλά.
Και μετά; Με ρωτά.
Να βρεις τον «καθρέφτη» σου. Εκεί που θα είναι όλα ταιριαστά. Εκεί που «βλέπεις» τον εαυτό σου.
Και μέχρι να γίνει αυτό… γίνε το άτομο που δεν είναι εύκολο να ερωτευτείς αλλά αυτό που είναι δύσκολο να ξεχάσεις, του είπα.
