Στον έρωτα παρανοείς, λέει και το γνωστό άσμα.
ΈΡΩΣ : Στην ελληνική μυθολογία ο Έρως ήταν ο φτερωτός θεός της αγάπης και γιός της θεάς Αφροδίτης.
Αν αναλογιστεί κανείς πέρα από τη χημική διαδικασία, του τί πραγματικά σημαίνει για τον καθένα από εμάς ο έρωτας, θα πάρει πολλές και διαφορετικές απόψεις. Η ανάγκη για να γεμίσουμε την φαντασία αλλά και την πραγματικότητά μας με συναισθήματα όπως αυτό του έρωτα, καθορίζει στην πλειοψηφία την ενήλικη ζωή μας.
Να σκεφτούμε λίγο την ιστορία με τον Τρωικό πόλεμο, ο έρωτας για την Ελένη παρακίνησε δύο πολύ ισχυρές δυνάμεις της τότε εποχής να μονομαχήσουν μεταξύ τους, και όλα αυτά γιατί ο Πάρης ήταν σφόδρα ερωτευμένος μαζί της.
Ο έρωτας κινεί βουνά. Αλήθεια-ψέματα, είναι κάτι το οποίο αδιαμφισβήτητα ορίζει τις πράξεις μας. Γιατί όταν βρίσκεσαι στη δίνη του, σε παρασύρει, σου θολώνει το μυαλό και σε παροτρύνει να πράξεις όπως ποτέ στο παρελθόν. Σε γεμίζει, σε ορίζει, σε «καταστρέφει».
Από τα πιο δυνατά συναισθήματα. Όσοι είχαν την τύχη να τον βιώσουν σχεδόν ποτέ δεν βγαίνουν αλώβητοι γι'αυτό και οι Άγγλοι το ονόμασαν crush. Και αυτό γιατί είναι παρωδικός, μια ετεροχρονισμένη «φούσκα» που όταν τελειώσει σε συνθλίβει. Οι έρευνες φυσικά δεν συμφωνούν στη χρονική διάρκεια, αλλά δέχονται την παροδικότητά του. Γι’ αυτό και αποτελεί «μήλον της έριδος». Όλοι μας το αναζητούμε με μεγάλο πόθο, το ζούμε σε υψηλές ταχύτητες και το χάνουμε όσο γρήγορα το βρήκαμε.
Τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει ένα τόσο έντονο συναίσθημα; Τίποτα. Είναι μοναδικό, σε συνεπαίρνει και σε κάνει να θες περισσότερο. Η αγάπη που νιώθεις για ένα άτομο ναι μεν μπορεί να είναι αλληλένδετη με τον έρωτα που ένιωθες για αυτό στο παρελθόν αλλά ο έρωτας ξεθυμαίνει.
Αυτός είναι και ο λόγος της εξέλιξης, η αιτία για συνεχή επένδυση και προσπάθεια. Οι ανθρώπινες σχέσεις και δε οι ερωτικές απαιτούν ιδιαίτερη προσπάθεια και κατανόηση. Να γίνει το άτομο ένα με το συναίσθημα, να αφουγκραστεί στην πραγματικότητα τους παλμούς της καρδιάς του και να γίνει ένα με την ύπαρξή του.
Μην τον φοβηθείς, μην τρομάζεις. Είναι εκεί για να σε μάθει, ότι μπαίνει σαν «εμπόδιο» στη λογική κάνει το μυαλό να «στροφάρει» σε διαφορετικούς ρυθμούς και να βρει εναλλακτικές λύσεις στα «μονότονα» προβλήματα της καθημερινότητας. Σε μαθαίνει και όταν φεύγει, στην βραχεία του περίοδο, αφήνει πίσω λύσεις που καταλαβαίνουμε πολύ πιο μετά την σημαντικότητά τους.
Ένα είναι το σίγουρο, μπορούμε να τον τοποθετήσουμε στο top 10 των έντονων συναισθημάτων.
https://www.youtube.com/watch?v=P3b8xEG95iw
