newsroom must
Το είδος του ξύλου που θα επιλέξετε για το τζάκι σας είναι καθοριστικής σημασίας, τόσο για τη σωστή λειτουργία του όσο και για την καλύτερη δυνατή απόδοσή του. Ποιο είναι όμως το ιδανικό ξύλο για τις κρύες μέρες του χειμώνα;
Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε αρχικά είναι ότι δεν αποτελούν όλα τα είδη ξύλου καύσιμη ύλη. Το μέγεθος, το είδος, η υγρασία και ορισμένοι άλλοι παράγοντες καθορίζουν τον ρόλο του κάθε ξύλου. Επίσης, άλλα είναι ιδανικά για «προσάναμμα» και άλλα πάλι προσφέρουν την θαλπωρή μιας τεράστιας φλόγας για ώρες.
Πώς θα μάθετε να ξεχωρίζετε ποιο είναι το κατάλληλο ξύλο για τη δική σας περίπτωση;
Ελιά: Κάνει μικρή και ήρεμη φλόγα, ενώ ανάβει σχετικά εύκολα. Οι περισσότεροι έμποροι καυσόξυλων συστήνουν στους καταναλωτές την ελιά ως το καλύτερο ξύλο που μπορούν να προμηθευτούν για το τζάκι τους. Καίγεται αργά, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της φωτιάς προσφέροντας οικονομική θέρμανση στον χώρo.
Δρυς: Είναι από τα αγαπημένα όσων ξέρουν από τζάκι, κυρίως για την ωραία φλόγα που δίνει και τη διάρκεια καύσης. Ανήκει στα πλατύφυλλα δέντρα και έχει μεγάλο βάρος. Είναι πυκνό, καίγεται με ήρεμη και μακριά φλόγα και είναι πιο οικονομικό από τα υπόλοιπα, άρα αποτελεί ιδανική επιλογή για καυσόξυλο.
Οξιά: H καύση της διαρκεί περισσότερο από του πεύκου γιατί πρόκειται για σκληρό ξύλο με πυκνότητα και βάρος. Παρ’ όλα αυτά, ο χρόνος καύσης της δεν μπορεί να προσεγγίσει τον αντίστοιχο της δρυός ή της ελιάς. Έχει την ιδιότητα να μη «σκάει» τόσο πολύ και ανάβει χωρίς δυσκολία. Χρησιμοποιείται στην κυρίως καύση και όχι για προσάναμμα. Η οξιά κόβεται και σε μικρά κομμάτια τα οποία χρησιμοποιούνται για τις ξυλόσομπες.
Πεύκο: Ανάβει εύκολα εύκολα λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε ρετσίνι και καίγεται γρήγορα. Στα αρνητικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι καίγεται γρηγορότερα από τα υπόλοιπα ξύλα με αποτέλεσμα η χρήση του να καθίσταται οικονομικά ασύμφορη, ενώ συνήθως πωλείται στην ίδια τιμή με τη δρυν, την οξιά και την ελιά. Επίσης, «σκάει» περισσότερο από τα υπόλοιπα είδη και ως εκ τούτου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή για τον κίνδυνο πυρκαγιάς.
Μπρικέτες: Μια καλή εναλλακτική, με περιβαλλοντικό ενδιαφέρον, είναι και τα μπρικέτα. Πρόκειται για καυσόξυλα με συμπιεσμένη ξυλώδη ύλη, που αποτελούνται κατά 100% από υπολείμματα κατεργασίας ξύλου ή και ξύλο ανακύκλωσης. Τα πλεονεκτήματά τους έναντι των κλασικών καυσόξυλων είναι ότι έχουν χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά την καύση, καίγονται πολύ αργά και η καύση τους διαρκεί μέχρι 1-2 ώρες, ενώ δεν «σκάνε» και δεν πετάνε σπίθες. Διαθέτουν μεγάλη θερμική απόδοση, είναι εύκολα στην αποθήκευση, καθώς καταλαμβάνουν μικρό όγκο και έχουν σταθερή καύση, ενώ έχουν και περιορισμένα τα ποσοστά υγρασίας, γι’ αυτό παράγουν πολύ λιγότερο καπνό και σχεδόν καθόλου χημικές ουσίες. Είναι κατάλληλα για ενεργειακά τζάκια και σόμπες.
Ξύλο… απελέκητο: Πιο εύκολα καίγονται τα ξύλα με μεγάλους πόρους, γιατί επιτρέπουν την είσοδο του οξυγόνου. Τα κωνοφόρα δέντρα περιέχουν ρητίνες κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παράγεται πολύς καπνός κατά την καύση τους, ενώ η οξιά και η δρυς χαρακτηρίζονται από καθαρότερη καύση.
