Μαρία Καραμάνου
Η Άννα Βίσση, μία από τις πιο αγαπημένες και διαχρονικές φωνές της ελληνικής μουσικής σκηνής, γιόρτασε τα 50 χρόνια λαμπρής πορείας της με μια μοναδική συναυλία στο Καλλιμάρμαρο, προσφέροντας στους χιλιάδες θαυμαστές της μια βραδιά γεμάτη συναίσθημα, αναμνήσεις και αξεπέραστα τραγούδια. Το στάδιο γέμισε με το πάθος και την αγάπη του κοινού, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που θα μείνει αξέχαστη σε όλους όσους είχαν την τύχη να παραβρεθούν.
Η βραδιά ξεκίνησε δυναμικά, με την Άννα να τραγουδά μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της και να ξεσηκώνει το κοινό. Καθώς η νύχτα κυλούσε, η ερμηνεύτρια δεν παρέλειψε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στους θαυμαστές της, που τη στηρίζουν αδιάκοπα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και σε όλους τους συνεργάτες και δημιουργούς που συνέβαλαν στην καριέρα της.
Μέσα σε αυτό το κλίμα γιορτής, ήρθε και μια στιγμή μεγάλης συγκίνησης, καθώς η Άννα Βίσση δεν μπορούσε να μην αναφερθεί στον σπουδαίο μουσικό και συνθέτη Μίμη Πλέσσα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το πρωί του Σαββάτου, 5 Οκτωβρίου. Η είδηση του θανάτου του Πλέσσα σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο, μιας και ο μεγάλος δημιουργός άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ελληνική μουσική.
Η Άννα Βίσση στη μεγάλη συναυλία της στο Καλλιμάρμαρο στάδιο δεν ξέχασε να τιμήσει τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη και μαέστρο Μίμη Πλέσσα ερμηνεύοντας μια από τις μεγάλες επιτυχίες του, το "Θα πιω απόψε το φεγγάρι"! #annavissi #μιμης_πλεσσας #VissiKallimarmaro #gpstomusic #vissi pic.twitter.com/c8RZ2LeKds
— GpS To Music (@gpstomusic) October 6, 2024
Σε μια συγκινητική στιγμή της βραδιάς, η Άννα απευθύνθηκε στο κοινό, λέγοντας με βαθιά συγκίνηση: «Σήμερα έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος μουσικός και συνθέτης. Ας χαιρετήσουμε όλοι μαζί τον Μίμη Πλέσσα». Τη στιγμή αυτή, η φωτογραφία του Μίμη Πλέσσα εμφανίστηκε στη γιγαντοοθόνη, ενώ το πλήθος παρέμεινε σιωπηλό, αποτίοντας φόρο τιμής στον σπουδαίο δημιουργό.
Στη συνέχεια, η Άννα Βίσση, ερμήνευσε το «Θα πιω απόψε το φεγγάρι», ένα κομμάτι γεμάτο μελωδία και νόημα, που απέκτησε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό στη συγκεκριμένη βραδιά. Κάθε στίχος του τραγουδιού ακούστηκε σαν μια μουσική προσευχή, αφιερωμένη στον Μίμη Πλέσσα, που με τις μελωδίες και τις συνθέσεις του συντρόφευσε γενιές και γενιές.
