Γιώργος Γκαρακλίδης
Στη ζωή όση φιλοσοφία και να διαβάσει κανείς -αν κι εφόσον-, όσα μαθήματα κι αυτή προσπαθήσει να δώσει και όσα αποφθέγματα κι αν δημοσιεύσει κανείς, αν δεν βιώσει ορισμένα πράγματα δεν θα τα εμπεδώσει ποτέ. Που και σ' εκείνη την περίπτωση υπάρχει αμφιβολία αν καταφέρει να συνειδητοποιήσει κανείς το «βάρος» των αληθειών που ευτυχώς ή δυστυχώς ισχύουν αλλά εθελοτυφλούμε ή αρνούμαστε να τις δούμε κατάματα.
- Δεν μπορείς να κάνεις τους πάντες ευτυχισμένους:
Όσο και να προσπαθείς να φέρεις βόλτα τις ανάγκες των άλλων και όσο ανιδιοτελής κι αν είσαι ή αν προσπαθείς να φανείς, στην τελική δεν πρόκεται να καταφέρεις να εξισορροπήσεις τις ανάγκες όλων ή τις προσδοκίες τους από σένα. Είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο. Γι' αυτό μην προσπαθείς να τους ευχαριστείς όλους αλλά να βάζεις και όρια, ακόμη και στον εαυτό σου.
2. Τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία:
Όμορφα τα λόγια και τ' αποφθέγματα τύπου «δεν χρειάζεται κανείς χρήματα για να είναι ευτυχισμένος αλλά την αγάπη και την αποδοχή» κι άλλα τέτοια χαρούμενα αλλά ουσιαστικά πρόκειται για ληγμένο φαΐ σε πεινασμένο. Στον κόσμο στον οποίο ζούμε και κινούμαστε και με τα δεδομένα που έχουμε σ' αυτή τη ζωή, τα λεφτά φέρνουν και καλοφέρνουν την ευτυχία και συμβάλλουν σε αυτή αρκετά. Αυτός που ανέφερε το πιο πάνω ή δεν πείνασε ποτέ ή του περισσεύουν αρκετά και ψάχνει ακόμη την ευτυχία. Εν ολίγοις, καλό είναι να έχουμε στο μυαλό πως η ευτυχία δεν είναι προϊόν ούτε και αγαθό που αποκτάται αλλα΄ εφήμερες στιγμές που τις δικαιούμαστε όλοι. Αλλά τα χρήματα, ναι, συμβάλλουν κατά πολύ.
3. Η ζωή δεν είναι δίκαιη και δεν φαίνεται να έχει την ανάγκη να γίνει και ποτέ:
Θα χρησιμοποιήσω το προηγούμενο σημείο. Στον κόσμο στον οποίο ζούμε και με τα σημερινά δεδομένα και με όσα μας έχει διδάξει η ανθρώπινη ιστορία και η βιολογία, η δικαιοσύνη είναι μια έννοια αφηρημένη που προσπαθούμε να πετύχουμε όσο ακριβώς προσπαθούμε και με την ευτυχία. Άπιαστα και τα δύο, αφηρημένα και άυλα και τα δύο. Πολλά είναι που καθορίζουν την εξέλιξή μας σε όλους τους τομείς. Αλλιώς είναι να γεννιέται κανείς γυναίκα, έγχρωμη, στις Η.Π.Α, αρχές του εικοστού αιώνα και αλλιώς σήμερα. Η «δικαιοσύνη» της τότε εποχής θα έδειχνε το πιο απαίσιο πρόσωπό της.
4. Η εξωτερική εμφάνιση μετράει στο έπακρο:
Είτε αρέσει είτε όχι στο γενικό σύνολο η αλήθεια είναι αυτή και το ξέρουμε όλοι. Η εξωτερική εμφάνιση είναι το πρώτο που παρατηρεί κανείς, χρειάζονται περίπου 7 δευτερόλεπτα για να σχηματίσει κανείς εντυπώσεις και δυνάμει εικόνας βγάζει κανείς συμπεράσματα. Δεν λέμε ότι είναι σωστό, λέμε απλώς ότι αυτό είναι που συμβαίνει. Το να ισχυριστεί κανείς το αντίθετο είναι απλώς χάσιμο χρόνου, σάλιου και νεύρων. Αν χρειάζεται απόδειξη κάτι τόσο αυταπόδεικτο, μετρήστε πελάτες στο γυμναστήριο, στο κομμωτήριο, στα ινστιτούτα αισθητικ΄ςη και στη λίστα πλαστικών χειρουργών και κάντε το ίδιο σ' ένα βιβλιοπωλείο ή σ' ένα μουσείο. Το πώς το διαχειρίζεται κάποιος είναι άλλο θέμα αλλά το ότι μετράει και συμβαίνει αποτελεί γεγονός.
5. Οι περισσότεροι υποκρίνονται:
Οι περισσότεροι από εμάς φοράμε μια καρέτα. Τα «αγάπη» και τα «ζωή μου» αποτελούν μια καλή φάρσα. Φάρσα για να βγει η δουλειά, φάρσα για να μην υπάρξουν προστριβές και επηρεάσει την παραγωγή ή τη δουλειά, φάρσα για να κρατήσουμε τη δουλειά λόγω ανάγκης. Οι λόγοι ποικίλλουν και συνήθως καταλήγουν στον ίδιο παρονομαστή που δεν είναι άλλος από το ένστικτο της επιβίωσης.
6. Ο χρόνος είναι το μόνο μας κτήμα:
Ίσως ν' ακούγεται περίεργο. Και ναι όντως, ακούγεται «διαφορετικό» από τα συνηθισμένα. Αλλά είναι μεγάλη αλήθεια. Ουσιαστικά, ο χρόνος είναι το μόνο μας «κτήμα», με άλλα λόγια το «τώρα» είναι το μόνο που μας ανήκει, ούτε καν το ίδιο μας το σώμα δεν μας ανήκει. Αυτό με το οποίο μπορούμε να πορευτούμε, να κα΄νουμε χρήση και να βγάλουμε κέρδος ή ζημιά από αυτό είναι αποκλειστικά ο χρόνος που μας έχει δοθεί. Τώρα μπορούμε να περάσουμε χρόνο με τους γονείς μας, τώρα μπορούμε ν' αρχίσουμε το γυμναστήριο, τώρα μπορούμε να ολοκληρώσουμε την εργασία που μας ανατέθηκε, τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε την υλοποίηση του επόμενου στόχου μας, είναι αποκλειστικά το τώρα.
7. Το ταλέντο είναι υπερεκτιμημένο:
Δεν είναι ότι κάποιοι γεννιούνται με ταλέντο ενώ άλλοι όχι, που κι αυτό μας παραπέμπει από μόνο του στο σημείο #3. Απλώς κάποιοι άνθρωποι που γεννιούνται λόγου χάρην, με πιο μελωδική φωνή, το δουλεύουν σκληρά και φτάνουν σ' ένα σημείο όπου καθηλώνουν ένα Α κοινό, παίρνουν το «εισιτήριο» για μια πιο ευρεία αναγνώριση, το κοινό αυξάνεται, μεγαλώνει και φτάνουν στο να βιοπορίζονται με αυτό το «χάρισμα». Μα κανείς δεν είδε τη δουλειά, τον μόχθο, τα λάθη, τη θεωρία, την πράξη, τις γνώσεις, τις απογοητεύσεις, τις χαμένες ευκαιρίες και το κλάμα που ρίχνει κάποιος για να φτάσει σ' ένα σημείο γιατί πολύ σπάνια μας χαρίζονται πράγματα. Όλοι μιλάνε για ταλέντο και για ανθρώπους θαύματα. Δεν είναι έτσι τα πράγματα και όλα απαιτούν θυσίες. Όλα έχουν το τίμημά τους.
8. Η ευτυχία βρίσκεται όντως στα μικρά:
Η ευτυχία όπως προανέφερα, είναι μια άυλη έννοια για την οποία κάνουμε τεράστιες θυσίες επί καθημερινής βάσεως. Δεν συνειδητοποιούμε όμως το ότι αυτή η πολυδάπανη ευτυχία δεν είναι παρά μικρές στιγμές που πράγματι τις δικαιούμαστε όλοι. Είναι το απόγευμα με την οικογένειά μας, είναι το άριστα του παιδιού, είναι η σκανταλιά του γάτου και του σκύλου μας, είναι μια ρομαντική ταινία με τον σύντροφο και λίγο κέικ με παγωτό, είναι ο χαβαλές με την παρέα τα μεσάνυχτα, είναι η στιγμή που μας ανακοινώνουν ότι πήραμε τη θέση, είναι το πολυπόθητο ταξίδι στο Μεξικό και άλλες τέτοιες στιγμές γεμάτες απόλαυση αλλά που διαρκούν ορισμένα λεπτά.
Κλείνοντας, δώστε σημασία στο τελευταίο σημείο που ουσιαστικά ανακεφαλαιώνει τα πάντα. Δεν μπορούμε ν' αποκτήσουμε την ευτυχία γιατί δεν υπάρχει κάτι για ν' αποκτηθεί. Μπορούμε να τη διεκδικήσουμε και να την απολαύσουμε όταν αυτή έρχεται και μας «χαϊδεύει» την πλάτη. Βέβαια, δεν θα έρχεται πάντοτε από μόνη της. Καλό είναι να κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι τον κόπο να την καλούμε. Όλα αυτά είναι μια καλή ευκαιρία για τροφή για σκέψη και συνειδητοποίηση ορισμένων πραγμάτων που ακόμη κι αν δεν είδαμε ποτέ, τα νιώσαμε. Σκεφτείτε, νιώστε, πραγματώστε!
