Ζωή Τουτουντζίδου
Σοκ προκάλεσε στο πανελλήνιο η είδηση ότι 14χρονος τερμάτισε την ζωή του, καθώς βίωνε έντονα φαινόμενα εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε, ποια είναι τελικά η ευθύνη του σχολείου και τι επιβάλλει ο νόμος στην Κύπρο.
Αρχικά όμως ας αναφέρουμε τι εννοούμε με τον όρο σχολικό εκφοβισμό;
Ως σχολικός εκφοβισμός ορίζετε η επιθετική εκείνη συμπεριφορά που είναι εσκεμμένη, απρόκλητη και επαναλαμβανόμενη, αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και εμπεριέχει ανισότητα στη δύναμη αντικειμενική (π.χ. σωματική) ή αντιληπτή(π.χ. προσωπικότητας). Εν ολίγοις, κατευθύνεται προς εκείνα τα θύματα που εκλαμβάνονται από τους θύτες (έναν ή πολλούς μαζί) ως αδύναμα, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά.
Σημαντικό ρόλο παίζει και το ίδιο το σχολείο στο οποίο φοιτά το παιδί. Αν το σχολείο του είναι ένα ευχάριστο μέρος, τότε δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει εύκολα ο εκφοβισμός. Αν τα παιδιά τα πάνε καλά μεταξύ τους και με τους δασκάλους και το σχολείο έχει υπεύθυνους και στιβαρούς διευθυντές, τότε ο σχολικός εκφοβισμός θα είναι μόνο περιστασιακός και όχι συνεχής.
Ο ρόλος του σχολείου σύμφωνα με τον κυπριακό Νόμο
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Υπουργείου Παιδείας σε περίπτωση που τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού κρίνονται ως σοβαρά ή επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις ή χρήζουν πιο τακτικής παρακολούθησης ,οι σχολικές μονάδες θα πρέπει να επικοινωνούν με τον Οικείο/Οικεία Εκπαιδευτικό/Εκπαιδευτική Ψυχολόγο, ώστε να γίνεται αξιολόγηση της σοβαρότητας ή όχι του περιστατικού, των εμπλεκόμενων παιδιών και παροχή κατάλληλης εξατομικευμένης βοήθειας, στήριξης, φροντίδας, ή συμβουλευτικής. Έτσι ώστε όχι μόνο να αξιολογηθεί η παρούσα κατάσταση αλλά και να βοηθηθεί το παιδί που λαμβάνει αλλά και αυτό που πράττει σχολικό εκφοβισμό.
