Η Καθημερινή
Της Ιωάννας Μάνδρου
Λίγες φορές τα τελευταία χρόνια ένα έγκλημα συγκλόνισε την κοινή γνώμη τόσο όσο η δολοφονία της 20χρονης Καρολάιν, ενώ απασχόλησε πολλά μέσα ενημέρωσης και στο εξωτερικό.
Το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, που αρχικά αποδόθηκε από τον σύζυγο της άτυχης κοπέλας, τον 33χρονο Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, σε ληστεία, είχε από την πρώτη στιγμή συγκλονίσει τους πολίτες.
Και ενώ η αστυνομία είχε πέσει «πάνω» στο έγκλημα από την πρώτη στιγμή και τα μέσα ενημέρωσης σχεδόν καθημερινά μετέδιδαν πληροφορίες για τις αστυνομικές έρευνες, εμφανίζοντας και τον χαροκαμένο σύζυγο να συνδράμει τις Αρχές, η ανατροπή των δεδομένων προσέδωσε στην υπόθεση μοναδικά εγκληματολογικά χαρακτηριστικά.
Εβδομάδες μετά τη στυγερή δολοφονία της Καρολάιν, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος δημόσια θρηνούσε τον χαμό της συζύγου του και ευχόταν τη σύλληψη των ληστών, συγκέντρωσε τις υποψίες της αστυνομικής έρευνας και ομολόγησε προκαλώντας νέα παγωμάρα στην κοινή γνώμη.
Η σκηνοθεσία της ληστείας, που ο δράστης του ειδεχθούς εγκλήματος επέλεξε για να συγκαλύψει την αποτρόπαια πράξη του, η μεθοδικότητα των ενεργειών του, η παραπλάνηση των Αρχών και η εξαπάτηση της κοινής γνώμης σόκαραν τους πολίτες.
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, επιβεβαιώνοντας τις εγκληματολογικές προσεγγίσεις για τους εγκληματίες «υπεράνω πάσης υποψίας», επιχείρησε να δικαιολογήσει το στυγερό έγκλημα επικαλούμενος βρασμό ψυχής, χωρίς να πείσει ανακριτή και εισαγγελέα οι οποίοι αποφάσισαν, όπως ήταν αναμενόμενο, την προσωρινή κράτησή του.
Για το έγκλημα στα Γλυκά Νερά γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Εκείνο όμως που προκάλεσε το σοκ στους πολίτες ήταν όχι μόνον η αποτρόπαιη πράξη του δράστη, που επιφύλαξε στην 20χρονη σύζυγό του ένα βασανιστικό θάνατο, αλλά και ότι σκηνοθέτησε μια ανύπαρκτη ληστεία για να αποκρύψει τον φόνο, φθάνοντας στο σημείο να θανατώσει με πρωτοφανή σκληρότητα τον σκύλο της οικογένειας για να πείσει ότι μπήκαν ληστές στο σπίτι.
Δύσκολα μπορούσε κανείς να εξηγήσει το τραγικό αποτέλεσμα μιας σχέσης δύο νέων ανθρώπων που ξεκίνησαν πριν από λίγα χρόνια την κοινή ζωή τους με τους καλύτερους οιωνούς. Και όμως η καταστροφή σφράγισε τη ζωή της 20χρονης, ενώ δύο οικογένειες βρίσκονται πια στο έλεος των ερωτημάτων και της οδύνης.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό ένα ακόμη θύμα, εκτός από την άτυχη Καρολάιν, συμπληρώνει την εικόνα της οικογενειακής τραγωδίας. Το έντεκα μηνών κοριτσάκι τους, η Λυδία, που ο δράστης τοποθέτησε δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας του προκειμένου να καταστήσει αληθοφανή την εκδοχή της ληστείας…
Η τύχη της μικρής, που αιφνιδίως βρέθηκε χωρίς τη μητέρα της και με τον πατέρα της στη φυλακή, απασχολεί ήδη τις εισαγγελικές αρχές, που καλούνται πολύ σύντομα να αποφασίσουν ποιοι είναι κατάλληλοι για να αναλάβουν την επιμέλειά της, προσπαθώντας να βρουν την καλύτερη λύση, μέσα στη βαριά οικογενειακή ατμόσφαιρα που έχει καθοριστεί από ένα φονικό.
Οι γονείς του συζυγοκτόνου, που έχουν το κοριτσάκι στο σπίτι τους, με αίτησή τους ζητούν συνεπιμέλεια με την οικογένεια της άτυχης Καρολάιν, προτείνοντας όσο η Λυδία είναι μικρή να μένει στην Αθήνα με την οικογένεια Αναγνωστόπουλου από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο και τους υπόλοιπους μήνες με τους γονείς της Καρολάιν στην Αλόννησο. Αντιθέτως, η μητέρα της Καρολάιν ζητάει αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού.
Η απόφαση είναι θέμα ολίγων ημερών. Η Εισαγγελία Ανηλίκων θα καθορίσει προσωρινά ποιοι θα έχουν την επιμέλεια της μικρής, ενώ την οριστική απόφαση θα λάβει το δικαστήριο, το οποίο μπορεί, εάν τεθεί κάτι τέτοιο, να αποφασίσει, με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου, εάν θα μπορεί ο πατέρας του να επικοινωνεί με το παιδί όντας στη φυλακή, απόφαση εξαιρετικά σύνθετη.
Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη για να αναδείξουν και να φωτίσουν όλες τις πτυχές της εγκληματικής δράσης του Αναγνωστόπουλου, ο ανακριτής εξετάζει τα αιτήματα που υπέβαλε η υπεράσπισή του, δίδοντας προτεραιότητα στην πραγματογνωμοσύνη που θα αποδείξει πότε –στοιχείο πολύ κρίσιμο– αφαιρέθηκε η κάρτα από τη κάμερα που ήταν στο σαλόνι του σπιτιού. Αν αφαιρέθηκε πριν από τη δολοφονία της Καρολάιν, θα εκλείψει και το τελευταίο επιχείρημα του δράστη, που ισχυρίζεται ότι δεν είχε προμελετήσει το έγκλημά του. Το αντίθετο θα προσδώσει άλλη διάσταση στην υπόθεση, χωρίς ωστόσο να ανατρέψει το κατηγορητήριο που αποδίδει στον δράστη ανθρωποκτονία από πρόθεση, η οποία τελέστηκε σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Ανεξαρτήτως του αν ο Αναγνωστόπουλος αποφάσισε εκείνο το μοιραίο βράδυ να διαπράξει το έγκλημά του ή το είχε αποφασίσει μέρες πριν.
Οι απαντήσεις
Η ανάκριση άλλωστε περιστράφηκε ακριβώς στο να διακριβωθεί το πιο ουσιώδες: Αν ο Αναγνωστόπουλος ήταν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση όταν έφθασε στο στυγερό έγκλημα ή αν βρέθηκε, όπως ο ίδιος λέει, σε βρασμό ψυχής. Γι’ αυτό ρωτήθηκε επισταμένως τι έκανε όταν κατάλαβε ότι η άτυχη σύζυγος του δεν αντιδρούσε. Προσπάθησε να κάνει κάτι, έστω και την τελευταία στιγμή; Πήρε τον σφυγμό της, έκανε κάποια κίνηση έστω και αν αυτή δεν θα είχε αποτέλεσμα; Oι αρνητικές απαντήσεις του συνεκτιμήθηκαν πολύ σοβαρά, μαζί με άλλα στοιχεία, για την απόφαση ανακριτή και εισαγγελέα περί της προσωρινής κράτησής του.
Το ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά για άλλη μία φορά κατέδειξε τη βασιμότητα των εγκληματολογικών προσεγγίσεων, που από δεκαετίες έχουν καταλήξει πως η ανθρώπινη ψυχή είναι άβυσσος, με ανεξερεύνητες περιοχές και πάντως η κόκκινη γραμμή της λογικής, της ενσυναίσθησης και των συναισθημάτων μπορεί να ξεπεραστεί από ανθρώπους οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στα εγκληματολογικά πρότυπα που η κοινωνία σε κάθε εποχή διαθέτει.
