Της Χριστίνας Πελεκάνου
Δεν ζούμε στην χώρα των Θαυμάτων με την Αλίκη να τρέχει πέρα –δώθε σκορπίζοντας χαμόγελα και ψεύτικες ελπίδες. Δεν έχουμε τελικά ένα ροζ συννεφάκι πάνω από το κεφάλι μας και ούτε περιμένουμε από τους άλλους να δείξουν την ανθρωπιά και την εκτίμηση που τρέφουν προς το πρόσωπο μας, με ένα like στην προσωπική μας σελίδα στο Instagram.
Ξέρουμε - ευτυχώς - ποιοι είμαστε και τι θέλουμε από αυτή την ζωή και δεν επιδιώκουμε να «κλέψουμε» την λάμψη από κανέναν. Γιατί, απλά δεν έχουμε ανασφάλειες ούτε ψάχνουμε, το πώς και το γιατί.
Δεν σχολιάζουμε με κακοπροαίρετο τρόπο τους άλλους μόλις γυρίζουν την πλάτη τους να φύγουν από εμάς ή ακόμη όταν μας μιλούν σκεφτόμαστε άραγε πόσο παραλογισμό κρύβουν τα λόγια του απέναντι μας. Ακούμε, ως καλός ακροατής και αφήνουμε τον άλλο να μιλήσει, κι’ εάν η γνώμη του διαφέρει από την δική μας, τότε πηγαίνουμε παρακάτω, χωρίς να προσπαθήσουμε να κάνουμε το παραμικρό. Γιατί, πλέον έχουμε διαπιστώσει ότι γύρω μας, υπάρχουν άτομα που θεωρούν ότι είναι παντογνώστες, ξεροκέφαλοι που στην τελική, γίνονται κουραστικοί να επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη.
Αφήνουμε τον άλλο να νιώσει ότι υπερτερεί στις απόψεις και στις γνώσεις του και εμείς απλώς σφυρίζουμε αδιάφορα γιατί έχουμε φτάσει στο ζενίθ της υπομονής μας. Αφού ο άλλος επιμένει σε αυτά που πιστεύει, τότε ποιοι είμαστε εμείς που θα του αλλάξουμε τις απόψεις του;
Όταν κάποιος εκφράζει την άποψη του σωστά ή λανθασμένα, τότε δεν προσπαθούμε να τον μεταπείσουμε με την πεποίθηση ότι θα συμφωνήσει στο τέλος μαζί μας. «Δεχόμαστε» αυτά που ξεστομίζει όμως αντιδρούμε ότι μας αποκαλεί «αρνιά» και ότι κάνουμε ότι μας λένε οι άλλοι, κι’ ας αυτά τα αρνιά είναι σχεδόν o μισός πληθυσμός της γης.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό που ζούμε δεν είναι ένας διαγωνισμός ποιος έχει δίκιο ή σωστό. Έχει να κάνει με την ίδια την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας, το μέλλον μας και για όσα έχουμε ονειρευτεί. Δεν θέλουμε, να ζούμε στο ροζ συννεφάκι, να φοράμε τις όμορφες κόκκινες τουαλέτες μας και όταν δεν μας δίνουν σημασία να παραπονιόμαστε…Έχουμε πιο ουσιαστικά και καίρια θέματα να λύσουμε και να μπορέσουμε επιτέλους να προχωρήσουμε.
Και ουσιαστικά δεν περιμένουμε από κανέναν να επιβεβαιώσει την γνώμη μας για εμάς με ένα απλό like, μια καρδούλα ή ένα σχόλιο του τύπου «απίθανο», «είσαι καταπληκτική» ή ακόμη και «όμορφη», για να πιστέψουμε ότι αυτός που κρύβεται πίσω από μια οθόνη, μας εκτιμά και τρέφει μια απεριόριστη συμπάθεια για εμάς…
