Είναι μοιραίο τις περισσότερες φορές, να καταλήγουμε μπλεγμένοι σε καταστάσεις, με μεγάλη συναισθηματική βαρύτητα που ωθούν την ψευδαίσθηση της μονιμότητας μακριά από το συνειδητό. Την βάζουν σε ένα βαθιά κρυμμένο ντουλάπι του ασυνείδητου και τις κλειδώνουν, χωρίς απαραίτητο λόγο πέρα από την έξαψη της στιγμής.
Οι ανοιχτές σχέσεις ή αλλιώς open relationships απαντούν κυρίως σε ένα βασικό τομέα των σεξουαλικά ανεπτυγμένων ατόμων, την άρνηση της μονογαμίας, την «αποστροφή» από την κοινωνικά αποδεκτή νόρμα του μονίμου (ενός και μόνο) συντρόφου, και την συνειδητή από κοινού συμφωνία των παρτενέρ για πολυγαμία (διαφόρων ερωτικών συντρόφων).
Έτσι, τα άτομα παίρνουν την απόφαση να ακολουθήσουν τα θεωρητικά καταπιεσμένα εξελικτικά τους κίνητρα και να μεταλλάξουν αυτό που οι άλλοι πιστεύουν «κοινωνικά κανονικό» σε κάτι εντελώς δικό τους, που εν τέλη γεμίζει και απαντά στις πιο ερωτικά απελευθερωμένες σκέψεις τους.
Πόσο όμως μπορεί να κρατήσει μια τέτοια σχέση;
Λοιπόν, αυτό ίσως σας ακουστεί περίεργο, καθώς όπως ξέρουμε, το άγνωστο και το «διαφορετικό» που απορρέει από τα κοινωνικά στερεότυπα, ξεκινώντας από τα γεννοφάσκια μας να επηρεάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, όμως, οι σχέσεις που έχουν ξεκάθαρους κανόνες, και κοινά αποδεκτά σημεία πάντα θα πετυχαίνουν, είτε αυτές είναι μονογαμικές είτε πολυγαμικές.
Άρα, αυτό που με σιγουριά μπορούμε να καταλάβουμε είναι πως στις ερωτικές σχέσεις, όπως άλλωστε έχουμε πει και στο παρελθόν, τα άτομα μπορούν όχι μόνο να φανταστούν αλλά και να πράξουν όσα επιθυμεί η αρχή της ευχαρίστησης.
Ειδικά, αν αυτή η συνθήκη αφορά μια βαθιά μεστωμένη και συνειδητή επιλογή, που εν τέλη καλύπτει όλες τις σεξουαλικές αλλά και συναισθηματικές ανάγκες, καθώς τέτοιου είδους σχέσεις, που εξ’ ορισμού αποτελούνται από πολλές προσωπικότητες χρειάζονται ιδιαίτερο χειρισμό. Πρώτα όσον αφορά το τι προσφέρει ο καθένας στη σχέση, και μετά στο πόσο έτοιμος είναι να μοιράζεται τόσο το χρόνο όσο και τη σημασία του άλλου.
Αν όλα βρίσκονται σε εναρμόνιση με τα πραγματικά θέλω, και αν όλοι αντιλαμβάνονται την συνθήκη όπως είναι στην πραγματικότητα και όχι μια γενικευμένη ανούσια φαντασίωση τότε ναι, μπορούμε να πούμε πως είναι πράγματι λειτουργικές.
