Μάνα.
Μάνα που πονά, μάνα που διψά, μάνα που δίνει ζωή, μάνα που αναθρέφει, μάνα που καθοδηγεί, μάνα που λιώνει στο προσκέφαλο του παιδιού της όταν αρρωστά, μάνα που παλεύει με ότι έχει για να μην του λείψει τίποτα, μάνα που μόνο περηφάνια μπορεί να νιώσει. Αυτή είναι η μάνα. Μάνα δεν είναι μόνο εκείνη που γεννά, ναι η διαδικασία είναι επίπονη, ένα θαύμα, αλλά το θαύμα της ζωής δεν εμπίπτει μόνο στη γέννα.
Να δικαιούται μια μέρα δική της. Μια μέρα που τα παιδιά δεν θα πεινούν πια, μια μέρα που στο «είναι» της θα ξέρει ότι για όλα όσα πάλεψε έγιναν πια πραγματικότητα. Ένα ευχαριστώ, ένα σ’αγαπώ.
Σ’ αγαπώ ως τ ’αστέρια και πίσω πάλι
Για όλες εκείνες που στάθηκαν στο πλευρό των παιδιών ακόμη και αν δεν βγήκαν από τα δικά τους σπλάχνα, για όλες εκείνες που έζησαν το θαύμα της φύσης μέσα από μαραθώνιες προσπάθειες και δυσκολίες, για όλες όσες έγιναν ένα με το παιδί τους πιο μετά. Για όσες θηλάζουν και για αυτές που όχι. Για όλες εκείνες που πάντα θα γίνονται λέαινες απέναντι σε όποιον τολμήσει να πειράξει το παιδί τους. Για την μαμά τροφό, για την μαμά συμπαραστάτη. Για όλα τα χρόνια που πέρασαν και θα περάσουν αφήνοντας αναλλοίωτη την αγάπη της.
Σ’αγαπώ μαμά, σ ’ευχαριστώ μαμά.
Το πιο σημαντικό αγαθό στην ζωή του ανθρώπου είναι η αρχή του. Η αρχή της ζωής του, μπολιάζεται με αγάπη, αδιαφορεί για τα κακώς κείμενα, και μεγαλώνει με αστείρευτη συμπόνια.
Η μάνα για τον καθένα από εμάς είναι σταθμός, είναι όλα όσα θα γίνουμε στο μέλλον και ακόμα παραπάνω. Είναι οι αξίες μας, ο χαρακτήρας μας, η έγνοια μας και ο λόγος ύπαρξής μας. Αν λοιπόν χρωστάτε σε κάποια «μαμά» αυτά τα λόγια, σήμερα είναι η μέρα να της τα πείτε.
Θα μπορούσαμε για ώρες να αναλύουμε με την ψυχοπαθολογία, τις θεωρίες της προσωπικότητας, τις θεωρίες της σεξουαλικότητας και άλλες τόσες, επιστημονικά, γιατί η μάνα είναι, αν όχι το πιο σημαντικό, ένα από αυτά, πρόσωπο στη ζωή του παιδιού αλλά και πάλι θα καταλήγαμε στο ίδιο συμπέρασμα.
Ορμόνες, ασφάλεια, υγεία.
Η «τριάδα φωτιά» της Ψυχολογίας απαντά στην απλότητά της το πιο δύσκολο ερώτημα. Οι ορμόνες που εκκρίνονται κατά τον τοκετό, τον θηλασμό, την αγκαλιά, το κλάμα, την υγιή συναισθηματική σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού είναι ταυτόσημες με την συναισθηματική ευχαρίστηση, είναι αντίστοιχες με την ασφάλεια που νιώθουμε όταν πηγαίνουμε «σπίτι».
Η μάνα είναι το σπίτι, η μάνα συγχωράει, αγαπά, μοχθεί και τραβά το παιδί της πάντα μπροστά.
Μάνα είναι η ακούραστη. Μάνα είναι όλα αυτά και τόσα άλλα. Μια λέξη με τρείς συλλαβές που σημαίνουν τόσα πολλά.
Να ζήσεις λοιπόν μαμά. Για όλα όσα κάνεις, για όλα όσα παλεύεις, σ ‘ευχαριστώ μαμά.
