Πιστή στη δέσμευσή της να ερευνά και να προσφέρει περισσότερα στο φιλότεχνο κοινό, η Λεβέντειος Πινακοθήκη επέλεξε να παρουσιάσει τη νέα προσθήκη στην Ελληνική Συλλογή με ένα διαδραστικό φιλμάκι.
Facebook: https://www.facebook.com/AGLeventisGallery/videos/1572169229798660
Instagram: https://www.instagram.com/p/CY1BhG6NMhO/
Σε συνεργασία με την Alpha Square και σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Αραούζου, η Ελληνίδα Αγρότισσα του Ράλλη βρίσκει στέγη στη Λεβέντειο Πινακοθήκη και «αναπαύεται» προσωρινά στην περιοδική έκθεση της Λεβεντείου Πινακοθήκης «Θεόδωρος Ράλλης: η δική του Ελλάδα».
Η σκηνή που απεικονίζεται στο έργο αυτό του Ράλλη μας παρουσιάζει την εποχή του θερισμού. Το χωράφι με το σιτάρι έχει πια θεριστεί και τα στάχια στοιβάζονται σε θημωνιές. Βρισκόμαστε στο τέλος ης κουραστικής αυτής διαδικασίας και η νεαρή αγρότισσα κάθεται να ξαποστάσει στον ίσκιο μιας θημωνιάς. Μια σκηνή πλήρως αγροτική όπως αυτές που συνήθιζε να ζωγραφίζει ο καλλιτέχνης παρουσιάζει τη λυγερόκορμη αγρότισσα ακριβώς παρουσιάζεται και σε άλλα έργα του Ράλλη. φοράει την ενδυμασία από τα Μέγαρα, η οποία αποτελείται από υφαντό πουκάμισο, έναν μπλε «καπλαμά» (επενδυτής ανοιχτός εμπρός με μακριά μανίκια, που παίρνει το όνομά του επειδή είναι φοδραρισμένος με λευκό ύφασμα), κόκκινο ζωνάρι, μουσταρδί μεταξωτή ποδιά με ρίγες, ένα «σεγκούνι» από λευκό σαγιάκι, ένα «παραδομένο» (με παράδες) φέσι που το συγκρατεί το «μπουμπάρι» (εξάρτημα του κεφαλόδεσμου) και ένα κίτρινο τσεμπέρι.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Αραούζος
Ηθοποιός: Δάφνη Αλεξάντερ
Κάμερα – Μοντάζ: Νίκος Μυλωνάς
Βοηθός: Ανδρέας Κασκαούνιας
Μουσική Ανδρέας Ζαχαρίου
Η Λεβέντειος Πινακοθήκη ευχαριστεί επίσης Πελοποννησιακό Λαογραφικό ίδρυμα Βασίλειος Παπαντωνίου που δάνεισε τη Μεγαρίτικη Φορεσιά.
Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη:
Ο Θεόδωρος Ράλλης (1852-1909), χιώτικης καταγωγής, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, εγκαταστάθηκε όμως και πέρασε όλη του τη ζωή́ στο Παρίσι. Εκεί, τη δεκαετία του 1870, σπούδασε στη Σχολή́ Καλών Τεχνών, κοντά στον Jean-Léon Gérôme,) και σταδιοδρόμησε στη ζωγραφική. Παράλληλα, για περίπου 15 χρόνια, διατηρούσε ατελιέ́ στο Κάιρο, όπου περνούσε τους χειμώνες. Συμμετείχε στο ετήσιο επίσημο παρισινό́ Σαλόν των Γάλλων καλλιτεχνών και σε διεθνείς εκθέσεις εντός και εκτός Γαλλίας, παρουσιάζοντας ελληνικά́ και ανατολίτικα θέματα που αντλούσε από́ τα πολύ́ συχνά́ ταξίδια του – σε αυτήν τη θεματογραφία του οφείλεται η ένταξή του στο ρεύμα του οριενταλισμού.
