Πριν από μερικές ημέρες, διάβασα ένα δημοσίευμα που είχε ως τίτλο τον ιδιαίτερα δημοφιλή στοίχο του Pablo Neruda «Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει» και σκέφτηκα πως η φράση αυτή δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη.
Πράγματι, μπορεί να είμαστε αναγκασμένοι να μείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας και να αφήσουν για λίγο τις ξέγνοιαστες και ανέμελες εξορμήσεις μας, όπως και τις ατελείωτες face to face συνομιλίες μας, ωστόσο κάποια στιγμή, η «Άνοιξη» θα έρθει και όλα αυτά θα αποτελούν απλώς μια κακή ανάμνηση. Πείτε με «τρελή», αλλά επιλέγω να είμαι αισιόδοξη.
Σαφώς και αντιλαμβάνομαι τα όσα συμβαίνουν και γνωρίζω πολύ καλά πως αυτή την στιγμή που μιλάμε η Κύπρος μετρά 262 κρούσματα και 8 θύματα ενώ όπως δήλωσε στο ΡΙΚ ο Λεόντιος Κωστρίκης, Ακαδημαϊκός Καθηγητής Μοριακής Ιολογίας του Τμήματος Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο αριθμός των θανάτων που ανακοινώνονται είναι οριακά προς τα ψηλότερα ποσοστά που αναμένει κανείς και το πιο πιθανόν, σύντομα, θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Και αν λάβουμε υπόψη μας και τα παγκόσμια στατιστικά που σύμφωνα με το worldometers.info ο πλανήτης μας μέχρι και σήμερα μετρά 805,377 κρούσματα και 39,469 θανάτους, προφανώς, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα.
Μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε όσα συμβαίνουν και να φέρουμε πίσω τις ζωές που χάθηκαν; Όχι. Μπορούμε όμως να φροντίσουμε να μην εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο ο ιός– ναι, αυτό είναι στο χέρι μας.
Photo by Tai's Captures on Unsplash
Δεν ξέρω το πώς δημιουργήθηκε ο κορωνοϊός και αυτό σηκώνει τεράστια συζήτηση – αυτό είναι αλήθεια. Όλο αυτό το διάστημα έχω ακούσει πολλά, μα πάρα πολλά. Από θεωρίες συνομωσίας και οικονομικές συμφωνίες, μέχρι και ανθρώπους που τρώνε φίδια που έχουνε φάει μολυσμένη νυχτερίδα. Well, ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πιστέψω. Όλα έχουν μια λογική, που ναι, είναι παράλογη. Θα ήθελα να μάθω την αλήθεια, αλλά δεν είμαι αυτή που θα την ανακαλύψω. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Photo by Michael Amadeus on Unsplash
Για πιο λόγο τα λέω όλα αυτά; Επειδή λίγο-πολύ, όλοι αισθανόμαστε το ίδιο. Όσα συμβαίνουν αυτή την στιγμή δεν μπορούσε να τα φανταστούμε ποτέ. Τόσο η κοσμοθεωρία μας, όσο και η καθημερινότητά μας, αλλάζει ραγδαία. Ως άνθρωπος όμως, ειλικρινά, έχω κουραστεί με την κουλτούρα μας. Πώς είναι δυνατόν μερικοί ανθρώποι να μην βάζουν μυαλό... και αυτές τις τόσο δύσκολες ώρες, η μόνη τους έγνοια να είναι να ξεγελάσουν τους αστυνομικούς και να πάνε κόντρα στα μέτρα ασφαλείας – της δικής μας ασφάλειας; Αδιανόητο. Ας κάνουμε λοιπόν υπομονή. Ας αντιληφθούμε την σοβαρότητα των όσων γίνονται και ας συμβιβαστούμε. Το μόνο που μας ζητήθηκε είναι να περιοριστούμε στο σπίτι μας, για το καλό όλων μας. Γιατί λοιπόν τόση εξέγερση και τόση γκρίνια; Τα πράγματα είναι δύσκολα, ωστόσο η «Άνοιξη» θα έρθει. Ο πανικός είναι περιττός. Η ωριμότητα και η κριτική ματιά είναι αναγκαία. Υπομονή λοιπόν, και θα το ξεπεράσουμε. Η ζωή κυλά προς τα μπροστά.
