Το ξέσπασμα της COVID-19, όπως κωδικοποιείται διεθνώς η πανδημία του νέου Κορωνοιού, δύναται να αποδειχθεί ιδιαίτερα στρεσογόνος παράγοντας, καθώς ο φόβος και το άγχος για την ασθένεια μπορεί να είναι δυσβάσταχτα εξουθενωτικοί και να προκαλέσουν έντονα αρνητικά συναισθήματα σε ενήλικες και παιδιά.
Σύμφωνα, πάντα, με οδηγίες των CDC (δηλαδή των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ), περισσότερο ευάλωτοι στον ψυχολογικό αντίκτυπο της πανδημίας εμφανίζονται:
•οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και οι πάσχοντες από χρόνια σωματικά νοσήματα (οι οποίοι διατρέχουν και μεγαλύτερο κίνδυνο από την COVID-19)
•τα παιδιά και οι έφηβοι
•οι γιατροί και οι υπόλοιποι επαγγελματίες Υγείας που ενέχονται στην αντιμετώπιση της COVID-19
•οι πάσχοντες από ψυχιατρικές νόσους, συμπεριελαμβανομένων όσων έχουν προβλήματα κατάχρησης ουσιών.
Το stress που εκδηλώνεται στο πλαίσιο του ξεσπάσματος μιας πανδημίας μπορεί να περιλαμβάνει:
•Φόβο και ανησυχία για τα δικά μας προβλήματα υγείας και για την υγεία των αγαπημένων μας προσώπων
•αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες και στον ύπνο μας,
•δυσκολίες στη συγκέντρωση
•επιδείνωση των χρονίων προβλημάτων υγείας
•χρήση αλκοόλ, καπνού ή άλλων ψυχοτρόπων/ναρκωτικών ουσιών.
Άτομα με προϋπάρχοντα ψυχιατρικά προβλήματα θα πρέπει να συνεχίζουν τη θεραπεία τους και να επαγρυπνούν (εκείνοι και ο περίγυρός τους) για ενδεχόμενη εμφάνιση νέων συμπτωμάτων, για τα οποία πρέπει να απευθυνθούν στον θεράποντα ιατρό ή στις κατά τόπους δομές ψυχιατρικής και ψυχολογικής φροντίδας ή/και τηλε-υποστήριξης.
Tρόποι αυτοϋποστήριξης απέναντι στον ψυχολογικό αντίκτυπο της πανδημίας, στον φόβο επικείμενων δεινών και στη μακρόσυρτη παραμονή μας κατ´ οίκον, μπορούν να διαμορφωθούν μέσα από τις κάτωθι στρατηγικές:
· Συχνά διαλείμματα από την παρακολούθηση της ηλεκτρονικής και έντυπης ειδησεογραφίας, σχετικά με τον Κορωνοιό. Η επαναλληπτικότητα πληροφοριών σχετικά με την πανδημία, λειτουργεί ως επιβαρυντικός ψυχολογικός παράγων.
· Φροντίδα του σώματός μας. Βαθιές αναπνοές, διατάσεις και διαλογισμός. Υγιεινή διατροφή, ισορροπημένα γεύματα, συχνή φυσική άσκηση, άφθονος ύπνος, αποφυγή του αλκοόλ ή άλλων ψυχοτρόπων ουσιών.
· Αξιοποίηση του χρόνου για γόνιμη περισυλλογή και για ανακάλυψη δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων που ο πιεστικός ρυθμός ζωής δεν μας άφηνε να αναπτύξουμε στο παρελθόν.
· Ηλεκτρονική σύνδεση με τους συνανθρώπους μας (πάντα με μέτρο, όπως και η χρήση των ψηφιακών Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης). Συζητήσεις με άτομα που εμπιστευόμαστε σχετικά με τους φόβους και τα αισθήματά μας.
*Ο Χρίστος Χ. Λιάπης MD,MSc,PhD είναι Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών, Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Διεθνή Ιατρική και τη Διαχείριση Κρίσεων Υγείας.
ΠΗΓΗ: Kathimerini.gr
