Είναι γεγονός όπως είπαμε και στο πρόσφατο παρελθόν πως τόσο το φθινόπωρο όσο και ο χειμώνας ανεβάζουν συγκεκριμένες επικοινωνιακές ποιότητες στα άτομα, φέρνοντάς τους ολοένα και πιο κοντά στην συνεύρεση.
Θέλετε λίγο το κρύο, λίγο η «μοναξιά» που αντιδρά στην μαγεία των Χριστουγέννων, λίγο τα ρομαντικά διήμερα σε βουνίσιους προορισμούς, όλα αυτά και άλλα τόσα συντείνουν στο γνωστό «ερωτικό κάλεσμα».
Για να κατανοήσουμε όμως περισσότερο την συνθήκη θα πρέπει να αναλογιστούμε δύο παράγοντες. Πρώτα την ανάγκη του ατόμου για συμμετοχή στην κοινωνική νόρμα (αυτό δηλαδή που κάνει η πλειοψηφία) και μετά την ανεβασμένη λίμπιντο, κυρίως λόγω και της «μαγείας» που προσφέρει η συνύπαρξη.
Αυτά φυσικά είναι δεδομένα που υπάρχουν και τις άλλες εποχές, σωστό και αποδεκτό, ωστόσο είναι πολύ πιο αποδοτική μια συνθήκη στην οποία τόσο το σώμα όσο και το μυαλό πράττουν με μοναδικό σκοπό τον κατευνασμό της ερωτικής «κάψας». Και τι πιο αποδοτικό από μια συνεύρεση δίπλα από το τζάκι, νιώθοντας στον απόλυτο βαθμό την κυριαρχία των ορμονών που υπενθυμίζουν σε κάθε ευκαιρία το πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για «διαιώνιση» του είδους, για «φύλαξη» από τους άλλους ερωτικούς ανταγωνιστές και ούτω καθεξής;
Μπαίνοντας λοιπόν στο τρυπάκι, το μοναδικό επιχείρημα που μπορεί κάποιος να προβάλλει για να ξεκαθαριστεί το ερώτημα είναι κατά πόσο, εν έτη 2021 το «ερωτικό κάλεσμα» δεν αποτελεί επιχείρημα της φαντασίας μας, αλλά μια πραγματική συνθήκη, κατά την οποία τα αρσενικά, θυμίζουν στα θηλυκά πως η θέση τους είναι κοντά τους, πως για να τις προστατεύσουν από τον «εχθρό» θα πρέπει να γίνουν «δικές τους». Πως στην τελική δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα προς μίμηση από την απόλυτη συνεύρεση, τόσο σωματικά όσο και εγκεφαλικά, τον έρωτα.
Έτσι, οι περισσότεροι, προσπαθούν μέσα από διάφορα τεχνάσματα, να «δέσουν» το ταίρι τους, περνώντας μαζί τον χειμώνα, μοιραζόμενοι στιγμές και ερωτικά γεγονότα, που στην μετέπειτα κοινή τους πορεία θα καταφέρουν να παίξουν καταλυτικό ρόλο. Το «θέρος» δεν θα φέρει φυγή, αλλά καρπούς των κόπων της προηγούμενης ευκαιρίας, με απώτερο σκοπό την εξισορρόπηση της κοινωνικής φαντασίωσης του «ανήκειν».
Απαντώντας στην ερώτησή μας, το ερωτικό κάλεσμα μπορεί να είναι και από τις λίγες κοινωνικές πεποιθήσεις που όντως έχει βάση και αξία στην σεξουαλική και όχι μόνο ζωή των ζευγαριών. Πρώτα τονώνοντας το ηθικό και την αυτοπεποίθηση για πίστη στις ικανότητες των ατόμων, τόσο όσο αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και την σεξουαλική ικανοποίηση. Μετά για τις αμέτρητες ορμόνες – και φερορμόνες (βλ. μέλισσες κατά το ζευγάρωμα) που πολλαπλασιάζουν την λιμπιντιακή δράση, και καταφέρνουν να βάλουν τα άτομα στην διαδικασία του πειραματισμού. Ενώ τέλος, προσφέρει όλα όσα μαθαίνουμε από παιδιά, την θαλπωρή και την θέρμη του «καινούργιου», του ενθουσιασμού για μια νέα αρχή και της ανάγκης για επιβράβευση των κόπων μας.
Το «ερωτικό κάλεσμα» μπορεί να ακούγεται παράξενο, κι όμως καταφέρνει αυτό που όλοι ζούμε, παίζοντας με τις υποσυνείδητες σκέψεις και «αναγκάζοντας» τον εγκέφαλο να τολμήσει το διαφορετικό, να ενδώσει στον πειρασμό και να απολαύσει την «αμαρτία» της ηδονής, με απώτερο σκοπό να καταλάβουν τελικά τα άτομα το πόσο συμβατά είναι τελικά μεταξύ τους. Δίνοντάς τους έναυσμα για μια εμπειρία, που στην τελική μπορεί και να μείνει μια για πάντα χαραγμένη με χρυσά γράμματα στην από κοινού τους πορεία.
