Ειρήνη Χριστοφόρου
Μητέρα, σύζυγος, γυναίκα καριέρας. Η Φιλίππα Καρσερά Χριστοδουλίδη, είναι μια γυναικά δραστήρια, δυναμική, με έντονη προσωπικότητα που ξέρει να απολαμβάνει όλους τους ρόλους της ζωής της. Και από τις 28 Φεβρουαρίου 2023, στη ζωή της προστέθηκε ακόμη ένας ρόλος, της Πρώτης Κύριας της Κύπρου. Παρόλα αυτά, βρίσκει χρόνο για τα τέσσερα υπέροχα κορίτσια της, την Ιωάννα που είναι δεκαεννέα χρονών, την Αικατερίνη που είναι δεκαεπτά, τη Δέσποινα που είναι δεκατριών και την Φοίβη που είναι οκτώ. Όπως η ίδια αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξη της στο must, το κλειδί της επιτυχίας για να βρίσκεις την ισορροπία και να διατηρείς τις δυνάμεις και τον εαυτό σου, να είσαι καλή μάνα, σύζυγος, κόρη και η καλύτερη στη δουλειά, είναι να υπάρχει πρόγραμμα, σκληρή δουλειά, αφοσίωση στην οικογένεια και στον χώρο εργασίας, επιμονή, στέρηση προσωπικής ξεκούρασης και απολαύσεων.
Η Πρώτης Κύριας της Κύπρου, Φιλίππα Καρσερά Χριστοδουλίδη, επί την ευκαιρία της γιορτής της Μητέρας, μιλάει στο must online για το τι απολαμβάνει να κάνει περισσότερο με τις κόρες της, τα πρότυπα που θέλει να τους περάσει, αλλά και το μήνυμα της στις εργαζόμενες πολύτεκνες μητέρες.
Είστε πολύτεκνη μητέρα, με τέσσερα υπέροχα κορίτσια. Πώς διαχειρίζεστε τον χρόνο σας ως εργαζόμενη;
Βρίσκομαι σε περίοδο αλλαγών και προσαρμογής. Το ίδιο και τα παιδιά. Κι πάντα αυτές οι περίοδοι έχουν τις ιδιαιτερότητες τους. Παρόλο που είμαι με άδεια άνευ απολαβών από τη δουλειά μου, οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες που πηγάζουν από τον ρόλο της συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι πέραν αυτού που λέμε «full time job» για αυτό και είμαι σε διαδικασία αναζήτησης ξανά της σωστής ισορροπίας. Βεβαίως για πρώτη φορά έχω το προνόμιο, των μη εργαζομένων μαμάδων, να διαχειρίζομαι εγώ τα ωράρια και αυτό βοηθά πάρα πολύ. Η οικογένεια, για κάθε μάνα, αποτελεί την καθημερινή προτεραιότητα. Τι θα φάνε τα παιδιά, το πρόγραμμα τους, οι ανάγκες τους. Το ίδιο ισχύει και για μένα. Η μεγάλη πρόκληση είναι οι διαφορετικές ηλικίες των κοριτσιών που κουβαλούν εντελώς ξεχωριστά θέλω και ανάγκες, το ότι το κάθε παιδί χρειάζεται τον δικό του αποκλειστικό χρόνο και σημασία. Είναι πάντα αυτό το ζήτημα με μια πολύτεκνη μάνα. Ο χρόνος και η αποκλειστικότητα που ζητούν όλοι από αυτήν.
Κάθε μέρα είναι διαφορετική, ανέκαθεν όμως ως οικογένεια λειτουργούσαμε βάσει προγράμματος και επειδή είμαστε και πολύτεκνη μάθαμε να είμαστε ομάδα, ανεξάρτητοι όταν χρειάζεται, χωρίς πολλούς εγωισμούς. Είμαι ευλογημένη επειδή ως οικογένεια στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, η επικοινωνία είναι άριστη και υπάρχει πολλή αγάπη και έγνοια και τώρα που ο Νίκος ανέλαβε τα υψηλά αυτά καθήκοντα είμαστε όλοι ενωμένοι στήριγμα του.
Προσπαθώ πάντα να κάνω το καλύτερο και να μην στερώ ωφέλιμο χρόνο από τα παιδιά μου όμως έχω πλήρη συναίσθηση του τι εστί και τι αναμένει ο κόσμος από τη σύζυγο του Προέδρου και θέλω να αξιοποιήσω κάθε ευκαιρία για να συνεισφέρω ουσιαστικά ειδικά στις μεγάλες κοινωνικές ανάγκες. Ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί και είμαι σε διαρκή κίνηση μέχρι αργά το βράδυ, με πρόγραμμα και στόχους. Προσπαθώ, δεν τα καταφέρνω όλα.
Τι απολαμβάνετε να κάνετε περισσότερο με τις κόρες σας;
Απολαμβάνω να είμαι μαζί τους σε στιγμές που είναι για αυτές σημαντικές, και τις απολαμβάνουν οι ίδιες. Διότι εκεί τις βλέπω να κάνουν κάτι που τις γεμίζει και τις κάνει ευτυχισμένες. Συνήθως αυτό περιλαμβάνει μουσική ή αθλητισμό. Η μουσική ειδικά είναι ο κοινός μας παρονομαστής. Την αγαπάμε όλοι πολύ και έτσι πάντα θα πάω σε παραστάσεις που λαμβάνουν μέρος τα κορίτσια μας, τα οποία παίζουν μουσικά όργανα και τραγουδάνε. Ειδικά όταν πλησιάσει το καλοκαίρι μας αρέσει να πηγαίνουμε μαζί σε συναυλίες και καμιά φορά τραγουδάμε και παρέα στο σπίτι. Πάμε επίσης θέατρο με τα κορίτσια και με την Φοίβη, την μικρότερη της οικογένειας βόλτα για παγωτό. Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι δίπλα τους στους αγώνες, με τη Αικατερίνης στο στίβο και με τη Δέσποινα στο μπάσκετ, και βεβαίως φέτος απόλαυσα, και ένιωσα ευλογημένη που μπόρεσα να κάνω σύντομα ταξίδια εκεί που σπουδάζει η Ιωάννα μου όπου είχαμε 2-3 μέρες μαζί οι δυο μας, πράγμα που το είχαμε και οι δύο ανάγκη. Επίσης απολαμβάνω όταν συζητώ με τις μεγάλες μου θέματα που προκύπτουν από τα μαθήματα τους, κυρίως ποίησης, λογοτεχνίας και ιστορίας που αγαπάμε όλοι στο σπίτι. Το σημαντικό είναι να υπάρχει υγεία, αγάπη και να μπορείς να μοιράζεσαι κάποιες στιγμές και να δημιουργείς όμορφες αναμνήσεις ουσιαστικές με τα παιδιά σου, να έχουν να θυμούνται τις συμβουλές και τις ιστορίες των γονιών τους όπως τις θυμάμαι και εγώ και τις έχω οδηγό μου μέχρι σήμερα.
Ποια από τις τέσσερις κόρες σας, σας θυμίζει περισσότερο τον εαυτό σας;
Καμία και όλες. Είναι υπέροχο αυτό που συμβαίνει με τα παιδιά όλων μας. Αποτελούν γονιδιακή μας συνέχεια αλλά σε πολύ καλύτερη, πιο εξελιγμένη μορφή και αυτό είναι σπουδαίο. Έχουν την δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα και χαρακτήρα αλλά παίρνουν και από μας κάτι, και στο πώς μοιάζουν και στο πώς συμπεριφέρονται. Από μένα θεωρώ έχουν πάρει και οι τέσσερις το υψηλό αίσθημα δικαίου, είναι όλες άτομα που πάντα θα υπερασπισθούν τους πιο αδύνατους και αδικημένους και δεν θα αφήσουν κανένα παιδάκι μόνο του. Ακόμη και αν αυτό έχει κόστος για τις ίδιες. Επίσης είναι παιδιά που φροντίζουν πρώτα για τον άλλο και μετά για τον εαυτό τους και αυτό με συγκινεί ιδιαίτερα.
Τι πρότυπα θέλετε να περάσετε;
Δεν σκέφτηκα ποτέ τι ακριβώς θέλω να τους περάσω. Όμως κατάλαβα από πολύ νωρίς ως μητέρα ότι το πιο σημαντικό δεν είναι η θεωρία αλλά τι βλέπουν τα παιδιά, τι βιώνουν στο σπίτι. Δόξα τω Θεώ, μεγαλώνοντας σε μια αγαπημένη οικογένεια που υπάρχει ισορροπία στο σπίτι, μαθαίνεις ότι όταν αγαπάμε, σεβόμαστε, βοηθάμε, δεν σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Τα παιδιά παραδειγματίζονται από τις συμπεριφορές των γονιών και της ευρύτερης οικογένειας, δεν έχει σημασία τι λες αλλά τι σε βλέπουν να πράττεις. Τόσο ως προς τον σύντροφο σου όσο και ως προς όλο τον κόσμο. Επομένως αν είσαι ευγενικός με όλους τους ανθρώπους, βοηθάς τον κόσμο όπως μπορείς, είσαι εργατικός και προσπαθείς συνεχώς, αυτά τα βλέπουν τα παιδιά και αντιλαμβάνονται ότι είναι αξίες που είναι καλό να έχουν στη ζωή τους. Και εγώ και ο Νίκος μεγαλώσαμε με γονείς και παππούδες που εργάζονταν, προσπαθούσαν, αλλά έδιναν κιόλας πάντα, ήταν ανοικτοί άνθρωποι με αγάπη στον συνάνθρωπο και ευγένεια. Χωρίς έπαρση, με πλήρη συναίσθηση ότι με προσπάθεια είμαστε όλοι άξιοι για το καλύτερο, και ότι σε όλους πρέπει να δίνονται ίσες ευκαιρίες και εμείς να συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο, με ευγένεια και καλοσύνη, μένοντας ταπεινοί και προσγειωμένοι.
Ποια είναι η ωραιότερη σας ανάμνηση από την δική σας μητέρα;
Έχω πάρα πολλά να θυμάμαι από τη μαμά μου την οποία αγαπώ και θαυμάζω και της εύχομαι Χρόνια Πολλά μαζί με πολλά πολλά ευχαριστώ για όσα μου έμαθε και όσα απλόχερα και αγόγγυστα μας προσφέρει. Δεν είναι ανάμνηση, είναι περισσότερο βιώματα. Είναι η αγάπη της για το ωραίο και το όμορφο, η νοικοκυροσύνη της, την οποία ποτέ δεν έχασε, ούτε και τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς που αλλάζαμε σπίτια κάθε 1-2 χρόνια και εργαζόταν πολλές ώρες. Με σκληρή δουλειά, έβρισκε τον τρόπο να μας έχει πάντα καλοντυμένες και το σπίτι μας όμορφο. Ποτέ δεν μας έλειψε τίποτα. Την ίδια ώρα πάντοτε μαγείρευε και μαγειρεύει και για κάποιον τρίτο που το έχει ανάγκη και όσο βεβαρημένο και αν είναι το πρόγραμμα της θα φτιάξει με τα χεράκια της και θα προσφέρει σε κάποιον που γνωρίζει ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες ή είναι μόνος το αγαπημένο του γλυκό. Το ίδιο που θα φτιάξει για τα δικά της παιδιά. Θυμάται τι αρέσει στον καθένα και αυτό θα προσφέρει. Και αυτό μου θυμίζει και κάποιες άλλες γυναίκες, τις οποίες επίσης θαυμάζω, αυτές που μπορεί να μην έχουν οι ίδιες παιδιά δικά τους, βιολογικά, αλλά βρήκαν τον τρόπο να φροντίζουν άλλα παιδάκια ή συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη και να γίνουν πολύ σπουδαίες Μάνες. Χρόνια Πολλά λοιπόν και σε αυτές τις μανούλες.
Ποιο είναι ένα μήνυμα που θέλετε να δώσετε στις εργαζόμενες πολύτεκνες μητέρες;
Θαυμάζω απεριόριστα όλες τις μαμάδες απλώς κατανοώ, ως πολύτεκνη και εγώ, λίγο περισσότερο τις πολύτεκνες και ειδικά τις εργαζόμενες. Θεωρώ ότι είναι μια αδικημένη κατηγορία γυναικών και εύχομαι ότι σύντομα θα υπάρξουν αποφάσεις για νέες πολιτικές που θα στηρίζουν έμπρακτα, σε όλους τους τομείς, την πολύτεκνη μάνα. Ξέρω ότι κάθε μέρα κάνουν έναν μεγάλο αγώνα, να φροντίσουν την οικογένεια τους, να εργασθούν διότι είναι άκρως απαραίτητο το δικό τους εισόδημα, είναι τόσες πολλές οι ανάγκες, και ότι μένει πίσω ο εαυτός τους, πάντα τελευταίος για να είναι όλα τα άλλα καλά και στη θέση τους. Και γνωρίζω καλά ότι επειδή είναι πολλοί που αναμένουν από αυτές, όσο και αν προσπαθούν να ικανοποιήσουν τους πάντες, όταν τελειώσει η μέρα, εκτός από τη φυσική κόπωση, νιώθουν πολύ συχνά ενοχές για αυτά που δεν πρόλαβαν ειδικά σε σχέση με τα παιδιά τους. Δεν είναι εύκολο να φροντίζεις μια μεγάλη οικογένεια, απαιτεί απίστευτο φυσικό και ψυχικό σθένος, και ναι τα παιδιά είναι ευλογία αλλά όντως η μάνα θα γίνει θυσία για να γίνουν όλα σωστά και να μεγαλώσουν καλοί και ωφέλιμοι πολίτες. Η πολιτεία οφείλει να στηρίζει έμπρακτα πλέον τους πολύτεκνους γονείς, διότι αυτοί μεγαλώνουν τους αυριανούς νέους, και για το καλό του τόπου μας πρέπει να τους μεγαλώσουν σωστά, άρα πρέπει να έχουν όλοι τα εργαλεία για να το πράξουν. Η στήριξη της πολιτείας στους πολύτεκνους, στη εργασία τους, στην καθημερινότητα τους, είναι στήριξη σε πιο ελπιδοφόρο μέλλον για τον τόπο μας και πρέπει να είναι, κατά τη γνώμη μου, απρόσκοπτη.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις μαμάδες, καλή δύναμη με πολλή πολλή αγάπη.
