Φωτεινά έντονα χρώματα, χαρούμενες ποπ φιγούρες γεμάτες ζωντάνια μας μυούν στον μαγικό κόσμο της. Είναι μόλις είκοσι επτά χρονών, είναι η πρωτότοκη κόρη της Νατάσας Θεοδωρίδου και, αν και μεγαλωμένη στα φώτα της δημοσιότητας, πατάει γερά στα πόδια της.
Από τη νομική στη ζωγραφική. Πώς προέκυψε αυτό;
Ανέκαθεν μου άρεσε να ασχολούμαι με την τέχνη στον ελεύθερό μου χρόνο. Ζωγραφίζω από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Μου άρεσε όμως και το διάβασμα. Η επιστήμη που επέλεξα να σπουδάσω έχει συμβάλει στην εξέλιξή μου και ως άνθρωπος αλλά και ως καλλιτέχνις. Κάποια στιγμή κλήθηκα να επιλέξω ανάμεσα στη δουλειά και το χόμπι μου. Επέλεξα την τέχνη, γιατί είναι αυτό που με γεμίζει περισσότερο.
Ήταν εύκολη ή δύσκολη η μετάβαση αυτή;
Για να είμαι ειλικρινής η απόφαση ήταν αρκετά εύκολη και αβίαστη. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένα ελαφρύ «σπρώξιμο» ώστε να πάρω την απόφαση.
Πότε ένιωσες ότι του γεννήθηκαν οι καλλιτεχνικές ευαισθησίες;
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, η τέχνη υπήρχε γύρω μου. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που η τέχνη κατέχει σημαίνουσα θέση. Και μπορώ να σου ομολογήσω ότι νιώθω αρκετά τυχερή γιατί και οι δυο μου γονείς αλλά και η αδερφή μου πάντα προσπαθούσαν να εμψυχώσουν τον «καλλιτέχνη» μέσα μου με διάφορους τρόπους.
Τι θέλεις να εκφράσεις μέσα από τα έργα σου;
Τα έργα μου είναι στιγμιότυπα από προσωπικές μου στιγμές, εμπειρίες και αναμνήσεις. Ο στόχος μου είναι να αποτυπώνω με τον δικό μου τρόπο τα συναισθήματά μου την εκάστοτε στιγμή. Μου αρέσουν τα χρώματα, ακόμα και όταν ένα έργο μου είναι εμπνευσμένο από μια περίοδο που ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστη, τα χρώματα κατέχουν κυρίαρχο ρόλο.
Με ποια υλικά δουλεύεις τους πίνακές σου;
Κυρίως ακρυλικά χρώματα.
Πηγή έμπνευσής σου;
Εμπειρίες, συναισθήματα και στιγμές. Οι πίνακές μου είναι φωτογραφίες από κάποιο μέρος, ανθρώπους ή κάποια ανάμνηση που έχω αποτυπώσει στον καμβά με τον δικό μου τρόπο. Αυτό, για εμένα, είναι η μαγεία της τέχνης. Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και μεταφράζει κάθε έργο με τον δικό του τρόπο, βασισμένο στα δικά του βιώματα.
Την κακή κριτική πώς την εκλαμβάνεις;
Δεν υπάρχει κακή κριτική για εμένα. Η τέχνη είναι τέχνη και το σημαντικότερο, είναι υποκειμενική.
Πώς επιβιώνει η τέχνη στις μέρες μας;
Η τέχνη είναι το μέσο για να επιβιώνουμε. Από την πλευρά του καλλιτέχνη, μιλώντας για εμένα, ο τρόπος για να επιβιώνω είναι να αφήνω τον εαυτό μου να βιώνει και τα καλά και τα κακά συναισθήματα. Έτσι, βρίσκομαι σε διαρκή έμπνευση.
Μίλησέ μας λίγο για τα έργα σου που παρουσίασες στην έκθεση «Island» της γκαλερί Is Not Gallery, εδώ στην Κύπρο, στο ξενοδοχείο Almyra.
Στην έκθεση, για την οποία είμαι πολύ ενθουσιασμένη, παρουσιάζω δυο αγαπημένα μου έργα. Κάθε ένα απεικονίζει ένα πολύ ιδιαίτερο γεγονός στην ζωή μου και μια σημαντική στιγμή στην καλλιτεχνική μου εξέλιξη και πορεία. Κυρίαρχο ρόλο έχουν τα χρώματα, οι έντονες φιγούρες.
Πρώτη φορά έρχεσαι στο νησί μας ή έτυχε να έρθεις ξανά;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη, διότι είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το υπέροχο νησί σας.
Πώς είναι να μεγαλώνεις με όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω σου;
Η φύση του επαγγέλματος της μητέρας μου περιλαμβάνει και το κομμάτι της δημοσιότητας, όμως η ίδια έχει τον τρόπο να διαχωρίζει την προσωπική και την επαγγελματική ζωή της. Έτσι, ούτε εγώ ούτε η αδερφή μου έχουμε αισθανθεί τη δημοσιότητα να κατέχει μεγάλο ρόλο στη ζωή μας.
Η σχέση σου με τη μητέρα σου;
Η μητέρα μου είναι για εμένα πρότυπο μητέρας, φίλης και επαγγελματία. Είμαι ευγνώμων και για τους δυο μου γονείς και την αδερφή μου γιατί με στηρίζουν και είναι το «λιμάνι» μου. Για εμένα η οικογένεια κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσωπική και επαγγελματική εξέλιξή μου. Έχεις ακόμη μια αδελφή, μικρότερή σου.
Πώς είναι η σχέση σας και πώς περνάτε τον χρόνο σας;
Η Ανδριάννα είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έχει κάνει η μητέρα μου. Είναι πολύ ώριμη και πολλές φορές μού δίνει τις καλύτερες συμβουλές.
Ποια η σχέση σου με τη μόδα;
Δεν παρακολουθώ πιστά τις τάσεις της μόδας. Προσωπικά, φοράω ότι μου αρέσει. Η μόδα για εμένα έχει να κάνει περισσότερο με τη διάθεσή μου, όχι με τα ρούχα. Η γκαρνταρόμπα μου περιλαμβάνει από φαρδιά rock and roll t-shirts μέχρι καφτάνια και οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε ανάμεσα σε αυτά τα δύο.
Το καλοκαίρι πού θα σε βρει;
Τον Αύγουστο θα είμαι στη Μύκονο, όπου εκθέτω τη δουλειά μου στη Δημοτική Πινακοθήκη από τις 8 έως και τις 11 Αυγούστου. Μετά, θα επιστρέψω στο Λονδίνο.
Πώς βλέπεις την Κρις σε δέκα χρόνια;
Δύσκολη ερώτηση. Σίγουρα κάνοντας αυτό που κάνω τώρα! Χωρίς τη ζωγραφική νιώθω ότι δεν είμαι ολοκληρωμένη. Και σίγουρα θα ήθελα να είμαι γύρω από την οικογένειά μου και δυο-τρία άτομα που αγαπάω.
