

Μαρία Καραμάνου
Πόσες φορές έχετε κοιτάξει στα μάτια ΄έναν σκύλο, μια γάτα ή ένα άλογο και νιώσατε ότι κάτι προσπαθούν να σας πουν; Κι αν μπορούσαμε να ακούσουμε τις σκέψεις τους; Αν μπορούσαμε να έχουμε αληθινούς διαλόγους μαζί τους, να κατανοήσουμε τα συναισθήματά τους, τις ανάγκες τους, ακόμα και τις σοφές σκέψεις τους για τον κόσμο γύρω μας;
Η Maia Kincaid, πρωτοπόρος στην τηλεπαθητική επικοινωνία με ζώα, ισχυρίζεται ότι όχι μόνο μπορούμε να μιλήσουμε με τα ζώα, αλλά είναι μια ικανότητα που όλοι μπορούμε να αναπτύξουμε. Με σχεδόν 30 χρόνια εμπειρίας, έχει διδάξει ανθρώπους από όλο τον κόσμο πώς να ανοίξουν αυτή τη μαγική πύλη επικοινωνίας. Οι μαθητές της ανακαλύπτουν έναν νέο, βαθύτερο τρόπο σύνδεσης με τα ζώα και τη φύση, αναπτύσσοντας μια αμφίδρομη επικοινωνία που αλλάζει ριζικά τη σχέση τους με τον φυσικό κόσμο.
Μιλήσαμε με μία από τις μαθήτριές της, την Κύπρια Χριστίνα Κιμωνή, η οποία μας αποκάλυψε όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για αυτή την ξεχωριστή μορφή επικοινωνίας, καθώς και τις εμπειρίες της κατά τη διάρκεια της μαθητείας της δίπλα στη Maia. Όλα ξεκίνησαν με ένα βίντεο, ένα κλικ, και ξαφνικά, ένας νέος κόσμος αποκαλύφθηκε μπροστά της. Στην οθόνη, μια γυναίκα καθόταν μπροστά σε έναν πάνθηρα. Κανείς δεν μπορούσε να τον πλησιάσει, κανείς δεν ήξερε τι να κάνει μαζί του. Κι όμως, εκείνη του μίλησε με τον τρόπο της, και σαν από θαύμα, ο πάνθηρας βγήκε από το καταφύγιο του. Ήταν σαν να είχε νιώσει επιτέλους ότι κάποιος τον καταλαβαίνει.
«Πρέπει να δεις αυτό το βίντεο,» λέει. «Γιατί μας θυμίζει αυτό που ήδη γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας. Ότι η επικοινωνία με τα ζώα και τη φύση είναι κάτι που πάντα είχαμε μέσα μας».
Από εκείνη τη στιγμή, ξεκίνησε να πειραματίζεται, και κάθε φορά, κάτι καινούργιο επιβεβαίωνε την πεποίθησή της: η επικοινωνία αυτή ήταν πραγματική. Η πορεία της την οδήγησε στη Δρ Maia Kincaid, όμως η συνάντησή τους δεν ήταν τυχαία. «Την ανακάλυψα σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου,» θυμάται. «Είχα χάσει τη σκυλίτσα μου από δηλητήριο, και την είδα να φεύγει στα χέρια μου».
Μέχρι τότε, είχε ήδη δύο χρόνια μαθητείας σε μια άλλη σχολή, όμως, υπήρχαν τόσοι κανόνες: έπρεπε να κοιτάζει τα ζώα στα μάτια, να χρησιμοποιεί συγκεκριμένες τεχνικές, να ζητά άδεια, να βρίσκεται σε απόλυτη ησυχία. Όλα αυτά την έκαναν να νιώθει ότι ήταν κάτι δύσκολο.
Και τότε ήρθε η Maia και ανέτρεψε τα πάντα. «Μου έμαθε ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί. Ότι η επικοινωνία είναι εύκολη. Μπορείς να μιλήσεις στα ζώα οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή». Σήμερα, μέσα από τη δική της εμπειρία, διδάσκει και άλλους να βρουν αυτή τη σύνδεση. Γιατί, όπως λέει και η ίδια, «Δεν είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε. Είναι κάτι που απλώς θυμόμαστε».
Η Dr. Maia Kincaid
Η επικοινωνία με τα ζώα είναι κάτι που όλοι κάνουμε, καθημερινά, χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. «Το πιο κοινό παράδειγμα που μπορώ να σας δώσω, είναι όταν σκεφτόμαστε έναν φίλο και ξαφνικά μας παίρνει τηλέφωνο. Λέμε "πω πω, μόλις σε σκεφτόμουν!". Τη στιγμή που τον σκεφτήκαμε, έγινε μια επικοινωνία. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ζώα».
Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει μια ξαφνική σκέψη, μια αίσθηση ότι ο σκύλος μας ή η γάτα μας θέλει κάτι από εμάς; Μια στιγμή αβέβαιης διαίσθησης που αμέσως επιβεβαιώνεται – το ζώο σηκώνεται, έρχεται κοντά μας. «Αυτό που εμείς ονομάζουμε τηλεπάθεια είναι ο τρόπος που μιλούν τα ζώα και η φύση μεταξύ τους», εξηγεί.
Η διαδικασία είναι απλή. «Του στέλνεις ένα μήνυμα και το νιώθει». Και από εκεί και πέρα, το επόμενο βήμα είναι να συνεχίσεις τη συζήτηση. Να του κάνεις μια ερώτηση, να προσέξεις τι θα συμβεί. Ίσως δεις μια νέα εικόνα να σχηματίζεται στο μυαλό σου. Ίσως ακούσεις μια λέξη, ίσως περισσότερες. Ίσως νιώσεις απλώς μια βαθιά σύνδεση που δεν μπορεί να εξηγηθεί με λόγια.
Και τα ζώα; Είναι όλα το ίδιο ανοιχτά σε αυτή την επικοινωνία; Χαμογελά και απαντά: «Όλα τα ζώα επικοινωνούν, απλώς με διαφορετικούς τρόπους».
Υπάρχουν κάποιες στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Συγκινήσεις που μας αλλάζουν. Για εκείνη, αυτές οι στιγμές έχουν συμβεί, αλλά πάντα με έναν κοινό παρονομαστή: τη φύση και τα ζώα. «Το έχω βιώσει αυτό με την άγρια φύση», λέει. «Με δελφίνια που μίλησα, με λιοντάρια, με φάλαινες, με δέντρα και με τη φύση ολόκληρη».
Θυμάται έντονα μια στιγμή, σε ένα από τα διαδικτυακά μαθήματά της. «Λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, ήρθε στο μυαλό μου ένα λιοντάρι, με το οποίο είχα μιλήσει πριν χρόνια. Και το πιο παράξενο ήταν πως λίγες μέρες μετά, το ίδιο λιοντάρι εμφανίστηκε ξανά στη σκέψη μου. Και τις δύο φορές, ξαφνικά βρέθηκα εκεί, δίπλα της, να περπατώ μαζί της. Ήθελε να μου δείξει τα μικρά της».
Η επικοινωνία με τα ζώα δεν σταματά στη φυσική τους παρουσία. Υπάρχουν και εκείνα που έχουν φύγει, αλλά παραμένουν κοντά, με έναν τρόπο που λίγοι μπορούν να κατανοήσουν. «Μπορώ να έχω επαφή με τα τέσσερα σκυλιά μου που δεν είναι πια μαζί μας. Να μιλάω μαζί τους όποτε θέλω».
Τα βιβλία για την τηλεπαθητική των ζώων
Αλλά τι έχουν να μας πουν τα ζώα; «Το πιο συνηθισμένο είναι να μην παίρνουμε τη ζωή τόσο σοβαρά. Να τη βλέπουμε με περισσότερη παιχνιδιάρικη διάθεση. Τους ρώτησα και μου είπαν: "Να είστε all inclusive. Να μην αποκλείετε κανέναν. Να βρίσκετε γαλήνη μέσα σας και να εκδηλώνετε αφθονία σε ό,τι κάνετε"».
Μερικές φορές, οι ιδέες γεννιούνται μόνες τους, απλώς εμφανίζονται και σου ζητούν να τις ακούσεις. Έτσι ακριβώς έγινε και με το βιβλίο. «Ήταν καλοκαίρι του ’23», θυμάται. «Είχα προσκαλέσει όλους από την τάξη μου με τη Maia για να βρεθούμε διαδικτυακά και να μιλήσουμε με τα ζώα και τη φύση. Συνειδητοποιήσαμε κάτι καταπληκτικό, τα ζώα μας δίδασκαν».
Και τότε, κάτι άλλαξε. «Άρχισα να νιώθω πως υπήρχε ένα βιβλίο στη συνείδησή μου. Σαν να μου έλεγε: "Θέλω να υλοποιηθώ!"». Έστειλε ένα email σε όλους όσους ήξερε από τα μαθήματά της με τη Maia. Και όταν το ανέφερε στη δασκάλα της, εκείνη ενθουσιάστηκε. «Η Maia μου είπε πως, μόλις διάβασε το email μου, έτρεξε στον σύζυγό της και του είπε: "Αυτό το βιβλίο που ήθελα τόσα χρόνια να δημιουργήσω θα γίνει πραγματικότητα!"».
Η Χριστίνα Κιμωνή
Και έτσι ξεκίνησε. Σύντομα το βιβλίο γέμισε με ιστορίες από 43 ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο. Συνολικά, 85 μοναδικές αφηγήσεις για την επικοινωνία με τα ζώα και τη φύση. Κάθε ιστορία είχε κάτι μοναδικό να προσφέρει, αλλά υπήρξε μία που τη συγκλόνισε. «Όταν τη διάβασα, ένιωσα δέος,» λέει. «Ήταν η ιστορία ενός μαθητή της στον Καναδά, που συμβουλεύει γεωργούς. Όταν επισκέπτεται τις καλλιέργειές τους, μιλά με τα φυτά και του λένε τι χρειάζονται».
Και αυτό είναι μόνο η αρχή. «Ετοιμάζω το δεύτερο βιβλίο. Αυτή τη φορά, δεν θα συμμετέχουν μόνο μαθητές της Maia, αλλά και μαθητές των μαθητών της». Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ήδη έχει γράψει ένα μικρό βιβλιαράκι που εξηγεί με απλό τρόπο τι είναι η επικοινωνία. «Είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο, με σχέδια που σε αγγίζουν. Όσοι το πήραν στα χέρια τους, μου είπαν ότι τους θυμίζει πώς είναι να μιλάς με τα ζώα και τη φύση».
Μπορεί ο καθένας να μάθει να επικοινωνεί με τα ζώα; «Ναι, φυσικά!» Η φωνή της γεμάτη σιγουριά. «Το πιο βασικό είναι να αρχίσουμε να παρατηρούμε τις στιγμές που ήδη συμβαίνει στην καθημερινότητά μας. Να προσέχουμε όταν έχουμε αυτή την αίσθηση ότι το ζώο προσπαθεί να μας πει κάτι».
Και το πρώτο βήμα; Πολύ πιο απλό απ’ όσο φαντάζονται οι περισσότεροι. «Αρχίστε να τους μιλάτε αλλά να ρωτάτε ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν με "ναι" ή "όχι". Και μετά, προσέξτε τι θα συμβεί».
Φυλλάδιο από τις εκδηλώσεις που διοργανώνει η Χριστίνα
Η Χριστίνα, μένει στην καρδιά της φύσης, κοντά στην εκκλησία της Ασίνου, και η καθημερινότητά της είναι γεμάτη από τέτοιες συνομιλίες. «Κάθε πρωί ξυπνώ με το κελάηδισμα των πουλιών», λέει χαμογελώντας. «Άλλες μέρες με καλούν τα γραφιστικά, άλλες τα ζωάκια, κι άλλες η πόλη. Αλλά πάντα, είτε οδηγώ, είτε πλένω πιάτα, είτε κάνω κάτι μηχανικά, το μυαλό μου είναι ανοιχτό σε τηλεπαθητικούς διαλόγους. Ένα ζώο εμφανίζεται στη σκέψη μου, μια φωνή από τη φύση με καλεί… Όταν αρχίσεις να μιλάς με τη φύση, σου γίνεται συνήθεια».
Το μεγαλύτερο μάθημα που της έδωσαν τα ζώα είναι η εμπιστοσύνη. «Μου έμαθαν να πιστεύω στον εαυτό μου και στις ικανότητές μου», λέει. «Και το βιβλίο… αυτό με έβγαλε από την εσωστρέφειά μου. Με έσπρωξε να βγω στον κόσμο, να μιλήσω για την επικοινωνία με τα ζώα, να δω στα μάτια των ανθρώπων την πρώτη έκπληξη και μετά, εκείνη τη λάμψη της κατανόησης».
Υπάρχει ένα μήνυμα που θέλουν να μας δώσουν τα ζώα; «Ρωτήστε τα», προτείνει. «Πείτε τους: “Πες μου κάτι που, όταν το ακούσω, θα νιώσω καλύτερα.” Κλείστε τα μάτια, αν θέλετε, και ακούστε το πρώτο πράγμα που θα σας έρθει. Μπορεί να είναι μια εικόνα, μια λέξη ή απλά μια αίσθηση. Μόλις ρώτησα ξέρεις τι μου είπαν; “Βγες έξω, ανάπνευσε καθαρό αέρα, άσε την οθόνη και παίξε μαζί μας.” Κοίταξα έξω και ο σκύλος μου περίμενε στην πόρτα της κουζίνας».
Η επικοινωνία με τα ζώα είναι μια αδιάκοπη πρόσκληση για περισσότερη αγάπη και σύνδεση. «Αν ο καθένας από εμάς μπορούσε να κατανοήσει τα ζώα γύρω του, να ακούσει τις ανάγκες τους, να νιώσει την αγάπη τους, τότε θα μπορούσαμε πραγματικά να τους προσφέρουμε το καλύτερο σε όλα τα στάδια της ζωής τους».