Για ένα παιδί όπως και για ένα ενήλικα η αλλαγή δεν είναι κάτι απλό και τις πλείστες φορές δεν είναι και καλοδεχούμενη, ειδικά όταν δεν την επιδιώκουμε εμείς οι ίδιοι. Ακόμη και σε περιπτώσεις όπου εμείς αναζητάμε την αλλαγή χρειαζόμαστε χρόνο για να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε σε αυτή. Τι συμβαίνει όμως όταν καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε νέα γεγονότα και πόσο μάλλον σε απρόσμενα γεγονότα; Η διαδικασία προσαρμογής επιβραδύνεται από την αίσθηση ότι δεν έχουμε τον έλεγχο γιατί είναι κάτι το οποίο δεν είναι γνώριμο ούτε οικείο, συνεπώς δεν μπορούμε και να το ελέγξουμε. Ο συναισθηματικός μας κόσμος χάνει την ισορροπία του, κάτι το οποίο αυξάνει σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση του άγχους και της δυσφορίας.
Η αλλαγή στην καθημερινότητα ενός παιδιού μπορεί προκαλέσει πολύ άγχος, είτε αυτή είναι θετική είτε είναι αρνητική. Οι εικόνες και οι πληροφορίες με τις οποίες κατακλύζονται καθημερινά τα παιδιά τους προκαλούν πολλά συναισθήματα, όπως απορία, ανασφάλεια, τρόμος, αβεβαιότητα. Καταστάσεις στις οποίες οι γονείς πρέπει να σταθούν δίπλα τους σαν πηγές σωστής πληροφόρησης, ενημέρωσης, στήριξης, όσο επιτρέπεται στην ηλικία και την εξελικτική τους φάση, αλλά και έμπνευσης, καθησυχασμού, σιγουριάς και ασφάλειας.
Με βάση τα σημερινά γεγονότα όλοι μας, μικροί και μεγάλοι καλούμαστε να αλλάξουμε τις συνήθειες της καθημερινότητας μας ( εργασία, ψώνισμα, σχολείο, απογευματινά μαθήματα, κοινωνικές σχέσεις, κοινωνικές εξόδους, βόλτες, παιχνίδι κτλ). Για ένα ενήλικα είναι πιο εύκολο να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα αφού γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο γίνονται όλα αυτά. Για ένα παιδί όμως το να μην γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο άλλαξε απότομα η ζωή του είναι αρκετά στρεσογόνο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εξηγήσουμε σε ένα παιδί τι συμβαίνει και να του δώσουμε χρόνο για να ρωτήσει, να σκεφτεί, να εκφραστεί, να θυμώσει, να χαρεί. Με αυτό τον τρόπο δίνουμε στο παιδί την αίσθηση ασφάλειας αλλά και ελέγχου που αναζητά για να μπορέσει να μειώσει το άγχος που βιώνει.
Στέφανη Γεωργίου
Κλινική Ψυχολόγος
https://www.stephaniegeorgiou.com/