Ειρήνη Χριστοφόρου
Είναι η Κύπρια που έσπασε τα ταμπού με τις φωτογραφήσεις της, με μια πετυχημένη καριέρα στο μόντελινγκ. Εκρηκτική σε όλα της, έντονη προσωπικότητα και icon για το σεξαπίλ της. Η ζωή της πέρασε από χίλια κύματα, παντρεύτηκε, έγινε μητέρα και ήρθε αντιμέτωπη με μια από τις χειρότερες ασθένειες, τον καρκίνο του μαστού. Λύγισε, πάλεψε με όλη τη δύναμη και βγήκε νικήτρια.
Προγραμματίσαμε το ραντεβού μας σε ένα μικρό όμορφο καφέ στο κέντρο της Λευκωσίας, που είναι από τα αγαπημένα της για τα νόστιμα σπιτικά γλυκά που φτιάχνει. Ευδιάθετη και χαμογελαστή, παρήγγειλε κυπριακό καφέ κι ένα μικρό μάφιν από μούρα και εγώ σπιτική λεμονάδα. Και αρχίσαμε την κουβέντα. Με τη Γιώτα απέναντί μου θα μπορούσα να μιλάω για ώρες. Εκφραστική, εκρηκτική, ξέρει πολύ καλά τι θέλει από τη ζωή. Τη ζωή όλη. Και έχει παλέψει γι’ αυτήν.
Σε βλέπω γερή και δυνατή. Πρόσφατα είχες μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία σου από την οποία βγήκες νικήτρια. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου;
Ειρήνη μου, να σου πω ότι η θεραπεία μου συνεχίζεται, νιώθω όμως νικήτρια και ότι είμαι καλά στην υγεία μου. Όμως έχω λίγο χρόνο ακόμη να δανείσω σε αυτή την περιπέτεια, τη μικρή περιπέτεια όπως την αποκαλώ, δύσκολη όμως σε όλη της την πορεία. Οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν η περίοδος που έκανα τις χημειοθεραπείες και όταν έχασα τα μαλλιά μου. Πέρασα πολλά, σωματικά και κυρίως ψυχολογικά, επειδή πάνω απ’ όλα είμαι μητέρα ενός μικρού παιδιού και έπρεπε να συμπεριφέρομαι όπως και πριν την ασθένειά μου, χωρίς να αλλάξει η καθημερινότητά μας και να επηρεαστεί. Δόξα τω Θεώ όμως τελείωσε, επανέρχομαι σιγά σιγά και ψυχολογικά είμαι πάρα πολύ καλά.
Έβλεπα τα ποστ που έκανες κατά τη διάρκεια της θεραπείας σου που ήταν όλο θετική ενέργεια και έλεγα «μπράβο στη Γιώτα, θα τα καταφέρει!». Αντλούσες δύναμη από τα μηνύματα που σου έστελνε ο κόσμος;
Πραγματικά, έχω πάρει πολλή αγάπη από τον κόσμο σ’ αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής μου. Τόση αγάπη δεν έχω πάρει ποτέ μου! Μου στέλνανε μηνύματα με αληθινά λόγια, ήταν δίπλα μου, με αγκάλιαζαν. Έχω απαντήσει σε όλα αυτά τα μηνύματα -εύχομαι να μην άφησα κάποιον πίσω- και τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Φίλους, γνωστούς, συνεργάτες και κόσμο που δεν με γνώριζε και μπήκε στη διαδικασία να μου γράψει δυο λόγια, απλά για να με κάνει να νιώσω όμορφα. Έχω πάρει, λοιπόν, αρκετή δύναμη από όλο αυτό και με βοήθησε ακόμα πιο πολύ το ότι ήρθα σε επικοινωνία και με γυναίκες που το έχουν περάσει, ή το περνάνε, και στηρίξαμε η μία την άλλη.
Ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις, η αντίδρασή σου όταν έμαθες για την ασθένειά σου, ότι έχεις καρκίνο του μαστού;
Η διάγνωση έγινε μετά από την εξέταση ρουτίνας που ήταν προγραμματισμένη, τέλη Ιουλίου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ο γιος μου, ο Βασίλης μου. Να σου πω όμως την αλήθεια, και πραγματικά ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζω το γιατί, όταν μου ανακοίνωσε ο γιατρός μου ότι έχω καρκίνο του μαστού, ένιωσα μια μεγάλη δύναμη μέσα μου που δεν μπορώ να εξηγήσω. Δεν έκλαψα, δεν θύμωσα και κυρίως δεν πανικοβλήθηκα. Ήταν βέβαια ένα σοκ για μένα, πολύ δυνατό, αλλά το αντιμετώπισα με πολλή δύναμη και θετικότητα από την αρχή.
Πόσο σημαντική είναι τελικά η πρόληψη;
Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχει γυναίκα που δεν κάνει τη χρονιαία εξέταση μαστογραφίας. Είναι θέμα σεβασμού προς τον εαυτό σου. Αν αγαπάς τον εαυτό σου, αν αγαπάς τη ζωή σου, την οικογένειά σου, πρέπει να τον φροντίζεις ανάλογα.
Πώς ήταν η επόμενη μέρα;
Η επόμενη μέρα ήταν τρέξιμο! (γέλιο) Στους γιατρούς, αμέσως εξετάσεις και ακολούθησα ό,τι μου έλεγαν να κάνω. Τα αντιμετώπισα όμως όλα με θετικότητα, ίσως επειδή ήμουν και εξοικειωμένη με την ασθένεια, αφού έχασα τον πατέρα από καρκίνο όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών. Τη γνώριζα πολύ καλά και ότι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με θάρρος και δύναμη. Και η ψυχολογία ξέρεις παίζει σημαντικό ρόλο για να το περάσεις όλο αυτό. Και εδώ θέλω να ευχαριστήσω τους γιατρούς μου που ήταν δίπλα μου και με στήριξαν σε όλα, τη Δρα Γιόλα Μάρκου και το Δρα Κιτιρή, ο οποίος μου έκανε και την επέμβαση.
Ποιοι ήταν αυτοί που σε στήριξαν, σου έδωσαν δύναμη;
Με στήριξε πολύ η οικογένειά μου και οι φίλες μου. Νιώθω ευλογημένη, και συγκινούμαι που το λέω, αλλά έχω αληθινές φίλες που ήταν βράχος δίπλα μου. Ευχαριστώ τον καθηγητή Νίκου Ζάμπογλου, την ογκολόγο Ανέτ Νικολάου και τις νοσηλεύτριές μου στο Γερμανικό Ογκολογικό που ήταν συνεχώς δίπλα μου. Όπως επίσης και τη Δρα Γιόλα Μάρκου, τον Δρα Εύρο ρος Κιτιρή και την κυρία Στέλλα Κυριακίδου για φροντίδα που μου παρείχαν.
Υπήρξαν στιγμές που λύγισες;
Ναι. Το μεγαλύτερο άγχος μου, η μεγαλύτερη στεναχώρια μου ήταν ο γιος μου παρά ο εαυτός μου. Δεν ήθελα να διαταραχθεί ψυχολογικά, να καταλάβει ότι η μητέρα του περνάει δύσκολα.
Τι μήνυμα θέλεις να περάσεις στις γυνακες που περνάνε αυτή την ασθένεια;
Το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλω να δώσω σε όλες τις γυναίκες είναι η πρόληψη και να κάνουν τη χρονιαία εξέταση του μαστού. Τώρα στις γυναίκες που περνάνε την ασθένεια να είναι δυνατές, να έχουν θετικές σκέψεις και θάρρος. Και χαμόγελο πάνω από όλα. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλες τις γυναίκες που δίνουν τη δική τους μάχη με τον καρκίνο του μαστού!
Έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή;
Πάρα πολύ. Καταρχάς, να σου πω ότι έχω αλλάξει αρκετά πράγματα στον χαρακτήρα μου χωρίς να καταβάλω και ιδιαίτερη προσπάθεια. Παλαιότερα ήμουν τελειομανής, πιο αγχώδης και εκρηκτική. Πλέον αντιμετωπίζω τη ζωή διαφορετικά, γιατί, είτε το θέλω είτε όχι, ήρθε ο καρκίνος στη ζωή μου και με ταρακούνησε δυνατά, ασχέτως πως τον αντιμετώπισα. Αγαπώ τη ζωή πάρα πολύ και θέλω να ζήσω, πρώτα για τον εαυτό μου και τον γιο μου. Αποφάσισα να αλλάξω λοιπόν, αν και η αλήθεια είναι ότι άλλαξαν τα πράγματα από μόνα τους, χαλάρωσα. Έχω αντιληφθεί ότι η ζωή είναι όμορφη και είναι ωραίο να ζεις. Κι επειδή θέλω να ζήσω, αποφάσισα πλέον τι είναι τα σημαντικά και τι όχι. Να γίνω ένας άνθρωπος πιο ήρεμος, πιο επιλεκτικός με τους άλλους που είναι γύρω μου. Επιλέγω αυτούς που με αγαπούν και αξίζουν να είναι δίπλα μου.
Ο σύζυγός σου πώς σε στήριξε;
Οι άντρες αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα πράγματα, κυρίως τις ασθένειες, σε σχέση με εμάς τις γυναίκες. Εμείς είμαστε πιο δυναμικές, πιο ευαισθητοποιημένες αν θες, και αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα αλλιώς. Ο Στέλιος μου είναι δίπλα μου και με στηρίζει πολύ και ιδιαίτερα με τον Βασίλη μας, γι’ αυτό και τον αγαπώ πάρα πολύ.
Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις στον Στέλιο;
Εκτός από το ότι είναι ένας ωραίος άντρας, είναι και πολύ καλός άνθρωπος -δύσκολο αυτό στην εποχή μας- και αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό. Έχει σεβασμό πάνω από όλα στον εαυτό του και στους άλλους.
Τι συστατικό χρειάζεται ο γάμος για να πετύχει;
Προσωπικά, δεν πιστεύω σε συστατικά για να πετύχει ένας γάμος. Αν δύο άνθρωποι ταιριάζουν, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, μπορούν να είναι για πάντα μαζί. Μία σχέση περνάει από διάφορα, από όμορφες στιγμές, από δύσκολα, από κρίσεις. Εκεί είναι που πρέπει να σταθείς γερά και να πεις «είναι ο άνθρωπός μου, με αυτόν θέλω να ζήσω».
Πώς διαχειριστήκατε το θέμα με το παιδί και την ασθένειά σου; Το γεγονός ότι η μητέρα του θα ερχόταν μια μέρα στο σπίτι και δεν θα είχε τα μαλλιά της;
Όταν έγινε η διάγνωση ήταν πολύ μικρός, δυόμιση χρονών, για να μπορεί να αντιληφθεί εντελώς την κατάσταση. Έπρεπε όμως να το χειριστούμε με τον σωστό τρόπο, για μην αναστατωνόταν ο εσωτερικός του κόσμος κι έτσι και εγώ και ο Στέλιος προσπαθήσαμε το καλύτερο γι’ αυτό. Και νομίζω ότι τα καταφέραμε. Να σου πω ότι ο γιος μου είναι ένας μικρός ήρωας (γέλια). Το λέω συνεχώς αυτό, απίστευτα δυνατός. Όταν άρχισα τις χημειοθεραπείες και έχασα τα μαλλιά μου, ήμουν αδύναμη και δεν μπορούσα να περπατήσω, τότε ήταν που του είπαμε ότι η μαμά περνάει μια ασθένεια που θα περάσει όμως και θα γίνει καλά. Προσπαθήσαμε να μην αλλάξει τίποτα στη ζωή του. Ο γιος μου μού έδωσε πολλή δύναμη. Αντλώ δύναμη από τον ήρωά μου, το χαμόγελό του και την αγκαλιά του.
Πώς είναι η σχέση σου με τον γιο σου;
Κάναμε και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Περάσαμε όμως μια δύσκολη περίοδο. Ειδικά τα πρωινά που τον πήγαινα εγώ στο σχολείο και την περίοδο της θεραπείας μου, που δεν μπορούσα λόγω αδυναμίας, τον πήγαινε ο πατέρας του, τον ενόχλησε λίγο, όμως τώρα έχουν όλα τελειώσει ευτυχώς. Να σου ομολογήσω ότι αυτούς τους έξι μήνες στερήθηκα τον γιο μου. Υπήρξαν στιγμές που δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου.
Έχεις ρισκάρει στη ζωή σου;
Γενικά, δεν είμαι άτομο που ρισκάρει. Είμαι τολμηρή, αλλά δεν ρισκάρω. Θέλω να είμαι εκ του ασφαλούς μέσα στο καβούκι μου, να νιώθω ασφάλεια, σιγουριά, να τα έχω όλα τακτοποιημένα και προγραμματισμένα. Είμαι σταθερός άνθρωπος στη ζωή μου.
Υπάρχει κάτι που θα άλλαζες στη Γιώτα;
Ναι, θα άλλαζα την εκρηκτικότητα που έχω, αν και η αλήθεια είναι ότι το έχω διορθώσει σε μεγάλο βαθμό.
Πάμε λίγο στο παρελθόν. Ήσουν το τρίτο cover girl του must, τεύχος Αυγούστου 1999. Είκοσι χρόνια μετά, κοιτάζοντας πίσω, πώς σε βοήθησε το περιοδικό στη μετέπειτα καριέρα σου;
Έχω κάνει τις καλύτερές μου φωτογραφήσεις μπορώ να σου πω και η πρώτη μου φωτογράφηση με βοήθησε πολύ, γιατί ήταν στην αρχή της καριέρας μου. Το must ήταν πρωτοπόρο για την εποχή εκείνη, επειδή έβαζε Κύπριες στα εξώφυλλά του και θεωρώ πραγματικά τον εαυτό μου πολύ τυχερό που ήμουν από τις πρώτες που πόζαραν στο εξώφυλλο του περιοδικού. Τώρα, 20 χρόνια μετά, και κάτω από άλλες συνθήκες, ξανά μαζί!
Πόσο δύσκολο ήταν να κάνεις καριέρα στο μόντελινγκ, σε μια περίοδο όπου τα social media ήταν ανύπαρκτα;
Για μένα δεν ήταν δύσκολο, είμαι από τις τυχερές μπορώ να πω. Οι δρόμοι άνοιξαν αμέσως μετά τα καλλιστεία, όταν βγήκα αναπληρωματική Σταρ Κύπρος το 1991 και έτσι άρχισα την καριέρα μου. Άρπαξα τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν, γιατί είναι και αυτό ένα θέμα, να μπορείς να χειριστείς σωστά τις ευκαιρίες που σου δίνονται.
Ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα σου;
Η απόφασή μου ως μοντέλο να σπουδάσω ηθοποιός. Πήρα αυτή την απόφαση γιατί συμμετείχα σε κάποιες σειρές και επειδή ήθελα ό,τι έκανα να το έκανα επαγγελματικά. Και τα κατάφερα! (γέλια)
Παρέμεινες όμως στον χώρο της μόδας, δημιουργώντας δική σου εταιρεία. Πώς ήταν η μετάβαση από τα φώτα στο παρασκήνιο;
Μου αρέσει πάρα πολύ αυτός ο ρόλος. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο! Να είμαι πίσω στα παρασκήνια και όχι μπροστά στα φώτα. Αφού είναι φορές που μου ζητάνε να βγω και να κάνω πασαρέλα κι εγώ λέω «όχι», επειδή μου αυτό που κάνω τώρα. Να διοργανώνω τις εκδηλώσεις, να δημιουργώ και να μετά να βλέπω το αποτέλεσμα μέσα από τα δικά μου χέρια. Αυτό είναι η ικανοποίηση για μένα.
Γενικά όμως ασχολείσαι με τη μόδα. Σου αρέσει.
Μου αρέσει η μόδα και ενημερώνομαι συνεχώς για τις τάσεις. Όμως δεν τις ακολουθώ πιστά. Είμαι πιο χαλαρή, άνετη στο τι θα φορέσω, χωρίς να αγχώνομαι να συνδυάζω ρούχα και τσάντα.
Πώς σε επηρεάζουν οι κακές κριτικές και τα αρνητικά σχόλια;
Δεν θα σου πω ότι δεν με επηρεάζουν. Με επηρεάζουν και μάλιστα πολύ, γιατί είμαι και ευαίσθητη. Παλαιότερα περισσότερο, μπορούσα να πάω στο σπίτι και να κλαίω, πλέον όχι τόσο έντονα. Ενοχλούμαι, όμως, όταν λένε πράγματα τα οποία μάλιστα δεν ισχύουν, ή τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από ένα γεγονός. Θυμάμαι μια περίοδο που είχα βάλει περισσότερο βάρος και είχα ακούσει διάφορα. Με ενόχλησε. Όλη αυτή η κακία διερωτώμαι από πού βγαίνει.
Μέσα από την πορεία σου στον χώρο της μόδας απέκτησες περισσότερους εχθρούς ή φίλους;
Φίλους μόνο. Εχθρούς δεν έχω (γέλια).
Τι συμβουλή θα έδινες σε ένα δεκατριάχρονο κορίτσι που θέλει να κάνει καριέρα μοντέλου;
Πρώτα να σπουδάσει και να μορφωθεί. Αυτό είναι το σημαντικό. Να ασχοληθεί με το μόντελινγκ σαν χόμπι και αν στην πορεία προκύψει κάτι πολύ δυνατό, να το κάνει αλλά να έχει γερές βάσεις, που είναι η μόρφωση.
Ποια η άποψή σου για τον ρόλο που έχουν τα social media σήμερα και αρκετά κορίτσια έχουν την πίεση ότι πρέπει να δείχνουν άψογες στις φωτογραφίες που ανεβάζουν;
Πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι, είτε με λίγα κιλά είτε με περισσότερα, και τις λίγες ατέλειές μας. Γιατί, στην τελική, κανείς δεν είναι τέλειος. Να εξελισσόμαστε, να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να προσπαθούμε για το καλύτερο.
Πιστεύεις ότι η τηλεόραση χάνει θεατές;
Ναι, το πιστεύω.
Τι θεωρείς ότι λείπει;
Δεν μπορώ να πω τι λείπει, το σίγουρο όμως είναι ότι γίνονται αρκετές παραγωγές, οι οποίες δεν έχουν ποιότητα και ουσία.
Αν σου έκαναν πρόταση για μια εκπομπή, ποια θα ήταν τα κριτήρια για να πεις το «ναι»;
Να μου ταιριάζει πάνω απ’ όλα, να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να με κάνει να νιώθω χαρούμενη για την επιλογή μου. Πέραν αυτού και το οικονομικό, γιατί είναι σημαντικό να έχεις μια οικονομική εξασφάλιση.
Ποια είναι τα όνειρά σου; Τι θα ήθελες να πετύχεις που δεν το έχεις πετύχει;
Θέλω να κάνω πολλά ταξίδια με την οικογένειά μου, με υγεία πάνω απ’ όλα και να ζήσω πολλές ευτυχισμένες στιγμές.
