Είναι ευρέως γνωστό και κατανοητό ότι η βάση σε οποιανδήποτε Επιστήμη είναι η έρευνα, η κατανόηση και η δημιουργία καινούριων ερωτημάτων με βάση την προυπάρχουσα γνώση.
Με γνώμονα αυτή την φιλοσοφία θα προχωρήσουμε και εμείς. Η σεξουαλική δυσλειτουργία αφορά ναι μεν την βιολογική αντίδραση, όμως εάν δεν υπάρχει γενετική προδιάθεση ή κάποιο ατύχημα, τότε πολύ πιθανόν να οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Ας κατανοήσουμε σε πρώτο στάδιο την προυπάρχουσα γνώση για να περάσουμε στη συνέχεια στο τί θεωρείται δυσλειτουργία σήμερα.
Όπως είπαμε στο παρελθόν, η αρχή της ευχαρίστησης και η κινητήριος δύναμη της ηδονής κρύβεται βαθιά στην πρωταρχική πηγή της ψυχικής ενέργειας και έδρας των ενστίκτων, το Εκείνο (ID). Στην συνέχεια αναλύσαμε την ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη και τα 5 στάδια στα οποία περνά από την μέρα που το άτομο έρχεται στη ζωή μέχρι και τον θάνατο. Η σεξουαλική δυσλειτουργία λοιπόν πιθανότατα εμφανίζεται κατά το 3ο στάδιο (φαλλικό- 3-5 χρόνων- ερωτογενής ζώνη τα γεννητικά όργανα) και στην συνέχεια αναπτύσσετε στο 5ο στάδιο (γενετήσιο – εφηβεία-θάνατος) μέχρις ‘ότου προκαλείται καθήλωση ( περιορισμός της libido).
Η σεξουαλική λειτουργία, αυτή καθ’ αυτή τείνει να έχει ως βασικό σημείο της την Libido, την αρχή της ηδονής και την ανακάλυψη των πιο «βαθιά κρυμμένων» επιθυμιών που το άτομο «αναγκάζεται» μέσα από τα κοινωνικά πρέπει να καταπιέσει.
Στο σήμερα, η αντίληψη στην κατανόηση της θεωρίας του Freud δεν είναι όσο μακριά πιστεύουμε. Ναι οι μελέτες ίσως μας δείχνουν ότι όντως η εφηβεία αποτελεί σημείο καμπής για την ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη (λόγο της περισσότερης παραγωγής ορμονών από τον εγκέφαλο), για αυτό βλέπουμε και αλλαγές στην βιολογική μορφή του ατόμου. Όμως μέσα από την κοινωνία κατανοούμε ότι η πιθανότητα του να επηρεαστεί το άτομο κατά την ανάπτυξή του ως ενήλικας, από τα στερεότυπα, είναι μεγάλη,
Για τους άνδρες, γνωρίζουμε ότι (με βάση και το «βασικό κίνητρο-sex) η αναπαραγωγή και η ευχαρίστηση είναι βασικός στόχος στην καθημερινότητα κατά την ενηλικίωση. Στερεοτυπικά η κοινωνία μας περιμένει από αυτούς πολλά, τόσο συναισθηματικά (σεξουαλικότητα, στωικότητα, αυτονομία, δυναμισμό κ.α.) όσο και πρακτικά (επίτευξη στόχων, αρχηγικές τάσεις, καταστολή συναισθηματισμών κ.α.). Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντείνουν στην ολότητά τους ο ενήλικας άνδρας να νιώθει «πίεση» στην απόδοση και να βάλλεται ψυχολογικά όταν δεν εμπίπτει στην «φόρμα» που αναμένεται.
Αντίθετα για τις γυναίκες (με βάση το ίδιο κίνητρο- sex), η αναπαραγωγή και η μητρότητα πάλι γίνεται ο βασικός στόχος για την «υγιή» ανάπτυξη κατά την ενηλικίωση. Σήμερα περιμένουμε από τις γυναίκες να επιτύχουν ταυτόχρονα σε δύο τομείς. Έναν αυτόν της ετεροφυλοφιλικής επιτυχίας (κοινωνική ανταπόκριση από τα άτομα του αντίθετου φύλου) με απώτερο σκοπό την γονιμοποίηση και άλλον της επαγγελματικής επιτυχίας (στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες) και εξέλιξης στο αντικείμενο.
Συμπερασματικά, είτε κάποιος επιλέξει να ενστερνιστεί την Ψυχοδυναμική σχολή στο βάθος της, είτε την κοινωνική Ψυχολογία, είτε πιστεύει σε ένα συνδυασμό των δύο, η απάντηση στο ερώτημα είναι μία. Το άγχος, τα στερεότυπα, η κοινωνική καταπίεση, οι προσωπικές φιλοδοξίες και άλλα τόσα είναι αυτά που συντείνουν στην εμφάνιση της σεξουαλικής δυσλειτουργίας και οδηγούν τα άτομα σε καταστολή.
