Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Επιχείρηση λόγος: Το μυστήριο του κινητού
Συγγραφέας: Πέτρος Πανάου
Εκδόσεις: Τελεία
Αρ. σελίδων: 222
Επαναλαμβάνω την κίνηση, αλλά με πιο αργό ρυθμό. Και καθώς οι σελίδες γλιστρούν απαλά χαϊδεύοντας μια-μια τον δεξιό μου αντίχειρα, έχω την αίσθηση πως κάποιο παράξενο μυστικό μου αποκαλύπτεται από τα βάθη του βιβλίου. Πατώ φρένο στη σελίδα 177 και αντικρίζω κάτι. Κάτι που μοιάζει με... κόκκινο κινητό τηλέφωνο;
Ο Πέτρος Πανάου, καθηγητής παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας, ευαισθητοποιημένος σε όλα τα θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν, στις μέρες μας, τους εφήβους αλλά κι όλους μας, με πένα δυνατή, ωστόσο νεανική, με φρέσκιες αντιλήψεις ενός ενήλικα που σέβεται κι αγαπά τα παιδιά, μας χαρίζει ένα όμορφο εφηβικό μυθιστόρημα που διαβάζεται με μια ανάσα. Άλλωστε, όπως υποστηρίζει κι ο ίδιος, η αγάπη για το βιβλίο είναι σαν κι αυτή για το ποδόσφαιρο ή για το παγωτό.
Ο ήρωάς του, ένας δεκαπεντάχρονος, μιλά απλά, στη γλώσσα των παιδιών όπου απευθύνεται κυρίως το βιβλίο. Ακούει τη μουσική που ακούνε τα παιδιά αυτής της ηλικίας ή ίσως και οι γονείς τους. Έχει τις ανησυχίες που έχουν πολλά παιδιά αυτής της ηλικίας, προβληματίζεται για τα θέματα που προβληματίζονται όλα ή αρκετά παιδιά, έστω, αυτής της ηλικίας. Κάνει όνειρα, ζει ή θέλει να ζει, καλύτερα, σε ένα κόσμο κάπως πιο ρομαντικό ή και παράλληλο από αυτόν που πραγματικά ζούμε. Δένεται η γλώσσα του και κολλάει μπροστά στο κορίτσι που τ' αρέσει. Δεν προσποιείται ότι είναι κάποιος που δεν είναι, αυτοσαρκάζεται, έχει χιούμορ, ενίοτε κάνει λάθη αλλά και σωστά, ερωτεύεται, χαίρεται και στεναχωριέται. Είναι αληθινός και ποτέ δήθεν.
Μια ιστορία με έντονα τα στοιχεία της περιπέτειας, του μυστηρίου, της φαντασίας, της επιστημονικής φαντασίας και των ανατροπών. Ο Πέτρος Πανάου με εξαιρετική μαεστρία κάνει τα συγγραφικά του μαγικά τεχνάσματα, με σύμμαχο την τεχνολογία, και καταφέρνει με ένα καλοστημένο σενάριο να συνδέσει και να θίξει θέματα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους όπως, η ελευθερία του λόγου και η δύναμή του, η διαφορετικότητα και η αποδοχή της, η ενσυναίσθηση, η χρήση και η αξία της τεχνολογίας στη ζωή μας, ο έρωτας.
Η ατμόσφαιρα όπου είναι στημένη η ιστορία, έχει μια κινηματογραφική αίγλη. Εμένα μου θύμησε λίγο την ταινία «E.T.» και αυτό ήταν κάτι που ξεκίνησε από τη θέα του εξωφύλλου και σταδιακά εξελίχθηκε και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής της.
Το πιο δυνατό μήνυμα, από τα πολλά που δίνει ο συγγραφέας μέσα από αυτή την ιστορία του, απέναντι σ' όσους κατηγορούν τα παιδιά για την αλόγιστη και χωρίς μέτρο χρήση της τεχνολογίας, είναι το θαύμα και η ευλογία της τεχνολογίας στη ζωή, όχι μόνο των παιδιών αλλά όλων. Αν χρησιμοποιείται σωστά. Αν γίνεται εργαλείο έκφρασης του λόγου, μέσο επικοινωνίας όπου καμιά φορά, χωρίς την τεχνολογία, θα ήταν αδύνατη και κατ’ επέκταση και πολλά άλλα που συμβαίνουν μέσα από την επικοινωνία...
Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στις εικαστικές παρεμβάσεις στο βιβλίο που, αναμφίβολα ξαφνιάζουν ευχάριστα τόσο με τη πρωτοτυπία των αφαιρετικών μαυρόασπρων εικόνων ή των γραμμικών λιτών έργων όσο και με τον τρόπο που επεμβαίνουν μέσα στο βιβλίο σε σχέση με το κείμενο. Πάντα οι εικόνες χαρίζουν λίγη χαρά, συναντώντας τις μέσα στο κείμενο, αφού ο αναγνώστης σταματά να τις περιεργαστεί, να τις συνδέσει με το κείμενο, να πάρει αυτό το κάτι επιπλέον που προσφέρει η εικόνα στο κείμενο ενώ παράλληλα, σ' αυτό το συγκεκριμένο, σιγοψιθυρίζει τους στίχους των τραγουδιών που αναφέρονται με κάθε αφορμή στην ιστορία...
Και επειδή «εν αρχή ην ο λόγος», κρατάμε στα χέρια μας μια υπέροχη ιστορία που ρέει γοργά έχοντας πάντα ένα μουσικό θέμα να ηχεί στ’ αφτιά μας και δυο στίχους να μας προβληματίζουν, χαρίζει χαμόγελα ενώ ενίοτε κόβει την ανάσα. Διαβάζεται ευχάριστα από μικρούς αλλά και μεγάλους που κοιτάνε με νοσταλγία πίσω στα εφηβικά τους χρόνια...σίγουρα εύκολα θα βρουν κάποιο κομμάτι του δικού τους εφηβικού εαυτού μέσα σε κάποιο από τα παιδιά της ιστορίας του Πέτρου Πανάου. Α! Και κάτι ακόμα...υποψιάζομαι πως θα υπάρξει και συνέχεια!!!
Τα λόγια από το οπισθόφυλλο: Ο δεκαπεντάχρονος Ρένος μεγαλώνει σ’ έναν κόσμο που καταδυναστεύεται από οικονομικά προβλήματα, δημαγωγία, ξενοφοβία και εξτρεμισμό. Σ’ έναν κόσμο όπου δεν έχει φωνή. Δεν έχει λόγο. Ακόμα κι όταν κάποιος είναι πρόθυμος να τον ακούσει, η ντροπαλότητα και η κοινωνική του αμηχανία τον εμποδίζουν να εκφραστεί. Όσο αδέξιος είναι, όμως, στην προφορική επικοινωνία, τόσο δεξιοτέχνης είναι στο γραπτό λόγο. Αυτό το ταλέντο θα του φανεί εξαιρετικά χρήσιμο όταν κατά λάθος ανακαλύπτει μια μυστηριώδη συσκευή που μοιάζει με κινητό τηλέφωνο... Με τη βοήθεια του «κινητού» αλλά και της Νάταλι, του Ειρηναίου και της κυρίας Δέσπως, θα προσπαθήσει να αποκτήσει επιτέλους λόγο.
Για τον συγγραφέα: Ο Πέτρος Πανάου κατάγεται από την Κύπρο και είναι καθηγητής παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας στο University of Georgia, στην Αμερική. Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής χρονιάς, ο Πέτρος μένει μαζί με την οικογένειά του και τον σκύλο τους τον Φλέτσερ στο Athens, Georgia. Τα καλοκαίρια, όμως, πάντα τα περνάει στην Κύπρο και την Ελλάδα. Η ιδέα για το «Επιχείρηση Λόγος» του ήρθε εντελώς ξαφνικά, ένα κυριακάτικο απόγευμα, στο Βιβλιοπωλείο Πηγή.
Αναζητήστε το βιβλίο στο Βιβλιοπωλείο Parga εδώ.
Lasithiotakisa@sppmedia.com
