Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Εικονογράφηση: Μαρίνα Δημοπούλου
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο
Σελ.: 30
Η ιστορία της υπέροχης Ριγέ είναι ένα βιβλίο που μιλά κατευθείαν στην ψυχή. Απευθύνεται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, καθώς οι θεματικές του ξεπερνούν τα όρια της παιδικής λογοτεχνίας και εισχωρούν βαθιά στις ανησυχίες, τα όνειρα και τις υπαρξιακές αγωνίες κάθε ανθρώπου. Μέσα από την ιστορία της Δάφνης, που γεννήθηκε με ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, το βιβλίο θίγει ζητήματα αποδοχής, διαφορετικότητας, αυτογνωσίας και της δύναμης που χρειάζεται για να ακολουθήσει κανείς το δικό του δρόμο.
Η κοινωνία των Ριγέ, στην οποία ζει η Δάφνη, είναι μια κοινωνία που δεν ανέχεται τις αποκλίσεις. Ό,τι παρεκκλίνει από τον κανόνα αντιμετωπίζεται ως απειλή, ως ανεπιθύμητο. Σε έναν τέτοιο κόσμο, η Δάφνη βιώνει τη μοναξιά, τον αποκλεισμό και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτήν. Μόνο στο καλύβι του παππού της, του εκκεντρικού Μιτς, νιώθει ασφαλής να είναι ο εαυτός της. Ο παππούς της, αν και εξωτερικά «κανονικός», είναι ο μόνος που αμφισβητεί τις νόρμες, που την αποδέχεται πλήρως και την ενθαρρύνει να δει πέρα από τα όρια που της έχει επιβάλει η κοινωνία.
Ο Μιτς δεν είναι απλώς ένας τρυφερός παππούς. Είναι μια φιγούρα-οδηγός, ένας σοφός άνθρωπος που κατανοεί ότι το να ζεις πραγματικά σημαίνει να τολμάς να φύγεις από ό,τι σε περιορίζει, από ό,τι σε κάνει να νιώθεις μικρός. Γι’ αυτό και ωθεί τη Δάφνη να κοιτάξει πέρα από το τείχος, να αναρωτηθεί τι υπάρχει έξω από τον κόσμο που της είπαν ότι είναι ο μόνος δυνατός. Η ιστορία της Δάφνης, λοιπόν, δεν είναι απλώς η ιστορία ενός κοριτσιού που αγωνίζεται για την αποδοχή. Είναι η ιστορία όλων όσοι νιώθουν διαφορετικοί, όλων όσοι βλέπουν τον κόσμο μέσα από άλλα μάτια, όλων όσοι έχουν φτερά για να πετάξουν αλλά φοβούνται να τα ανοίξουν.
Το ψαλιδάκι που κρατά η Δάφνη – ένα φαινομενικά αδύναμο εργαλείο – γίνεται σύμβολο της εσωτερικής της δύναμης. Με αυτό θα τολμήσει να αναμετρηθεί με το πελώριο τείχος, να κόψει τα δεσμά που την κρατούν πίσω, να ανοίξει ένα πέρασμα προς την ελευθερία. Και ίσως αυτό είναι το πιο συγκινητικό μήνυμα του βιβλίου: πως ακόμα και τα πιο τρομακτικά εμπόδια δεν είναι ανυπέρβλητα όταν υπάρχει η θέληση, όταν υπάρχει πίστη, όταν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που σε βλέπει, σε αποδέχεται και σε ενθαρρύνει να προχωρήσεις.
Η εικονογράφηση της Μαρίνας Δημοπούλου έρχεται να ενισχύσει τη δύναμη του κειμένου, πλέκοντας εικόνες που παίζουν με τις αντιθέσεις—την αυστηρότητα και την ακαμψία των γραμμών έναντι της ρευστότητας της Δάφνης, το μονοχρωματικό έναντι του πολύχρωμου, το εγκλωβισμένο έναντι του ελεύθερου. Με ζωηρές, συμβολικές εικόνες και μια αισθητική που ενισχύει το αίσθημα της απομόνωσης αλλά και της ελπίδας, η εικονογράφηση γίνεται αναπόσπαστο μέρος της αφήγησης, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο ταξίδι της ηρωίδας.
Μέσα από αυτή την τρυφερή αλλά ταυτόχρονα δυνατή αφήγηση, το βιβλίο μάς υπενθυμίζει τη σημασία της αγάπης και της αποδοχής. Η αγάπη δεν είναι φυλακή, δεν είναι καλούπι που πρέπει να χωρέσεις. Είναι ανοιχτή αγκαλιά, είναι ώθηση προς νέους κόσμους, είναι η δύναμη να γίνεις αυτό που πραγματικά είσαι. Και στο τέλος, μας αφήνει με ένα ερώτημα: Ο καθένας από εμάς, είναι άραγε ένας τέτοιος άνθρωπος σαν τον Μιτς;
Αναζητήστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία Parga εδώ.
lasithiotakisa@sppmedia.com
Από τη σελίδα του εκδότη: Η Δάφνη είναι ριγέ. Δεν είναι αυτό όμως το περίεργο. Άλλωστε, ζει στη χώρα των Ριγέ. Περίεργο είναι αυτό που συμβαίνει στις ρίγες της όταν μιλά ή τραγουδά. Ένα πρωτοφανές στα χρονικά των Ριγέ χαρακτηριστικό που την καθιστά ανεπιθύμητη. Ο Μιτς είναι και αυτός ριγέ. Είναι επίσης ο παππούς της. Και, σε αντίθεση με την εγγονή του, δεν υπάρχει τίποτε μη κανονικό στην εμφάνισή του. Δεν ισχύει το ίδιο για τη συμπεριφορά του όμως: εκκεντρικός, αντι-Ριγέ, αντικοινωνικός. Απέναντι σε όλους και σε όλες, εκτός από την εγγονή του. Μαζί της είναι πάντοτε τρυφερός, προστατευτικός και αστείος. Και το καλύβι του είναι ο μοναδικός χώρος όπου η Δάφνη νιώθει ασφαλής να είναι ο εαυτός της. Ανάμεσα σε πολυάριθμες τοστιέρες, σχάρες, διαβάσεις πεζών, μέλισσες, ζέβρες και τίγρεις, και πίσω από ένα πελώριο πέτρινο τείχος, η Δάφνη θα προσπαθήσει, με την προτροπή του παππού της, να φύγει, ελπίζοντας πως ό,τι φαντάζεται ότι υπάρχει έξω από εκείνο το τείχος μπορεί και να είναι αληθινό. Αλήθεια όμως, πώς μπορεί ένα μικρό κορίτσι με μοναδικό σύνεργο ένα ψαλιδάκι να ξεπεράσει ένα πέτρινο τείχος; Μια ιστορία για τη μη αποδοχή και τη μοναξιά, και για τις ενίοτε αναπόφευκτες, γενναίες αποφάσεις φυγής προς άγνωστους προορισμούς. Μια ιστορία για τη φαντασία ως κύριο μέσο ανθεκτικότητας απέναντι στην πραγματικότητα. Μια ιστορία για ανυπέρβλητα(;) εμπόδια. Με ρίγες, πολλές ρίγες.
Για τον συγγραφέα: Ο Βαγγέλης Παππάς γεννήθηκε την άνοιξη του 1979 στην Αθήνα. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στο Ναύπλιο, απ’ όπου έφυγε για να σπουδάσει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πάτρα και μετά από μερικά χρόνια βρέθηκε στη Σάμο, όπου έζησε για περίπου μια 5ετία. Εκεί άρχισε να σκέφτεται την ιστορία της υπέροχης Ριγέ και να φαντάζεται εικόνες, με πολλαπλές αφορμές: τις προσφυγικές ροές, ένα ριχτάρι καναπέ, τη γέννηση της Δάφνης και τον Μιτς που (πιστεύει πως) θα του άρεσε πολύ να είναι παππούς της. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2018, και αφού είχε γίνει ήδη πατέρας του Μάρκου και της Έλλης, ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη συγγραφή. Εξακολουθεί να ζει στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως μεταφραστής επιστημονικών κειμένων.
Για την εικονογράφο: Η Μαρίνα Δημοπούλου γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Σε νεαρή ηλικία παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήρι της ζωγράφου Δάφνης Λιαναντωνάκη. Ξεκίνησε τις σπουδές της στη Σχολή Βακαλό Art and Design και τις συνέχισε στο Λονδίνο με Master στη γραφιστική και την πειραματική τυπογραφία στο Middlesex University. Αρχικά εργάστηκε σε περιοδικά, αλλά σύντομα μετακόμισε στην Ιταλία όπου και ξεκίνησε να δουλεύει σε γραφιστικά γραφεία ειδικευόμενη στην εικονογράφηση και στο design λογοτύπων και εντύπων. Τα τελευταία χρόνια ζει μεταξύ Ρώμης και Αθήνας και συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους και ιδιώτες σε Ελλάδα, Ελβετία και Ιταλία στους τομείς του παιδικού βιβλίου, της σκηνογραφίας, της εταιρικής ταυτότητας και της δημιουργίας εντύπων. Έχει εικονογραφήσει παιδικά βιβλία σε Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει επιμεληθεί επαγγελματικούς καταλόγους, βιβλία και μελέτες και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα.
