«Η γιαγιά μου ερωτεύτηκε!», της Έλενας Περικλέους

Ερωτεύονται οι γιαγιάδες και οι παππούδες; Φυσικά, γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς η νεότητα δεν έχει ηλικία, όπως υποστηρίζει ο ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο (1881-1973). Όλα είναι θέμα οπτικής και καλής διάθεσης. «Τα γηρατειά δεν είναι η χαμένη νεότητα, αλλά ένα νέο στάδιο ευκαιρίας και δύναμης», θα πει η Betty Friedan (1921-2006, ακτιβίστρια). Η τρίτη ηλικία λοιπόν επαναπροσδιορίζεται ως μια περίοδος ανάπτυξης, ευκαιριών και όχι αναπόφευκτης πτώσης.

 

Η ηρωίδα του βιβλίου της βραβευμένης συγγραφέα Έλενας Περικλέους «Η γιαγιά μου ερωτεύτηκε!» είναι η Ελένη, που έχει έναν μπαμπά που έφυγε από το σπίτι, αλλά εξακολουθεί να αγαπάει την κόρη του. Έχει μια μαμά ευαίσθητη, που υποφέρει και προσπαθεί να προσαρμοστεί σ’ αυτή τη νέα συνθήκη. Έχει έναν κολλητό φίλο και συμμαθητή, τον Μενέλαο, και, φυσικά τη γιαγιά Ελένη.

Μια γιαγιά που είναι γεμάτη ζωντάνια, δίνεται στους δικούς της ανθρώπους, και κάτι το καινούργιο την κάνει να χαμογελάει σαν να είναι και πάλι έφηβη: Ερωτεύτηκε! 

 

Αυτό το θαυμαστικό που υπάρχει στον τίτλο «Ερωτεύτηκε!» κατά τη γνώμη μου διαπερνά όλο το βιβλίο. Το θαυμαστικό αυτό συμβολίζει τη χαρά της ζωής, τον έρωτα που έρχεται να γιατρέψει, να φέρει έναν ενθουσιασμό και μια ενέργεια στους ανθρώπους σαν να έχουν φτερά στα πόδια. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη. Μιλάει το κορίτσι και αφηγείται την ιστορία της. Το ύφος και η γλώσσα είναι μοντέρνα, σύγχρονα και οι εικόνες της βραβευμένης Σάντρας Ελευθερίου ταιριάζουν απόλυτα στην ιστορία. Σε κάθε δισέλιδο κυριαρχεί και άλλο χρώμα, το οποίο σχετίζεται είτε με την κατάσταση των ηρώων είτε με το περιεχόμενο, π.χ. το κίτρινο του ήλιου «Εγώ και η γιαγιά αγκαλιαστήκαμε και μιλήσαμε για αγάπες που φτάνουν ως τον ουρανό».

 

Η ιστορία αυτή έχει μια ειλικρίνεια αφοπλιστική. Μιλάει για πραγματικές καταστάσεις τις οποίες μπορεί να βιώσει ένα παιδί, όπως είναι το διαζύγιο. Μια δυσκολία τεράστια, η ζωή του παιδιού ταράζεται συθέμελα και ανεπιστρεπτί. «Τρώω το σάντουιτς που μου έφτιαξε η μαμά και είναι χάλια. Ο μπαμπάς έφτιαχνε τέλεια σάντουιτς, αλλά… έφυγε.[…] Η μαμά κλαίει όλη την ώρα.» Ένα παιδί στην περίπτωση του διαζυγίου βιώνει διπλή δυσκολία: από τη μια η απώλεια του μπαμπά και από την άλλη μια μαμά ανυπεράσπιστη, που έχει τα δικά της προβλήματα και δυσκολεύεται να σταθεί στα πόδια της και να πάρει τη νέα ζωή στα χέρια της. 

 

Η γιαγιά στην ιστορία είναι σανίδα σωτηρίας: «Η γιαγιά μόνο γελά. Και γίνονται τα μάτια της ήλιοι λαμπεροί με αχτίδες». Είναι ένας άνθρωπος νέος στην καρδιά, γεμάτος ευεξία και σοφία, που ξέρει να χαίρεται την κάθε μέρα, ξέρει να αγαπάει.

Στην ουσία είναι μια ιστορία που μιλάει με ζωντάνια και φρέσκια γραφή για τις σχέσεις στην οικογένεια, τις εντάσεις, την αγάπη, το διαζύγιο, την αλλαγή. Ο έρωτας όντως χρόνια δεν κοιτά και η γιαγιά Ελένη έχει την τύχη ο έρωτας να είναι και από τη μεριά του άλλου, του παππού Μενέλαου εν προκειμένω. 

 

Αυτή η ιστορία φέρνει μια νότα αισιοδοξίας η οποία είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Επιπρόσθετα, μας κάνει να δούμε τους ηλικιωμένους από μια άλλη σκοπιά και να αντιληφθούμε ότι ο ρόλος τους δεν είναι μόνο να στηρίζουν τα παιδιά τους, αλλά και να ζουν τη ζωή τους. Στις μέρες μας είναι σύνηθες φαινόμενο ο ένας εκ των δύο ανθρώπων σε μεγάλη ηλικία να έχει πεθάνει. Ή κάποιος άνθρωπος να μην έχει βρει το ταίρι του σε όλη τη διάρκεια της νεότητας, αλλά και ως μεσήλικας. Τι τον εμποδίζει να ερωτευτεί σε οποιαδήποτε ηλικία; 

 

Αυτό το ξεχωριστό βιβλίο μάς μιλάει για την ανάγκη για συντροφικότητα, τρυφερότητα και αγάπη, που είναι η πιο ισχυρή ανάγκη. Μας μιλάει για την αλλαγή, που στην αρχή μας ζορίζει αλλά είναι ψυχική εκγύμναση, μας καλεί να χτίσουμε άμυνες, να αναγκαστούμε να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες και να αντιληφθούμε ότι η δύναμη της αγάπης κάνει θαύματα.

Σπάει τα στερεότυπα για την ηλικία, δείχνει ότι είναι δείγμα υγείας η «δεξιότητα/ικανότητα» να ερωτεύεσαι. Έρωτας θα πει ενθουσιασμός για τη ζωή, για την ανάγκη να περιμένεις κάτι όμορφο. 

 

Συχνά θεωρούμε τους ηλικιωμένους ότι είναι σε φάση δύσκολη, με το σώμα και το μυαλό να φθείρεται, με ασθένειες να τους ταλαιπωρούν κλπ. Κι όμως, αυτή είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Συχνά οι μεγαλύτερες ηλικίες ξέρουν την ευγνωμοσύνη απέναντι στη ζωή, ξέρουν πως η κάθε μέρα είναι πολύτιμη και πως ο έρωτας μάς κάνει να είμαστε πάντα παιδιά!

 

Αναζητήστε το στο βιβλιοπωλείο Parga εδώ.

 

 

Από το οπισθόφυλλο: Η γιαγιά μου ερωτεύτηκε! Και τώρα; Δεν ξέρω αν σας έτυχε, αλλά εμένα μου έχει τύχει! Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως η γιαγιά μου θα ερωτευόταν! Σούπερ; Μπορεί...Τελικά, μήπως ένα κι ένα δεν κάνουν δύο, όπως λέει η δασκάλα, αλλά ένα, όπως επιμένει ο Μενέλαος; Ξέχασα να σας συστηθώ· εγώ είμαι η Ελένη. 

 

Για τη συγγραφέα: Η Έλενα Περικλέους, απόφοιτος του Λυκείου Κύκκου Β΄, με καταγωγή από τον Κάμπο και την κατεχόμενη Πεντάγυια.
Σπούδασε παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία και στο Πανεπιστήμιο  Κύπρου και ακολούθως Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (M.Sc) στο Λονδίνο. 
Είναι διευθύντρια σε σχολεία Δημοτικής Εκπαίδευσης και ενεργό μέλος, εκπαιδευτικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων. 
Αρθρογραφεί συχνά στον τύπο και συμμετέχει στο κοινωνικό γίγνεσθαι ως ενεργός πολίτης.
Είναι πρόεδρος του Κ.Σ.Π.Ν.Β. (Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού Νεανικού Βιβλίου- IBBY- Cyprus).
Είναι Β΄ αντιπρόεδρος της ΕΔΕΚ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής του κινήματος.
Τα κυριότερα της ενδιαφέροντα και οι σημαντικότερες της δράσεις σχετίζονται με το Περιβάλλον, την Ισότητα και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Έχει συνεργαστεί με την Green Dot και τον Δήμο Στροβόλου και έχει εκδώσει σχετικό Περιβαλλοντικό/Εκπαιδευτικό υλικό.
Έχει γράψει για τη σεξουαλική κακοποίηση, 2 βιβλία, σε συνεργασία με την Γυναικεία Σοσιαλιστική Κίνηση, τα έσοδα των οποίων έχουν δοθεί στο Hope For Children.
Είναι υπό έκδοση βιβλίο της για το σπάσιμο των στερεοτύπων και την ισότητα.
Συμμετέχει εθελοντικά και αφιλοκερδώς σε δράσεις καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας και προώθησης της λογοτεχνίας.