Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Κόκκινος κύκλος σε μαύρο φόντο
Ειρήνη Παππά
Εκδ. Τελεία
Σελ. 363
[...]Στάθηκε μπροστά στο τζάκι κι άπλωσε τις παγωμένες παλάμες της να ζεσταθούν. Οι πορτοκαλιές φλόγες έβαψαν το πρόσωπό της. Τα γόνατά της διπλώθηκαν κι έκατσε στο ξύλινο σκαμνάκι πίσω της. Χωρίς να το θέλει, ένιωσε δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλά της. Η ζέστη της φωτιάς δεν έφτανε στην καρδιά και το μυαλό της. Όση προσπάθεια κι αν έκανε, η μνήμη της παρέμενε λευκή, αδιάφορη στην προσπάθειά της. [...] (απόσπασμα σελ. 16)
Το βιβλίο «Κόκκινος κύκλος σε μαύρο φόντο» είναι το τέταρτο μυθιστόρημα της Ειρήνης Παππά. Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν έχω διαβάσει όλα τα προηγούμενα και δε γνώριζα το έργο της. Ήταν λοιπόν αυτό το βιβλίο, για μένα, μια μεγάλη κι ευχάριστη έκπληξη.
Ξεκινά ήπια, αλλά όχι χλιαρά ούτε βαρετά, η αρχή δεν αφήνει την παραμικρή υποψία για τη φουρτούνα που επιφυλάσσει η συνέχεια. Σιγά-σιγά όλα μπαίνουν στη σειρά και έχουμε μια καταιγιστική ροή γεγονότων, απίστευτα καλά σκηνοθετημένη και έξυπνα στημένη πλοκή που εξελίσσεται με ένταση και γοργούς ρυθμούς. Η ανάδυση των ενδιαφερόντων μεστών χαρακτήρων, οι αλλεπάλληλες ανατροπές στην εξέλιξη που κρατούν σε εξαιρετικά δυνατό τέμπο τους παλμούς του αναγνώστη του, όπως και το απρόβλεπτο που επικρατεί μέχρι το τέλος είναι στοιχεία που το κατατάσσουν στα μυθιστορήματα για αναγνώστες με γερά νεύρα που, αναζητούν ιστορίες που προκαλούν έντονη αγωνία και οδηγούν την έκκριση αδρεναλίνης στο κόκκινο.
Οι ήρωες της Ειρήνης Παππά είναι αληθινοί και εξωστρεφείς, μας αφήνουν να τους ακουμπήσουμε και να τους νιώσουμε, να γνωρίσουμε το παρελθόν τους, να ευχηθούμε το μέλλον τους χωρίς όμως να μπορούμε να το προβλέψουμε. Δεν κολλάνε σε καθωσπρεπισμούς και ούτε η ίδια, η συγγραφέας, φαίνεται αλήθεια να ασχολείται με αυτό. Παρόλα αυτά υπάρχει ο μονόλογος των ηρώων για τις σκέψεις τους, τις ενέργειες και τα πάθη τους, για να τοποθετηθούν ή για να δικαιολογηθούν για τις πράξεις και τη συμπεριφορά τους ή ακόμα για να βάλουν σε τάξη τα συναισθήματα τους ώστε να πάρουν τις αποφάσεις τους.
Η γραφή της Παππά είναι ώριμη, ωστόσο είναι απλή και λιτή, δεν παιδεύει τον αναγνώστη της με περιττά λούσα της γλώσσας. Μας δίνει ένα κείμενο εμπλουτισμένο με υπέροχες εικόνες και περιγραφές που μέσα από αυτές αναβλύζουν αισθήσεις που θα μπορούσε να βιώσει κάποιος μόνο αν ήταν εκεί να βρέχεται από τη βροχή, να τον δέρνει ο άνεμος, να αηδιάζει από την οσμή της μούχλας, να χαίρεται τη μυρωδιά της βρεγμένης γής, τη ζεστασιά των ηλιαχτίδων, την υπέροχη θέα της λίμνης.
Τελειώνει ικανοποιώντας τις προσδοκίες του αναγνώστη του, τουλάχιστον αυτό εισέπραξα εγώ, κρύβοντας στη ζεστασιά της γαλήνης μια αναπάντεχα ευχάριστη έκπληξη.
Τα λόγια από το οπισθόφυλλο: Η Κυβέλη, ξυπνάει ένα πρωί σε ένα δάσος, χωρίς μνήμη. Αγνοεί πλήρως ποια είναι και δεν έχει καμία ανάμνηση της προηγούμενης ζωής της. Δίπλα της στέκεται ο άνδρας της ο Πέτρος και ο γιατρός και παιδικός της φίλος ο Μάξιμος. Σιγά σιγά το πέπλο της αμνησίας ανασηκώνεται και κάποια περιστατικά της ζωής της βγαίνουν στο φως. Η υπόλοιπη οικογένεια, κάποιος άντρας στην Αμερική, ένα παιδικό γέλιο, η ανάμνηση ενός απαγορευμένου έρωτα, προσπαθούν να πάρουν θέση στη ζωή της, φέρνοντας ανατροπές που την οδηγούν στην τρέλα. Πώς θα αντιμετωπίσει τα τραγικά μυστικά που βγαίνουν στοφως; Ποιοι θα μείνουν κοντά της μέχρι το τέλος; Με ποιους θα συνδέσει τη ζωή που πρέπει να χτίσει από την αρχή.
Για τη συγγραφέα: Σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ελληνική Παλαιογραφία στο Κέντρο Αγιολογικών μελετών της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου. Μεγαλωμένη με παραμύθια και θρύλους της Ελληνικής γης, ανέπτυξε μια ζωηρή φαντασία που τη βοήθησε σε δύσκολες στιγμές λειτουργώντας ως καταφύγιο. Κάποια στιγμή όλη αυτή η φαντασία έπρεπε να εξωτερικευθεί! Ασχολήθηκε με την συγγραφή από τα νεανικά της χρόνια, αλλά η πρώτη της εκδοτική προσπάθεια έγινε το 2013 με τη συλλογή διηγημάτων “Το πράσινο λεωφορείο”, το οποίο μάλιστα είναι εμπνευσμένο κυρίως από ιστορίες του εβρίτικου χωριού Θεραπειού. Ακολούθησε το 2015 το μυθιστόρημα εποχής “Η νεράιδα στο ποτάμι” από τις εκδόσεις Πάργα. Το 2017 εκδόθηκε το μυθιστόρημα “Το χρονικό ενός παράνομου έρωτα” και το 2019 το μυθιστόρημα “Ζωές στα κύματα” από τις εκδόσεις Τελεία. Τα μυθιστορήματα “Ζωές στα κύματα” και “Το χρονικό ενός παράνομου έρωτα” καθώς και το Πράσινο λεωφορείο έχουν βραβευτεί με το πρώτο πανελλήνιο βραβείο από το λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος. Ζει στην Κύπρο τα τελευταία 25 χρόνια. Η εμπλοκή της με το θέατρο ήταν φυσική συνέπεια της τάσης της να εκφράζεται. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του θεατρικού ομίλου Πάφου και πρόεδρος του ομίλου για 4 χρόνια. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή και διασκευή θεατρικών έργων αλλά και με τη σκηνοθεσία. Το θεατρικό της έργο με τίτλο “Μην περιμένεις ποτέ το τελευταίο λεωφορείο” ανέβηκε από τον θεατρικό όμιλο Πάφου το 2019 και βραβεύτηκε με το πρώτο παγκύπριο βραβείο από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Υπηρετεί εδώ και εικοσιπέντε χρόνια την Μέση εκπαίδευση της Κύπρου. Ευλογήθηκε να είναι μητέρα τριών παιδιών και γιαγιά μιας εγγονούλας. Ευελπιστεί σε πολλά ακόμα συγγραφικά ταξίδια.
Αναζητήστε το βιβλίο στο Βιβλιοπωλείο Parga εδώ.
lasithiotakisa@sppmedia.com
