Σε βλέπουμε στο «Κάμπινγκ» του Alpha. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου στη σειρά;
Η πρόταση για τη σειρά έγινε τηλεφωνικά από τον Φώτη Γεωργίδη την περίοδο της καραντίνας. Χάρηκα πολύ για την πρότασή του, γιατί είχα δουλέψει μαζί του παλαιότερα στο θέατρο. Ωστόσο, είχα κάποιες επιφυλάξεις, λόγω της αβεβαιότητας που είχε προκαλέσει ο εγκλεισμός. Όταν τελείωσαν τα μέτρα, έγινε συνάντηση με τον Alpha, συζητήσαμε και συμφωνήσαμε.
Τι θα δούμε στη συνέχεια σε σχέση με τον ρόλο σου;
Θα αποκαλυφθούν κάποια πράγματα για το παρελθόν του Λεύκου και του πατέρα του, τα οποία σχετίζονται και με τον Θαλή, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα.
Πώς θα περιέγραφες τον Λεύκο;
Θα έλεγα ότι είναι ένας αβανταδόρικος ρόλος. Ο Λεύκος είναι ένας δοτικός άνθρωπος, που χαίρεται να γνωρίζει άλλους ανθρώπους. Βλέπουμε, όμως, και άλλες πτυχές του που ρίχνουν φως στην προσωπικότητά του. Ασφαλώς ο Λεύκος δεν είναι μονοδιάστατος χαρακτήρας. Για μένα είναι ένα παιδί μέσα στο σώμα ενός μεγάλου, που έχει μεν μια παιδική αφέλεια, αλλά δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Έχεις κοινά στοιχεία με τον ρόλο του Λεύκου;
Όχι, η αλήθεια είναι. Μόνο όταν ήμουν μικρός μιλούσα πάρα πολύ γρήγορα και πήγαινα από το ένα θέμα στο άλλο, αλλά αυτό σταμάτησε μεγαλώνοντας (γέλια).
Παράλληλα, συνεχίζεις στα «Καμώματα τζι αρώματα» του ΡΙΚ1. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Είμαι πολύ χαρούμενος. Δεν περίμενα ποτέ ότι η σειρά θα κρατούσε 6 χρόνια και θα είχε τόση απήχηση στον κόσμο. Φέτος είναι η τελευταία χρονιά των «Καμωμάτων» και θα λυπηθώ πολύ για το τέλος τους, αλλά κάποτε όλα τα ωραία τελειώνουν.
Θα έλεγες ότι έχεις ομοιότητες με τον Γιαννή;
Όχι, δεν θα το έλεγα. Ο Γιαννής είναι παντρεμένος, δουλεύει στα χωράφια, δεν έχει καμία σχέση με μένα. Επιπλέον, μιλάμε για μια σειρά εποχής, δεν μπορώ να ταυτιστώ με όσα διαδραματίζονται, γιατί δεν τα έχω ζήσει. Αυτό, όμως, είναι και το ενδιαφέρον του ρόλου που υποδύομαι.
Θα ήθελες να δουλέψεις σε δραματική σειρά ή σε ελκύει περισσότερο η κωμωδία;
Κοίτα, θα μ’ ενδιέφερε ένας δραματικός ρόλος στην τηλεόραση, γιατί στο θέατρο έχω ήδη υποδυθεί τέτοιους ρόλους. Θεωρώ ότι ένας ηθοποιός είναι καλό να δοκιμάζεται σε διαφορετικά πράγματα.
Πώς βιώνεις την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί λόγω του κορωνοϊού;
Όταν έγινε το lockdown, όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει και γιατί. Προσωπικά, παρακολουθούσα ανελλιπώς τις ειδήσεις και έφτασα στην υπερβολή, αφού κατέγραφα τους αριθμούς των κρουσμάτων και των θανάτων. Ασφαλώς η υποκριτική χτυπήθηκε από την πανδημία και τα όσα γίνονταν με άγχωναν πολύ. Ακόμη και τώρα που επιστρέψαμε στην κανονικότητα, με αγχώνει αν το κοινό θα επιστρέψει στα θέατρα.
Τι μαθήματα πιστεύεις ότι μπορούμε να αντλήσουμε από αυτήν την κατάσταση;
Ο κόσμος δεν μας ανήκει! Δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί. Θεωρώ ότι αυτή η κατάσταση μάς έκανε να αναθεωρήσουμε πράγματα.
Πού θα σε δούμε θεατρικά φέτος;
Κάναμε πρεμιέρα στη Νέα Σκηνή του ΘΟΚ με τα «170 τετραγωνικά» και θα παίζουμε μέχρι τις 18 Οκτωβρίου. Μετά θα είμαι στην ΕΘΑΛ, στο έργο «Η ρομαντική μου ιστορία», που θα κάνει πρεμιέρα στις 27 του μηνός. Στις αρχές Νοεμβρίου, αν όλα πάνε καλά, θα ξεκινήσω πρόβες για το έργο «Ο θάνατος του εμποράκου» στην Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ.
Πώς βλέπεις την πορεία του θεάτρου στην Κύπρο;
Πιστεύω ότι βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Γίνονται πολλές παραγωγές και με χαροποιεί το γεγονός ότι οι ηθοποιοί σχηματίζουν ομάδες και ανεβάζουν παραστάσεις, όχι μόνο τα μεγάλα θεατρικά σχήματα.
Υπάρχουν ρόλοι που θα ήθελες να ερμηνεύσεις;
Ναι, υπάρχουν πολλοί ρόλοι που μου αρέσουν. Αν μπορώ να ξεχωρίσω ένα ρόλο, είναι αυτός του Κατούριαν από τον «Πουπουλένιο» του Μάρτιν ΜακΝτόνα.
