Με τη συγκρατημένη αισιοδοξία της αλλαγής και το αναγκαίο ρίσκο του καινούργιου, ο Φώης Γεωργιάδης μάς μιλά για το "Κάμπινγκ", τη νέα του σειρά στον ALPHA. Προσγειωμένος και με τη χαλαρότητα ενός παιδικού ενθουσιασμού μοιράζεται μαζί μας την ιδές της σειράς και τα συναισθήματά του για το νέο ξεκίνημα.
Φώτη, σε πετυχαίνω σε άκρως δημιουργική περίοδο. «Κάμπινγκ» στον Alpha με τη νέα σεζόν και κατάφερες να έχεις στο πλευρό σου ένα πολύ δυνατό καστ. Είναι κάτι που σου δίνει και μια νότα αισιοδοξίας για το τελικό αποτέλεσμα;
Ακριβώς, πολύ δημιουργική περίοδος. Πάντοτε επιλέγω τους συνεργάτες μου -και στο θέατρο όταν ανεβάζω κάτι δικό μου- βάσει των χαρακτήρων που έχω μέσα στο μυαλό μου. Με άλλα λόγια προσπαθώ να φανταστώ τον χαρακτήρα αυτό ως ένα υπαρκτό πρόσωπο κι έπειτα σκέφτομαι ποιος ηθοποιός θα μπορούσε να τον υποδυθεί. Ο μόνος μόνιμος συνεργάτης που έφερα είναι ο Μάριος. Οι υπόλοιποι είναι και καινούργιοι και παλιοί. Με κάποιους έχω συνεργαστεί θεατρικά για παράδειγμα. Έτυχε οι συνεργάτες να είναι ένας κι ένας φέτος, οπότε νομίζω ότι θα βγει κάτι κάλο.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη σειρά;
Η ιδέα είχε γεννηθεί εδώ και δέκα χρόνια, όταν είχα πάει για κάμπινγκ στο συγκεκριμένο σημείο και ενθουσιάστηκα με την κατάσταση κι είπα ότι θα ήταν ωραίο να γίνει μια σειρά εκεί.
Πιστεύεις ότι χρειάζεται δηλαδή χρόνος να ζυμωθούν τα πράγματα, να οδηγηθούν από την ιδέα στην υλοποίηση;
Δεν χρειάζεται τόσος χρόνος, όχι (γέλια). Τότε, το 2010-2011, εάν θυμάσαι, η κατάσταση τηλεοπτικά ήταν πολύ διαφορετική και μετά το 2013, με την κρίση και το κούρεμα, τα πράγματα επιδεινώθηκαν και οι προτεραιότητές μας ήταν άλλες. Στο μυαλό μου γυρνούσε, βέβαια, η ιδέα και νομίζω ότι ήρθε ο κατάλληλος καιρός να υλοποιηθεί και μάλιστα σωστά, μεθοδικά, όχι επιπόλαια. Ο χρόνος που πέρασε, μάλιστα, ήταν αρκετά εποικοδομητικός για μένα, ώστε να μπορέσω να καλλιεργήσω την ιδέα μέσα στο μυαλό μου και να γίνει όσο γίνεται πιο ώριμα όλο αυτό.
Τι θέλεις να «δώσεις» στους τηλεθεατές, τι περιμένεις να εισπράξουν;
Δεν γράφω μια σειρά με γνώμονα τι θα ήθελαν να παρακολουθήσουν οι τηλεθεατές. Προσπαθώ να σκέφτομαι μια ιστορία που να κεντρίζει το ενδιαφέρον του καθενός, αλλά πρώτιστα να κεντρίζει το δικό μου. Εννοείται πως κάποιοι από τους τηλεθεατές θα απορρίψουν ένα προϊόν, κάποιοι θα το αγκαλιάσουν, δεν μπορείς ποτέ να τους κρατάς όλους ικανοποιημένους. Η σειρά, λοιπόν, είναι ένα πάντρεμα ανάμεσα σε θρίλερ και αγωνία, με την κωμωδία να είναι παρούσα σε σημεία που προκύπτει αβίαστα και δεν βασίζεται σε ατάκες και αστεία προς πρόκληση γέλιου. Όλα προκύπτουν μέσα από τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες. Δεν μπορώ να πω ότι γράφω κωμωδία, αλλά μια σειρά με δυνατή ιστορία, που, παράλληλα, οι ηθοποιοί που συμμετέχουν, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους, μπορεί να σε κάνουν να γελάσεις, να συγκινηθείς, να αγχωθείς κ.λπ.
Εάν σου ζητούσα να κατατάξεις το άγχος σου αυτή την περίοδο από το ένα μέχρι το δέκα…
Εάν αυτή τη σειρά την έκανα πριν από δέκα χρόνια υπήρχε ο κίνδυνος να μην διαχειριζόμουν σωστά τα πράγματα. Μπορεί να μην είχα τη σοφία ή την εμπειρία. Το έκανα ξανά πριν από δέκα χρόνια σε ένα καθημερινό στον ΑΝΤ1, στο «Για την αγάπη σου» και δεν σου κρύβω ότι με κυρίευσε το άγχος και η αγώνια, σε ένα πρότζεκτ, μάλιστα, που βασιζόταν σε ξένο φορμάτ και το μόνο που χρειαζόταν να κάνω ήταν η προσαρμογή του σεναρίου στα κυπριακά δεδομένα. Είχα, φυσικά, πολύ καλή ομάδα και τότε. Τώρα, όμως, για έναν περίεργο λόγο δεν έχω καθόλου άγχος. Αυτό με αγχώνει κιόλας (γέλια). Πηγαίνοντας στον Alpha να παρουσίασω την ιδέα μου, ήξερα ότι έπαιρνα κάτι περίεργο ή πρωτότυπο αν θες για τα κυπριακά δεδομένα, φοβόμουν ότι ενδεχομένως δεν την καταλάβαιναν ή ότι αγγίζει διαφορετικά γούστα, ωστόσο κι ο Κλείτος Κλείτου και ο Πέτρος Πέτρου κι ο Μιχάλης Αργυρού κι ο Ανδρέας Βασιλείου και η Κωνσταντίνα Λάρμου δέχθηκαν την πρότασή μου λες κι ήταν δική τους, λες κι εκείνοι μου είχαν ζητήσει να το γράψω. Ένιωσα ειλικρινά σαν στο σπίτι μου κι αγκάλιασαν αυτό το πρότζεκτ περισσότερο κι από μένα που το πονούσα, ως δικό μου δημιούργημα. Αυτό με καθησύχασε. Τα πράγματα είναι τόσο θετικά με τους νέους αυτούς συνεργάτες, ώστε κάθε εμπόδιο που συναντούμε να ξεπερνιέται εύκολα. Ήδη έχουμε γυρίσει τα τρέιλερ κι είμαι ικανοποιημένος πλήρως, δεν περίμενα να είχαμε τόσο καλό αποτέλεσμα. Είχαν κι οι ηθοποιοί μια πρώτη τριβή με τους χαρακτήρες που θα υποδυθούν, έστω για τις ανάγκες του τρέιλερ, και είμαι πολύ χαρούμενος και με αυτό το κομμάτι. Ευελπιστώ ότι όλα θα πάνε καλά, το αισθάνομαι.
Έχεις αναπτύξει το ένστικτο, πλέον, να μυρίζεσαι την επιτυχία μιας δουλειάς πριν προβληθεί;
Δεν ξέρω εάν πρόκειται για ένστικτο πλέον ή εμπειρία. Έφτασα, όμως, σε ένα σημείο που μπορώ να το πω, μπορώ να το καταλάβω. Για το συγκεκριμένο, νιώθω ότι θα πάει καλά, με τη μόνη επιφύλαξη πως ίσως ο κόσμος δεν είναι σε θέση να το αντιληφθεί. Έχει κάτι διαφορετικό, είναι ένα βήμα παραπέρα, είτε ως προς τη σκηνοθεσία είτε ως προς το σενάριο και τους χαρακτήρες. Ευελπιστώ ότι θα το αγκαλιάσει το κοινό και προσπαθώ ακριβώς γι’ αυτό να μην κάνω εκπτώσεις. Το γράφω όπως το έχω στο μυαλό μου, με τα ερωτηματικά και τα αινίγματα που δημιουργούνται και σε μένα, χωρίς να απλοποιώ τα πάντα για τους τηλεθεατές. Ξύπνησε ο Κύπριος τηλεθεατής, παρακολούθησε πράγματα, δεν χρειάζεται να τον υποτιμούμε.
Έχετε πάρει κάποια μέτρα σε περίπτωση που επέλθει ένα δεύτερο κύμα πανδημίας το φθινόπωρο;
Κοίταξε, το να προσπαθήσουμε τώρα μέσα σε αυτές τις συνθήκες καύσωνα να γράψουμε επεισόδια μόνο και μόνο για να υπάρχει γυρισμένο υλικό σε περίπτωση δεύτερου κύματος, θα ήταν υπερβολή. Κάποια πράγματα καλό είναι να τα αφήνουμε στον Θεό. Εγώ με τη σειρά μου θα κάνω ό,τι μπορώ καλύτερα, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα. Εάν έρθει για μας θα έρθει για όλους, αλλά πιστεύω ότι τέτοιο θέμα δεν θα προκύψει κι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Είμαι αισιόδοξος σε κάθε περίπτωση.
Το γεγονός ότι για κάποιο διάστημα μέσα στη σεζόν θα έχεις διπλή παρουσία τηλεοπτικά, και με την «Pasta» στον ΑΝΤ1 και με το «Κάμπινγκ» στον Alpha, σε προβλημάτισε καθόλου, είτε επαγγελματικά είτε συναισθηματικά;
Το ευτύχημα θα ήταν να ολοκληρωνόταν η «Pasta» και να ξεκινούσε ομαλά το «Κάμπινγκ». Σίγουρα ήταν μια πολύ καλή συνεργασία στον ΑΝΤ1, με όμορφους συνεργάτες, που κύλησε πάρα πολύ ωραία. Το μόνο που εύχομαι είναι να μην προβάλλονται οι δύο σειρές την ίδια ώρα για να μην υπάρξει ένα αχρείαστο μπέρδεμα, αλλά δεν είναι κάτι που μπορώ να αποφασίσω εγώ. Συναισθηματικά με δυσκολεύει αυτή η συνθήκη, θα προτιμούσα να ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Η ενασχόλησή σου με τη συγγραφή σε βοήθησε υποθέτω και στο κομμάτι της υποκριτικής…
Σίγουρα. Προσπαθώ πλέον να αντιληφθώ ποια δουλειά υπηρετώ. Έχω καταλήξει δε στο συμπέρασμα ότι ένας ηθοποιός έχει συνεχώς στο μυαλό του την υποκριτική. Αυτό το κατάλαβα από τη δική μου εμπειρία καθαρά, από την πιο απλή, καθημερινή συνήθεια. Πληρώνοντας έναν λογαριασμό στο ταμείο, φανταζόμουν τη στιχομυθία ως ένα μικρό θεατρικό δρώμενο. Συνειδητοποίησα ότι σε όλη μου τη ζωή, ακόμη και στις εξάρσεις της, στα πάνω και τα κάτω της, υπήρχε κάποιος άλλος Φώτης, έξω από μένα, που παρατηρούσε τα πράγματα. Παρατηρούσα, έτσι, πού βρίσκεται το ενδιαφέρον στην ίδια τη ζωή κι αυτό είναι κάτι με το οποίο εμπλουτίζω τις δουλειές μου. Συνεχώς παρατηρώ ανθρώπους, συμπεριφορές, χαρακτήρες. Παράλληλα, προσπαθούσα διαρκώς να αντιληφθώ τι ελκύει το ενδιαφέρον του κοινού και κατέληξα πως δεν είναι τίποτα άλλο από την ιστορία. Δηλαδή, όσο καλούς χαρακτήρες κι αν έχεις, όσο δυνατή κι αν είναι η ατάκα, κάποτε όλο αυτό θα φθαρεί. Εάν δεν υπάρχει δυνατή ιστορία, τα πράγματα σε μια σειρά αρχίζουν να σβήνουν. Το πιο σημαντικό κομμάτι ενός σεναρίου είναι η συνεχής αγωνία της ιστορίας, οι εναλλαγές, η ανακάλυψη των χαρακτήρων από τους θεατές… Στο εξωτερικό θα δεις ότι μια σειρά γράφεται από δέκα άτομα, για παράδειγμα. Ο καθένας φέρνει τον δικό του κόσμο στη σειρά κι έτσι αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Έχεις σχηματίσει στο μυαλό σου από τώρα την πλοκή, μέχρι το τέλος;
Έχω μια αδρή εικόνα της ιστορίας σχεδόν μέχρι και το τέλος. Ναι, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Ο καθένας θα πάθει αυτό που του αξίζει. Δεν υπάρχουν ήρωες μέσα στη σειρά, αλλά αντιήρωες, εάν εξαιρέσεις την αστυνομικό, και γι’ αυτήν μάλιστα δεν είναι απόλυτα τα πράγματα. Οι συνθήκες οδηγούν τους χαρακτήρες στο συμφέρον, μέχρι το σημείο που τους επιτρέπουν τα πράγματα. Η άφιξη ενός ήρωα στο κάμπινγκ θα φέρει τα πάνω-κάτω κι οι χαρακτήρες θα αποκαλυφθούν μέσα από όσα συμβαίνουν εκεί. Το ωραίο είναι πως η ζωή των χαρακτήρων στη σειρά ξεκινά να αλλάζει μαζί με την πρώτη επαφή των τηλεθεατών με τη σειρά. Είναι μια κοινή πορεία που θα κάνουμε όλοι μαζί.
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
