Είναι ένα από τα πιο φρέσκα πρόσωπα της τηλεόρασης, παρόλο που μετρά χρόνια στην παρουσίαση. Αν και ήμουν «ψαρωμένος» πριν την πρώτη μας συνομιλία, από το πρώτο κιόλας λεπτό με συνεπήρε η αφοπλιστική ευγένειά της. Όπως ακριβώς την ακούς στην εκπομπή ή σε συνεντεύξεις της και απλά σε καθηλώνει. Παρόλο που εμείς στην Κύπρο τη γνωρίσαμε μέσα από χιουμοριστικά, σατιρικά βίντεο άλλων εκπομπών, τώρα την παρακολουθούμε στον ΣΚΑΪ (και κατ’ επέκταση στο Sigma) να στέκει μόνη της και να τα καταφέρνει περίφημα. Η συζήτησή μας κύλησε αβίαστα, ξέρει άλλωστε πολύ καλά ποια είναι, πού πατά και τι θέλει, και κυρίως χειρίζεται την ελληνική γλώσσα με τρόπο μοναδικό. Παρόλο που δεν χωρούσε αμφιβολία ούτως ή άλλως, πλέον είναι ξεκάθαρο: είναι πολύ περισσότερα από ένα όμορφο παρουσιαστικό. Δεν αναλώνεται σε κιτρινισμούς, ούτε πρόκειται. Έχει θέσει τα όριά της και τα καθιστά απολύτως σαφή, κι αν κάποιος τα υπερβεί με αγένεια, δεν θα διστάσει να απαντήσει. Αυτά άλλωστε συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο. Το αστέρι της Ιωάννας Μαλέσκου είναι ίσως πιο φωτεινό από ποτέ, και το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να σβήσει σύντομα.
Είστε πλέον αρκετούς μήνες στην Αθήνα και σε ένα διαφορετικό εργασιακό περιβάλλον. Πώς ήταν η μετάβαση;
Ευτυχώς για μένα, είμαι άνθρωπος που προσαρμόζεται εύκολα. Παρότι σε λιγότερο από ένα μήνα χρειάστηκε να μετακομίσω οριστικά από Κρήτη και αμέσως να ξεκινήσω την εκπομπή και τη νέα μου ζωή στην Αθήνα, όλα τα έφερα εις πέρας. Ενεργοποίησα άμεσα τα αντανακλαστικά μου και αφοσιώθηκα στο νέο μου ξεκίνημα.
Ήταν αυτή η μετάβαση μέσα στα σχέδιά σας ή ήρθε φυσικά;
Δεν κάνω σχέδια, δεν θα έλεγα ότι έχω προσδοκίες ή όνειρα. Κι αυτό γιατί στη ζωή μου έχω μάθει να μην περιμένω κάτι. Ό,τι καλό είναι να έρθει, με το καλό να ορίσει. Ασφαλώς τίποτα δεν έρχεται μόνο του. Προκύπτει ως φυσική συνέχεια και συνέπεια συστηματικής προσπάθειας και σχολαστικής δουλειάς. Η απόφασή μου να έρθω στην Αθήνα προέκυψε μετά από ώριμη σκέψη και έντονο συλλογισμό. Το ζύγισα καλά, γι’ αυτό άλλωστε δεν έγινε νωρίτερα, που επίσης είχαν υπάρξει σχετικές προτάσεις, με άλλα projects όμως εντελώς διαφορετικά από αυτό που φέτος έχω αναλάβει.
Είναι η νέα σας τηλεοπτική στέγη όπως την περιμένατε;
Δεν θα έλεγα ότι περίμενα κάτι συγκεκριμένο αλλά ούτε και διαφορετικό. Ίσα-ίσα που το «σπιτικό» μου φτιάχτηκε κομμένο και ραμμένο πάνω μου. Είναι όλο «Ιωάννα». Το έχω πει αρκετές φορές ότι θα μπορούσε να είναι το κανονικό μου σπίτι, αν εξαιρέσεις τις μεγάλες οθόνες και τις κάμερες (γέλια). Και επειδή μιλάω για «σπιτικό», αυτό που δίνει ζωή σε ένα σπίτι- και είναι και το σπουδαιότερο- είναι οι άνθρωποι που υπάρχουν σε αυτό. Οι συνεργάτες και όλη η ομάδα του «Love It» κουβαλάμε μπόλικη τρέλα, αστείρευτο μεράκι και διάθεση να σκορπάμε χαμόγελα στον κόσμο που μας παρακολουθεί. Για μένα είναι βασικό να περιστοιχίζομαι από ανθρώπους καλοπροαίρετους και με αίσθηση του χιούμορ. Κυρίως, όμως, από ανθρώπους που θέλουν να εξελίσσονται και κάθε μέρα να γίνονται καλύτεροι.
Ήσασταν προετοιμασμένη για την υπερέκθεση που θα ακολουθούσε τη νέα σας αρχή στον ΣΚΑΪ;
Δεν θα έλεγα ότι ένιωσα ποτέ την ανάγκη να προετοιμαστώ για το τι θα ακολουθούσε την έναρξη της τηλεοπτικής σεζόν, με την έννοια της υπερέκθεσης. Έτσι κι αλλιώς είμαι πολύ μετρημένη και προσεκτική σε όσα λέω ή κάνω, τόσο τηλεοπτικά όσο και στην καθημερινότητά μου ως άνθρωπος. Αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμο και πολύτιμο, πολλές φορές, γιατί σε προστατεύει από πολλές αστοχίες ή ατοπήματα. Όταν μιλάω, ξέρω τι λέω και έχω την πλήρη ευθύνη. Επομένως, δεν θα έλεγα ότι αισθάνθηκα να πνίγομαι από την έκθεσή μου.
Έχετε προσέξει να έχουν αλλάξει συμπεριφορές απέναντί σας;
Δεν θα έλεγα ότι έχουν αλλάξει συμπεριφορές, κι αν έχουν αλλάξει, είναι προς το καλό. Γενικά, δεν εστιάζω στο πώς μπορεί να με βλέπουν άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν. Εστιάζω, όμως, στο πώς εγώ επιτρέπω να με βλέπουν. Ακούγεται σύνθετο, οπότε ας το εξηγήσω. Οι άνθρωποι μπορεί να σε δουν καλό, κακό, μέτριο ανάλογα με το τι έχουν μέσα τους ή ανάλογα με το τι δεν έχουν που πιθανώς έχεις εσύ. Κι αυτό καμιά φορά μπορεί να οδηγήσει σε αυθαίρετα συμπεράσματα που δεν σε αντιπροσωπεύουν. Όταν, όμως, εσύ -εγώ εν προκειμένω- φροντίζεις να δίνεις και να δείχνεις τον καλύτερό σου εαυτό ειλικρινώς, τότε ξέρεις ότι σε κάθε περίπτωση, είτε σε αγαπήσουν είτε σε αποδεχθούν είτε όχι, εσύ υπήρξες ξεκάθαρος. Σίγουρα δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους και δεν χρειάζεται κιόλας. Επιπλέον, όσο μεγαλώνω, διακρίνω πιο εύκολα τις προθέσεις ανθρώπων που με προσεγγίζουν και αντιστοίχως κρατώ ανάλογη στάση.
Σπουδάσατε παιδαγωγικά αλλά τελικά σας κέρδισε η τηλεόραση. Πότε αντιληφθήκατε πως η τηλεόραση ήταν αυτό που θέλατε να ακολουθήσετε;
Στη ζωή μου όλα κυλάνε χωρίς πλάνο ή προγραμματισμό, με την έννοια των σχεδίων και των αυτοσκοπών. Έτσι και η τηλεόραση ήρθε παράλληλα με την εκπαίδευση και τελικά επέλεξα να πάρω το ρίσκο και να αφοσιωθώ σε αυτή. Δεν ήταν ούτε αυτή απόφαση παρορμητική, ίσα-ίσα. Το ζύγισα πολύ, μέχρι να παραιτηθώ από την εκπαίδευση και να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου. Τελικά, όμως, δεν διαφέρει και πολύ αυτό που ακολούθησα από το αντικείμενο που σπούδασα. Πάλι απευθύνεσαι σε κοινό, αλλά ενηλίκων και μάλιστα πιο αυστηρό.
Στην τρέχουσα σεζόν εμφανίστηκαν αρκετά νέα πρόσωπα στην ελληνική τηλεόραση. Πώς αντιμετωπίζετε τον ανταγωνισμό;
Δεν βλέπω τον ανταγωνισμό με τη βαριά έννοια που συνήθως του προσδίδουν. Όλοι εμείς του χώρου, έχουμε επιλεγεί να κάνουμε κάτι. Όλοι λογιζόμαστε ως επαγγελματίες και καθένας/καθεμιά μας έχει μια ταυτότητα. Άρα θεωρητικά καθένας μας κάνει κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος επιλέγει και είναι όμορφο πράγμα να έχεις διαφορετικές επιλογές. Νέα πρόσωπα, φρέσκια διάθεση, νέα δεδομένα. Αλλά και τα πρόσωπα της τηλεόρασης που μετρούν χρόνια πορείας, πάλι καλούνται να «φρεσκαριστούν» με αλλαγές τόσο δικές τους όσο και των συνεργατών τους. Κι έτσι όλοι γινόμαστε καλύτεροι για τον κόσμο στον οποίο απευθυνόμαστε - αφού τελικά ο κόσμος μάς κρίνει, ο κόσμος μάς επιλέγει, μας αποδέχεται ή μας απορρίπτει, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, έτσι είναι.
Εμείς στην Κύπρο σάς γνωρίσαμε μέσω της εκπομπής του Νίκου Μουτσινά. Είστε, γενικότερα, ανοιχτή στη σάτιρα;
Μου αρέσει να γελάω αλλά και να κάνω τους άλλους να γελάνε. Έχει διαφορά, όμως, να γελάνε μαζί σου, και το πιο σημαντικό, γιατί γελάνε μαζί σου. Η σάτιρα είναι κάτι δύσκολο και συνάμα, όταν γίνεται καλά, είναι απολαυστική. Αρκεί να είναι καλοπροαίρετη και να έχει στόχο να αλλάξει κάποιον ή μια συνθήκη προς το καλύτερο.
Υπήρξε στιγμή όπου η σάτιρα ξεπέρασε τα όρια;
Μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβεί να ενοχληθώ ή να προσβληθώ. Ίσα-ίσα που έχω γελάσει με την ψυχή μου, με αποσπάσματα από την εκπομπή του Νίκου, γιατί όλα τα προσεγγίζει με σεβασμό και μια διάθεση περιπαικτική μεν, φιλική δε. Και μεταξύ μας, όταν δίνεις λαβές για πείραγμα, μοιραία θα το γευθείς και θα γελάσεις κιόλας.
Ένα πρόσωπο που δέχεται προβολή λόγω της δουλειάς του, όπως εσείς, συνήθως έρχεται αντιμέτωπο και με αρνητικά σχόλια. Πώς τα διαχειρίζεστε;
Ασφαλώς, το πρώτο διάστημα δέχθηκα σφοδρή κριτική και μάλιστα κάποιες φορές αυθαίρετη, κακόβουλη και αδικαιολόγητη, κι όλα αυτά από ανθρώπους που δεν με γνώριζαν. Ακόμη και από ανθρώπους του χώρου μας. Αντιλαμβάνομαι, όμως, ότι καθετί νέο «ξενίζει» και ίσως είναι στη φύση μας, τελικά, να το βλέπουμε με καχυποψία. Ο χρόνος δίνει τις απαντήσεις και δείχνει για όλους μας τι είμαστε, τι αξίζουμε και πού βαδίζουμε. Έχω πίστη στον εαυτό μου και στον χαρακτήρα μου, γιατί «παίζω καθαρά». Έχω μάθει να νοιάζομαι για το πώς εγώ μπορώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερη επαγγελματίας. Δεν με απασχόλησε ποτέ και δεν αναλώθηκα ποτέ στο να «βουλιάξω τη βάρκα τού απέναντι για να επιπλεύσω». Το ίδιο ισχύει και με κάποια -ευτυχώς ελάχιστα- σχόλια ή μηνύματα στα social. Δεν επιτρέπω να με μολύνει μια τοξική ή εμμονική γραφή ανθρώπων που πίσω από fake profiles (τις περισσότερες φορές) στάζουν φαρμάκι. Ίσως να τους λυπάμαι γι’ αυτό που νιώθουν μέσα τους να «κοχλάζει» αλλά σίγουρα δεν επιτρέπω να είμαι εγώ ο σάκος του μποξ τους. Προβλήματα έχουμε όλοι, δεν λύνονται με το να προσπαθούμε να βρούμε ψεγάδια στους άλλους για να «νιώσουμε» ανακούφιση. Άλλωστε στη ζωή οι συμπεριφορές επιστρέφονται.
Έχετε πει πως δεν είστε άνθρωπος που σχολιάζει ή απαντά. Τι μπορεί να σας βγάλει εκτός εαυτού;
Δεν μπορώ να δεχθώ την αδικία- είτε αφορά εμένα είτε κάποιον άλλο, κυρίως όμως δεν μπορώ να αντέξω τα αντιδεοντολογικά και αντιεπαγγελματικά «χτυπήματα» κάτω από τη ζώνη. Το θεωρώ μεγάλο «φάουλ» όταν το βήμα που μας δίνεται από εκπομπές στην τηλεόραση το αξιοποιούμε για προσωπικές σκοπιμότητες και μικροπρέπειες, μη σεβόμενοι συναδέλφους, που κάνουν αξιοπρεπώς την προσπάθεια και τα βήματά τους. Κατά τα άλλα, δεν αναλώνομαι σε ίντριγκες ή άτυπες κόντρες, γιατί αυτά δεν συνάδουν με το χαρακτήρα και τις αρχές μου. Αν όμως χρειαστεί, ξέρω πώς να τοποθετηθώ και μάλιστα ευσχήμως.
Καλώς ή κακώς η δουλειά σας απαιτεί μεγάλο μέρος του χρόνου σας. Υπάρχει χώρος για προσωπική ζωή;
Η ζωή μας δεν είναι μόνο η εργασία, αλίμονο αν ζούμε για να εργαζόμαστε. Εργαζόμαστε για να ζούμε πιο ποιοτικά και να απολαμβάνουμε στιγμές και σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Έτσι επιτυγχάνεται αρμονία, άρα και ισορροπία στην ευτυχία. Για μένα ακόμα η ζυγαριά γέρνει στη βαρύτητα της εργασίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μου λείπει προσωπική ηρεμία.
Προσέχετε την εμφάνισή σας; Είστε από τους ανθρώπους που προσέχουν τη διατροφή τους και γυμνάζονται;
Προσπαθώ να έχω μια ισορροπία στην εικόνα μου και φροντίζω μέσα-έξω να είμαι καλά. Οπότε έχω μάθει να απολαμβάνω τα πάντα με μέτρο. Μαγειρεύω συχνά για να προσέχω τι τρώω και κάνω τις ατασθαλίες μου με cheat meals μία στο τόσο. Με τη γυμναστική είχα πάντα μια σχέση πάθους, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Αυτό, ωστόσο, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα άλλαξε, λόγω υποχρεώσεων και μου στοίχισε συναισθηματικά πολύ. Ένιωσα έξω από τα νερά μου, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Η αποχή από την άσκηση μπορεί να πυροδοτήσει τη θλίψη και πολλά αρνητικά συναισθήματα που δύσκολα ελέγχονται. Όμως, κι αυτό ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα, ότι η δύναμη του μυαλού είναι μεγάλο πράγμα, όπως και η επιμονή – υπομονή ότι όλα έρχονται στην ώρα τους, αν το θέλουμε πραγματικά. Πλέον, έχω εξοπλίσει το σπίτι μου με όσα χρειάζομαι και κάνω τη γυμναστική μου όσο πιο τακτικά μπορώ.
Πώς σχολιάζετε εσείς τα τελευταία γεγονότα με την ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου;
Είναι από τις υποθέσεις που μια καταγγελία όπως αυτή της Ολυμπιονίκη μας, με κάνει να μουδιάζω και μόνο στο άκουσμα μιας τόσο τραυματικής εμπειρίας και ενός φορτίου που μια γυναίκα φέρει μέσα της όσα χρόνια και αν έχουν περάσει. Επιπλέον, από μόνο του το βήμα αυτό με τη γενναία κατάθεση ψυχής και όλο τον πόνο που συνοδεύει μια τέτοια απόφαση, δίνει θάρρος σε τόσες γυναίκες εκεί έξω να μιλήσουν. Με λυπεί, όμως, πραγματικά όταν διαβάζω σχόλια (ειδικά) από γυναίκες που όχι μόνο δεν τοποθετούνται υποστηρικτικά αλλά αφήνουν και αιχμές ή θέτουν το θέμα της ηθικής. Απεύχομαι σε οποιαδήποτε γυναίκα, σε οποιονδήποτε άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου, να βιώσει καταστάσεις βίας, παρενόχλησης ή κακοποίησης και καταδικάζω το συμβάν. Με πονάει όταν χρειάζεται να μιλήσω για τόσο ευαίσθητα θέματα, γιατί σκέπτομαι ότι δυνητικά θα μπορούσε να συμβεί αυτό σε εμένα, στη φίλη μου, στην αδερφή, στην κόρη μου, στην κάθε Σοφία.. Ας είμαστε λιγάκι πιο άνθρωποι.
Γιατί πιστεύετε ότι μια γυναίκα περιμένει τόσα χρόνια για να μιλήσει για κάτι τόσο σοβαρό;
Ποιος ορίζει τον χρόνο και το πλήρωμά του για να βρεις δύναμη να αντιμετωπίσεις τις πληγές σου; Ποιος μπορεί να νιώσει όπως νιώθει αυτός που πονά; Tι σημαίνει «πέρασαν χρόνια»; Γιατί δεν στεκόμαστε στο ότι «όσα χρόνια κι αν πέρασαν, αυτό το συμβάν δεν ξεπεράστηκε ποτέ»; Γιατί, πριν κρίνουμε επιδερμικά και επιπόλαια, δεν σκεπτόμαστε ότι «κάλλιο αργά παρά ποτέ» για να αλλάξουν τα πράγματα και να βρουν δύναμη κι άλλοι άνθρωποι εκεί έξω; Σημασία δεν έχει πότε έγινε, σημασία έχει ότι έγινε!
Υποστηρίζετε την άποψη πως οι γυναίκες πρέπει να εξυψώνουν τις γυναίκες αντί να τις ανταγωνίζονται;
Ασφαλώς και είμαι της άποψης ότι οι γυναίκες ενωμένες κάνουμε θαύματα. Και ναι, θεωρώ ότι αν μια γυναίκα εμπνέεται από μια άλλη γυναίκα- χωρίς να τη ζηλεύει, μπορεί να γίνει καλύτερη και με υγιή τρόπο να εξελίσσεται. Άλλωστε καθεμιά μας είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Είμαστε διαφορετικές και αυτό είναι προνόμιο. Συχνά εγκλωβιζόμαστε στην εικόνα, στο τι θα μπορούσαμε να είχαμε και ξεχνάμε τι έχουμε. Συχνά συνηθίζουμε αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη και παρατηρούμε όσα βλέπουμε στους άλλους. Ξεχνάμε ότι η προσωπικότητα σε συνδυασμό με αρετές όπως η καλοσύνη, η ευγένεια, ο σεβασμός και πολλά άλλα στοιχεία συνθέτουν την ομορφιά και την ταυτότητά μας. Μπορεί να ακούγομαι βαρετά ρομαντική, ίσως και γραφική, όμως είναι κάτι που πιστεύω πραγματικά.
Υπάρχουν φιλίες στον χώρο σας;
Όπως σε κάθε χώρο ή και εργασιακό περιβάλλον, υπάρχουν γνωριμίες, συνεργασίες, καλές σχέσεις που πολλές φορές εξελίσσονται σε φιλίες. Άλλωστε, ποιος μπορεί να προβλέψει πού μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος να ανθίσει μια φιλία! Προσωπικά, είμαι δύσκολη στο να θεωρήσω και να υπολογίσω κάποιον ως φίλο. Οι φιλίες χτίζονται και δοκιμάζονται στον χρόνο. Όπως όλες οι σχέσεις.
Σας ενοχλεί όταν εστιάζουν στην προσωπική σας ζωή;
Δεν θα έλεγα ότι με ενοχλεί γιατί δεν δίνω λαβές ούτε προκαλώ. Δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα κάτι που να με ενοχλήσει βαθιά. Ωστόσο, έχει συμβεί να διαβάσω ανακρίβειες και αναληθείς δημοσιεύσεις. Αυτό που αναρωτιέμαι, είναι γιατί να ενδιαφέρει κάποιον τι κάνω εγώ στην προσωπική μου ζωή. Καθημερινά ο κόσμος γεμίζει από πληροφορίες και από Ιωάννα για δύο ώρες. Τι περαιτέρω ενδιαφέρον μπορεί να έχει με ποιον μιλώ, γνωρίζομαι, κάνω παρέα ή βρίσκομαι πιθανώς σε σχέση; Σε κάθε περίπτωση, διαφυλάττω τα του οίκου μου και όταν κάτι κρίνω ότι είναι ανακοινώσιμο, σίγουρα θα το μοιραστώ με τον κόσμο.
Θα ρωτήσω μόνο τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σας.
Ε, γεννήθηκα του Αγίου Βαλεντίνου, νομίζω ότι είμαι «παιδί του έρωτα» (γέλια)! Είναι μαγικό να ερωτευτείς και να υπάρχει ανταπόκριση. Ο έρωτας είναι σπουδαία κινητήριος δύναμη. Αλίμονο σε αυτόν που δεν έχει νιώσει τη γλύκα του!
Τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει με ποιον μιλώ, γνωρίζομαι, κάνω παρέα ή βρίσκομαι πιθανώς σε σχέση;
Χειρίζεστε την ελληνική γλώσσα καλύτερα από τους πλείστους στην ελληνική και κυπριακή ψυχαγωγική τηλεόραση, κάτι ομολογουμένως αναζωογονητικό. Αλήθεια, είναι κάτι που σας βγαίνει αβίαστα;
Δεν προσπαθώ να μιλήσω επιτηδευμένα, έτσι μιλώ. Αυτή είμαι. Άλλωστε, καθημερινά μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος παρακολουθώντας με στην εκπομπή. Χαίρομαι αν κρίνεται αναζωογονητικό, όπως επίσης χαίρομαι που διαπιστώνω ότι εξ αφορμής αυτού του δικού μου τρόπου εκφοράς λόγου, γίνεται όλο και πιο συχνά -πλέον- χρήση περίτεχνων λέξεων, φράσεων και υπάρχει διάθεση εμπλουτισμένου λεξιλογίου κι από άλλα πρόσωπα της τηλεόρασης. Έστω και αν κάποιες φορές γίνεται με άλλη διάθεση ή πρόθεση. Το αποτέλεσμα έχει σημασία!
Για να επιστρέψουμε στα τηλεοπτικά, πώς δημιουργήθηκε η εκπομπή «Love It»;
To «Love It» έγινε με πολλή αγάπη και βασικό συστατικό του είναι το χιούμορ, το γέλιο και η καλή διάθεση της παρέας. Της δικής μου παρέας, που είναι οι φίλοι, είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, είναι ο κόσμος που παρακολουθεί για να χαλαρώσει, να χαμογελάσει και να περάσει όμορφα το μεσημέρι του. Είναι μια ψυχαγωγική εκπομπή που αγγίζει όσα συμβαίνουν γύρω μας και στον υπόλοιπο κόσμο, πάντα με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Χωρίς κιτρινισμούς, χωρίς ίντριγκες και με καλή προαίρεση. «Love It» είναι όλα αυτά που αγαπάμε!
Είναι η Ιωάννα αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση;
Ναι, απόλυτα. Είμαι ο εαυτός μου καθημερινά και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ευγνώμων που δεν χρειάστηκε ποτέ να προσπαθήσω ή να πείσω για κάτι άλλο. Εύχομαι ο κόσμος να το εισπράττει και να συνεχίσει να αγκαλιάζει εμένα και όλα όσα περικλείει το «Love It»!
Από πολύ νωρίς σας συνέκριναν με την Ελένη Μενεγάκη. Πόσο καλοδεχούμενες είναι τέτοιες συγκρίσεις;
Οι συγκρίσεις γενικότερα δεν είναι ωραίο πράγμα. Όμως, κάποιες φορές γίνονται με κολακευτική διάθεση από πολύ κόσμο, για να σου δείξουν ότι «μοιάζεις» με ένα αγαπημένο χρόνια τηλεοπτικό πρόσωπο. Από την άλλη, η σύγκριση συχνά γίνεται με διάθεση αφοριστική και μπορεί να επηρεάσει μερίδα του κόσμου, πιστεύοντας ότι εσύ επιδιώκεις να μιμηθείς ένα άλλο πρόσωπο. Και εκεί μού έχει συμβεί να ακούσω και να διαβάσω πολλά, που στις αρχές με πίκραναν, όμως ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις. Ευτυχώς για μένα ο χρόνος πάντα στη ζωή μου με δικαιώνει. Όταν είσαι ο εαυτός σου, συνεπής και αληθινός, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς. Κανείς δεν μοιάζει και ούτε υπάρχει λόγος να μοιάζει σε κάποιον άλλο. Η ζωή μας θα ήταν μονότονη αν όλοι ήμασταν ίδιοι. Κι έπειτα τα καλούπια σπάνε. Καθένας μας είναι μοναδικός, έστω και αν κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά ίσως μοιάζουν με άλλων.
Έχετε κάποια τηλεοπτικά πρότυπα ή ακολουθείτε δικές σας γραμμές;
Δεν έχω πρότυπα, έχω όμως ανθρώπους που αγαπώ να παρακολουθώ και θαυμάζω. Κι αυτά είναι κορυφαίοι δημοσιογράφοι και παρουσιαστές κυρίως στην Αμερική. Πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον η άνεση και η ελευθερία των τηλεοπτικών προσώπων και η αμεσότητά τους, σε μια χώρα τόσο μεγάλη όσο η Αμερική με τεράστιο ανταγωνισμό. Εκεί οι «συγκρίσεις» είναι ξεπερασμένες και η ηλικία ή η εμφάνιση δεν παίζει τον ίδιο ή και καθόλου ρόλο, όπως ίσως για τα δικά μας δεδομένα.
Πώς θα θέλατε να σας θυμάται ο κόσμος;
Αληθινή με τα όποια ελαττώματά μου, αυθόρμητη, με γρήγορα αντανακλαστικά, σκέρτσο και ατάκες, με ένα ζεστό χαμόγελο και κυρίως να με θυμούνται ως έναν άνθρωπο με καλές προθέσεις και αξιοπρέπεια.
