Αγαπημένος ηθοποιός, συνυφασμένος καρμικά με την κωμωδία, ο Μάριος Δημητρίου αναλαμβάνει φέτος τον τόλο του βλοσυρού Θαλή στο «Κάμπινγκ» που έχει στήσει ο Φώτης Γεωργιάδης για λογαριασμό του Alpha και μάς μιλά για την επιλογή του να συμμετέχει στη σειρά και όσα θα δούμε στη συνέχεια.
Nέο ξεκίνημα στον Alpha Κύπρου με το «Κάμπινγκ». Πώς αισθάνεσαι;
Συναισθήματα χαράς ξεκάθαρα, γιατί από την πρώτη στιγμή το κείμενο του φίλου μου Φώτη Γεωργίδη με ενθουσίασε. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό κι είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία. Είναι μια σειρά που γυρίζεται σε ένα κάμπινγκ, ουσιαστικά, και θυμίζει λίγο παραμυθούπολη, λίγο σαν στούντιο μιας χολιγουντιανής παραγωγής, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται αυτό. Έχει στηθεί όλη η παραγωγή εδώ κι έτσι κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του τροχόσπιτο σαν ένα χωριό αποκλειστικά στημένο για μας. Ήρθε κι έδεσε!
Σύστησέ μας λίγο τον χαρακτήρα που υποδύεσαι.
Υποδύομαι έναν αρκετά σκοτεινό κι αψυχολόγητο χαρακτήρα. Δεν θα δείτε δηλαδή κάτι άγριο, καμία σχέση, απλώς πρόκειται για έναν ήρωα που μπορεί να κάνει τα πάντα, τα χειρότερα εγκλήματα με μια μάσκα που δείχνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάποτε φαίνεται γλυκός και γελαστός κι αυτό είναι το στοιχείο που γεννά, πιστεύω, και τις πολλές ανατροπές.
Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό ή ένα κράμα χαρακτήρων που έχεις υποδυθεί στο παρελθόν;
Είναι, ναι, κάτι εντελώς διαφορετικό από προηγούμενούς μου ρόλους, αλλά πάντα στο πλαίσιο της κωμωδίας, με μια πιο σκοτεινή πινελιά.
Η διπλή παρουσία σου σε Alpha και ΑΝΤ1 σε προβλημάτισε καθόλου;
Εντάξει, δεν είναι μεγάλο ζήτημα. Εάν υπολογίσεις ότι γενικά «υπάρχουμε» στην τηλεόραση μέσα από τις επαναλήψεις περισσότερων κιόλας από μια σειρών, χωρίς μάλιστα να αμοιβόμαστε ανάλογα, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι όντως δεν είναι κάτι περίεργο. Ήταν κάτι αναπόφευκτο, αλλά ευτυχώς το ένα δεν θα προβάλλεται απέναντι στο άλλο, εκεί θα ήταν κάπως αμήχανο. Η «Pasta» έχει ολοκληρωθεί, είναι μια σειρά που πραγματικά αγάπησα κι ως αποτέλεσμα αλλά κι ως συνεργασία, την αισθάνομαι ως δικό μου κομμάτι.
Σε αγχώνει καθόλου η πορεία της σειράς στους πίνακες τηλεθέασης;
Δεν με απασχολεί τόσο. Εάν τα νούμερα, βέβαια, είναι στο άλλο άκρο, εάν είναι πολύ χαμηλά τότε, ναι, θα είναι απογοητευτικό. Η πίτα του ανταγωνισμού είναι αρκετά μεγαλύτερη φέτος. Το κυριότερο είναι πως την επιτυχία την εισπράττεις από τις αντιδράσεις του κόσμου, από αυτούς που σε παρακολουθούν κι από την ποιότητά τους, σε ποιους δηλαδή αρέσει.
Ποιο ήταν το στοιχείο που σε έκανε να πεις το «ναι» στην πρόταση αυτή;
Το υπέροχο κείμενο και το γεγονός πως πρόκειται για κάτι πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενά μου πρότζεκτ. Φεύγω με τις καλύτερες εντυπώσεις από την προηγούμενή μου δουλειά στον ΑΝΤ1 και περνώ σε κάτι καινούργιο που ανήκει στον αδελφικό μου φίλο, τον Φώτη Γεωργίδη… Νομίζω αυτά τα στοιχεία ήταν αρκετά για να με τραβήξουν.
Άρα το κείμενο είναι πάντα κάτι που προκρίνεις ως σημαντικότερο;
Ναι, βέβαια. Θέλω πάντα να υπάρχει ένα στιβαρό κείμενο κι έπειτα θα κοιτάξω, σαφώς, και τους συνεργάτες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται μια δουλειά.
Ρίχνεις και μια ματιά στους άλλους ρόλους, πώς θα εξελιχθούν, ποια θα είναι η πορεία τους;
Είναι μια ομαδική δουλειά αυτή που κάνουμε, κι εάν δεν πετύχει ομαδικά τότε είσαι χαμένος και σε ατομικό επίπεδο.
Μάριε, έχεις φτάσει στο σημείο να συνειδητοποιήσεις ή να αποδεχθείς το γεγονός ότι η παρουσία σου σε μια τηλεοπτική δουλειά είναι ένα πολύ δυνατό χαρτί για την επιτυχία της;
Όχι, καθόλου. Κάθε φορά που ξεκινώ, θεωρώ ότι αρχίζω απ’ το μηδέν και δεν σου κρύβω ότι με απασχολεί το αποτέλεσμα κάθε νέας πρότασης, κατά πόσον θα έχει την ίδια απήχηση με την προηγούμενη. Αυτή η ανασφάλεια είναι κιόλας που με βοηθά. Εάν πέσει κανείς στην παγίδα να πει ότι «εντάξει, αυτό ήταν, τα κατάφερα», τότε νομίζω χάνεται το παιχνίδι γενικότερα.
Πώς ερμηνεύεις, όμως, τη συμπάθεια του κόσμου και την απήχηση που έχεις ως τηλεοπτικό πρόσωπο;
Κοίταξε, είναι κάτι έμφυτο, κάτι που νομίζω φέρω από παιδί: η κωμωδία είναι στην ιδιοσυγκρασία μου, στο πετσί μου, είναι έντονο σε μένα αυτό το στοιχείο. Στην εξέλιξη και την πορεία του χρόνου κι επειδή αγαπώ τη δουλειά μου κι είμαι ερωτευμένος κιόλας με αυτό που κάνω, αυτό γίνεται ολοένα και πιο αληθινό, πιο ουσιαστικό. Έαν δεν έχει αλήθεια αυτό που κάνεις, καλύτερο είναι να μην ασχοληθείς καθόλου με αυτό. Θέλω πάντοτε να… πεταλουδίζει κάτι στην καρδιά και την ψυχή μου όταν ερμηνεύω κάτι, είτε θεατρικό είτε τηλεοπτικό και κινηματογραφικό. Να ερμηνεύσω αυτή τη συμπάθεια και την αγάπη του κόσμου, όχι, δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Πιστεύω, όμως, πως είναι κάτι που κατάφερα με πολλή δουλειά στην πορεία του χρόνου.
Πώς βίωσες την περίοδο της πανδημίας, ιδιαίτερα την καραντίνα;
Θετικά. Η αισιοδοξία είναι βασικό μου χαρακτηριστικό, αγαπώ έντονα τη ζωή.
Δεν σε κατέβαλε ο φόβος;
Όχι βέβαια! Άλλωστε ήμασταν όλοι μαζί στην κατάσταση αυτή. Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες: εάν το ζούσα μόνος όλο αυτό, εάν ήταν μια προσωπική μου περιπέτεια ή εάν περνούσα την ασθένεια, ενδεχομένως να μην το αντιμετώπιζα με τόση πια αισιοδοξία. Με τα Μέσα, όμως, που είχαμε στη διάθεσή μας τεχνολογικά δεν ένιωσα καθόλου μόνος μου, παρά την καραντίνα και την απομόνωση. Αυτή η παύση μάς έκανε καλό, σκεφτήκαμε πράγματα, ήρθαμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, με τις φοβίες μας, με τα κόμπλεξ μας… Δεν θα ήταν καλό να επαναληφθεί ασφαλώς.
Έχει ζημιωθεί ο καλλιτεχνικός κόσμος, βέβαια…
Θεατρικά θα έλεγα κυρίως, ναι. Τηλεοπτικά, επειδή είμαστε σε εξωτερικούς χώρους τα πράγματα είναι αλλιώς. Ελπίζω η κατάσταση να μην επιδεινωθεί.
Απογοητεύτηκες καθόλου από τη στάση της πολιτείας σχετικά με το όλο ζήτημα;
Μα αυτό είναι κάτι που συμβαίνει διαχρονικά. Δεν απογοητεύτηκα, όμως, κι αυτό είναι το περίεργο. Οι καλλιτέχνες γενικά στον τόπο μας είναι παραγκωνισμένοι. Εάν σκεφτείς ότι ο πολιτισμός είναι η σημαία μιας χώρας, αυτό που της δίνει ταυτότητα και στην Κύπρο είναι τόσο περιθωριοποιημένος, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι τα πράγματα δεν βρίσκονται στο πιο ιδανικό σημείο. Ίσως ταρακουνήθηκαν λίγο οι καταστάσεις, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο.
Θα σε δούμε φέτος καθόλου στο σανίδι;
Ολοκληρώνω τώρα τις παραστάσεις μου στο Σατιρικό θεάτρο («Τούτη η δουλειά π’ αρκέψαμεν») αλλά για φέτος δεν υπάρχει κάτι στα σκαριά, αν και κάνω κάθε χρόνο θέατρο, εξαιτίας κυρίως του φόρτου εργασίας στα γυρίσματα.
Πηγή: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
