Σε μια αβέβαιη περίοδο, η Ραφαέλλα Χριστοφόρου παρουσιάζει την έκθεσή της, αποδεικνύοντας πως η τέχνη ανθίζει ακατάπαυστα, ανεξαρτήτως των συνθηκών. Γεννημένη το 1991 στην Κύπρο και έχοντας παρουσιάσει και επιμεληθεί διάφορες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε Κύπρο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ντουμπάι και Νέα Υόρκη, η Ραφαέλλα Χριστοφόρου επέστρεψε στη βάση της, και η πολυαναμενόμενή της έκθεση, «Alfarale The Genesis» στάθηκε η αφορμή για μια πιο προσωπική γνωριμία. Η έκθεση βρίσκεται στο Τρακασόλ μέχρι τις 31 Μαρτίου, και για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μπείτε στο Alfarale.com.
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με την τέχνη;
Ήταν ένας ήχος, ένας θόρυβος, ένα πάθος θα έλεγα για τη δημιουργία και την τέχνη που είχα από μικρή ηλικία.
Πώς θα περιέγραφες την τέχνη σου;
Το δημιουργικό μου υπόβαθρο στηρίζεται κυρίως στη Σύγχρονη Τέχνη και την Εννοιολογική Τέχνη. Κάποια από τα έργα μου μπορούν να προκαλέσουν διάλογο με τον Σουρεαλισμό και την Αφηρημένη Τέχνη. Τα μέσα που χρησιμοποιώ είναι η γραφή, η καθαυτή ζωγραφική, η μεταλλοτεχνία, η ποίηση και άλλα.
Ποιο έργο σου ξεχωρίζεις εσύ και γιατί;
Πολλά από τα έργα μου τείνουν να επικοινωνούν από άλλη οπτική γωνία, να μιλήσουν διαφορετικά
Αυτή είναι μια ερώτηση που συναντώ συχνά, όπως πιστεύω και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες. Για μένα το κάθε έργο είναι ξεχωριστό, διαφορετικά συναισθήματα ειπώθηκαν στην αρχή της δημιουργίας, στην πορεία και αλλά στην κατάληξη του έργου. Θα σου έλεγα, ίσως, για το steel installation «Ups Downs», ή το έργο «Inside the Shadow» από την τριλογία «Deep Inside the Poetry». Στο «Inside the Shadow» βρίσκω το νόημα της ζωής στο βάθος, που συναντώ μέσα από τα ίδια τα γράμματα, τα χρώματα του ηλίου και της αυγής, μαζί με διαυγείς αποχρώσεις και το «Alfarale» που μιλά για τη σκιά μιας γυναίκας. Γενικότερα αν μπορούσα να μιλήσω για το κάθε έργο ξεχωριστά, θα ήμασταν εδώ για μήνες. Τα έργα που ξεχώρισα μέχρι σήμερα είναι οι πρωταγωνιστές στην έκθεσή μου «Alpharale the Genesis».
Τι σε ωθεί στη δημιουργία;
Η κάθε μέρα, και η ανιδιοτελής αγάπη και το πάθος που έχω για τη δουλειά μου είναι οι κύριοι παράγοντες που με ωθούν στη δημιουργία, και εκεί συναντώ το «Alfarale» όπου συχνά- πυκνά χάνω αλλά βρίσκω τον ίδιο μου τον εαυτό!
Τι μηνύματα θέλεις να παίρνει ο κόσμος μέσα από τα έργα σου;
Θέλω ο κόσμος να αντιληφθεί την ποίηση που κρύβει το κάθε έργο ξεχωριστά. Να αφεθεί στον συνειρμό των χρωμάτων και τον αναγραμματισμό της γλώσσας που θα δημιουργήσουν κάποιες φορές ένα καινούργιο «ον». Πολλά από τα έργα μου τείνουν να επικοινωνούν από άλλη οπτική γωνία, να μιλήσουν διαφορετικά. Εκεί είναι που θα καλέσω τον θεατή να στοχαστεί γι’ αυτό που βλέπει…
Θεωρείς πως έχει πληγεί η τέχνη από αυτή την κατάσταση;
Όπως και πολλοί άλλοι τομείς, έτσι και η τέχνη και οι καλλιτέχνες καλούνται να δράσουν ίσως λίγο διαφορετικά από το σύνηθες, είτε μιλάμε για τη διαδικτυακή διδασκαλία της τέχνης είτε για μια εικονική έκθεση τέχνης. Πιστεύω ότι η Τέχνη έχει πληγεί και αυτή, σκεπτόμενη ότι ο πολιτισμός έχει μείνει στο περιθώριο... Είμαστε η γενιά που καλούμαστε να δούμε, πιστεύω, την πανδημία και τον κορωνοϊό πέραν των συμφραζομένων, σαν ένα project, είμαστε η γενιά όπου πολλοί καλλιτέχνες θα ανακαλύψουν μέσα από αυτό κάτι καινούργιο.
Ποια είναι τα δικά σου πρότυπα;
Θα αρχίσω από τα δυο «άλφα» στη ζωή μου, τους γονείς μου, την οικογένειά μου. Τα «άλφα» στη ζωή μου με έχουν διδάξει πως ένα υγιές πρότυπο είναι η προσωπική και πνευματική εξέλιξη, η μόρφωση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Από μικρή πάντα θαύμαζα τους καλλιτέχνες για τη δική τους προσωπικότητα, τη μοναδικότητα, γι’ αυτό το κάτι, που έχουν στην εικαστική τους δουλειά και τους κάνει ξεχωριστούς, για την ταυτότητά τους. Αυτό ήταν και θα είναι κάτι που ήθελα πάντα να βρω και σε εμένα ως καλλιτέχνιδα, την αυθεντική μου «ταυτότητα» που θα εξελίσσεται συνεχώς όπως και το δικό μου Alfarale.
Ήταν η δημιουργία μια διέξοδος για σένα το 2020, ή κάτι που θα γινόταν έτσι κι αλλιώς;
Γενικότερα η διέξοδός μου είναι η δημιουργία. Όσον αφορά το 2020, νομίζω πως όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε πολλά. Προσωπικά, ήταν μια χρονιά δημιουργική και πολύ παραγωγική θα έλεγα, ήταν ένας χρόνος αρκετά σουρεαλιστικός, γεμάτος εκπλήξεις και πολλές προκλήσεις που μου δίδαξε πολλά. Αυτό που θα κουβαλώ μαζί μου από το 2020 είναι ένα πείσμα, μια επιμονή και μια πίστη για κάτι καινούργιο, κάτι καλύτερο. Μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα…
Για το τέλος, εξήγησέ μου τι σημαίνει «Alfarale» και γιατί ήταν το ιδανικό όνομα για την έκθεσή σου.
Αρχικά είναι η γέννηση και η δημιουργία του νέου, του πρωτογενούς. Το Alfarale δομείται από δυο διαφορετικές λέξεις, το «Alfa» που εκπροσωπεί το αλφάβητο, και το «Rale», που είναι ο ανώμαλος ήχος των πνευμόνων. Η αρχική ιδέα του Alfarale γεννιέται από τον αναγραμματισμό των λέξεων και των γραμμάτων στη ζωή και τη γλώσσα, κάτι που μπορεί να περιγράψει την εικαστική μου δουλειά γενικότερα. Το αλφάβητο αυτό θα πάρει το όνομά του από τον αναγραμματισμό του ονόματός μου «Rafaella». Με ρωτάτε αν αυτό είναι το ιδανικό όνομα για την έκθεσή μου, νιώθω ότι είναι ο καταλληλότερος αναγραμματισμός που υπάρχει στο όνομά μου και μπορεί να μιλήσει από μόνο του. Μετά από μια πορεία πολλών χρόνων είναι η ώρα, η ιδανική στιγμή που το αλφάβητό μου πρέπει να βαπτιστεί, μέσω της ατομικής μου έκθεσης.
