Μαρία Καραμάνου
Η ταινία «Bridget Jones: Mad About the Boy» αποτελεί την τέταρτη προσθήκη στη δημοφιλή σειρά, με τη Bridget να επιστρέφει στον ρόλο της Bridget Jones. Η ιστορία ακολουθεί την Bridget ως χήρα και μητέρα δύο παιδιών, που προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό της μετά τον θάνατο του συζύγου της, Mark Darcy. Στην πορεία, αναπτύσσει νέες σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης μίας με τον κατά πολύ νεότερο της Roxter και μίας με τον δάσκαλο των παιδιών της.
From first dates to heartbreak. Get the inside scoop on love’s wild ride!
— ODEON (@ODEONCinemas) March 6, 2025
Haven’t had your Bridget fix yet?! Catch Bridget Jones: Mad About the Boy on the big screen at ODEON now!
- https://t.co/QrR97SRO7T pic.twitter.com/V1ouqErrmV
Οι κριτικές της ταινίας
Η ταινία έχει λάβει μικτές κριτικές. Το Associated Press επαινεί την ερμηνεία της Zellweger, σημειώνοντας ότι διατηρεί τη γοητεία και την αισιοδοξία της Bridget, ενώ παρουσιάζει τη ωριμότητά της. Η κριτική αναφέρει ότι η ταινία εξερευνά θέματα όπως η υπέρβαση της θλίψης και η εύρεση χαράς στη ζωή, θεωρώντας την ως την καλύτερη συνέχεια μετά την αρχική ταινία του 2001.
I never thought a BRIDGET JONES film would made me this emotional but BRIDGET JONES: MAD ABOUT THE BOY hit me right in the feels and broke my heart in ways I wasn’t quite ready for.
— Mar (@_martremblay) February 27, 2025
This fourth instalment surely is the most emotional one and Renée Zellweger gives her most… pic.twitter.com/L4a4gKQoGi
Από την άλλη, το Decider επισημαίνει ότι, παρά την πάροδο 24 ετών από την πρώτη ταινία και εννέα ετών από την τελευταία, η φόρμουλα παραμένει γνώριμη, με την Bridget να διατηρεί τις αδέξιες συμπεριφορές και τις προσωπικές της ανασφάλειες. Ωστόσο, η υπερβολική ερμηνεία της Zellweger μπορεί να απομακρύνει το κοινό από τον χαρακτήρα της.
Η μεγάλη επιτυχία στο Box Office
Στο box office, η ταινία έχει σημειώσει αξιοσημείωτη επιτυχία. Κατά το πρώτο Σαββατοκύριακο κυκλοφορίας της, απέφερε 35,5 εκατομμύρια δολάρια σε 71 χώρες, με τις μεγαλύτερες αγορές να είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία (14,8 εκατομμύρια δολάρια), η Αυστραλία (3,3 εκατομμύρια δολάρια) και η Γαλλία (3,3 εκατομμύρια δολάρια). Μέχρι το δεύτερο Σαββατοκύριακο, τα παγκόσμια έσοδα της ταινίας ανήλθαν σε 67,6 εκατομμύρια δολάρια.
“Bridget Jones 4,” starring Renée Zellweger as the titular heroine, added a solid $19.2 million over the weekend from 73 international markets for a tally above $71 million. https://t.co/Gc8Il4m58l pic.twitter.com/phdLlzmhYm
— Variety (@Variety) February 23, 2025«Είναι μια αλήθεια που αναγνωρίζεται παγκοσμίως ότι όταν ένα μέρος της ζωής σας αρχίζει να πηγαίνει καλά, ένα άλλο πέφτει θεαματικά σε κομμάτια»
Συνολικά, το «Bridget Jones: Mad About the Boy» προσφέρει μια νέα προοπτική στη ζωή της Bridget, παρουσιάζοντας τις προκλήσεις της ως χήρας και μητέρας, ενώ προσπαθεί να βρει την ισορροπία μεταξύ οικογένειας, εργασίας και προσωπικής ζωής. Αν και οι κριτικές διίστανται, οι θαυμαστές της σειράς έχουν ήδη ξετρελαθεί με την εξέλιξη του χαρακτήρα και τις νέες περιπέτειές της.
Το franchise συνολικά έχει συγκεντρώσει πάνω από 760 εκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο box office και αναμένεται η επιτυχία να συνεχιστεί με το «Bridget Jones: Mad About the Boy».
Η Bridget Jones και η γοητεία της διαχρονικής αυτοπεποίθησης
Η Bridget Jones επιστρέφει δυναμικά, αποδεικνύοντας ότι το χιούμορ, η αυτογνωσία και η αυθεντικότητα δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Η ανανεωμένη κινηματογραφική της παρουσία αποτυπώνει μια σύγχρονη πραγματικότητα όπου οι γυναίκες απολαμβάνουν την ανεξαρτησία τους, διασκεδάζουν και δεν αφήνουν τις κοινωνικές προκαταλήψεις να περιορίσουν τις επιλογές τους.
Σε δύο ξεχωριστά κινηματογραφικά πρότζεκτ μέσα σε έναν χρόνο, το «A Family Affair» και το «Babygirl», η Nicole Kidman αναλύει τις διαφορές ισχύος που υπάρχουν όταν οι μεγαλύτερες γυναίκες βρίσκουν ολοκλήρωση με νεότερους άνδρες. Παράλληλα, η Anne Hathaway υποδύεται μια διαζευγμένη γυναίκα που δεν μοιάζει με την Bridget αλλά φροντίζει να μπει σε μια ερωτική σχέση με έναν όμορφο Βρετανό άνδρα.
Ωστόσο, η νέα ταινία «Mad About the Boy», πέρα από τις απολαυστικές του νότες, εξετάζει με διορατικότητα τις σύγχρονες δυναμικές για τις γυναίκες στη μέση ηλικία. Οι φίλοι της την ενθαρρύνουν να ακολουθήσει τον Roxster, μια ιδέα που πλέον δεν φαίνεται τόσο παράξενη – όχι μόνο επειδή η Renée εξακολουθεί να είναι αγαπητή στη μέση ηλικία, αλλά επειδή ο κόσμος έχει αλλάξει. Οι γυναίκες μπορούν να βγαίνουν με νεότερους άνδρες χωρίς να προκαλούν μαζική υστερία στους γύρω τους. Ωστόσο, παραμένουν ανεπιθύμητες σε άλλους τομείς: η Bridget εργάζεται ως παραγωγός σε μια τηλεοπτική εκπομπή, όπου οι παλιές σκληρές δημοσιογράφοι έχουν αντικατασταθεί από πιο «νέες» προσθήκες.
Η ένταση μεταξύ της αιχμηρής σύγχρονης πραγματικότητας και του διαχρονικού ρομαντικού αρχέτυπου εξηγεί γιατί η Bridget εξακολουθεί να αγγίζει το κοινό, την ώρα που άλλες ηρωίδες των 90s έχουν ξεχαστεί. Θυμάται κανείς την Ally McBeal; Με τις mini φούστες και τα αλλόκοτα διλήμματα στο χώρο εργασίας; Παρόλο που το λογοτεχνικό πρότυπο της Bridget έχει επικριθεί ως ντροπιαστικό κατάλοιπο του μεταφεμινισμού, οι κινηματογραφικές της επιστροφές παραμένουν ακαταμάχητες. Εν μέρει, επειδή κανείς δεν γνωρίζει τις αποτυχίες της καλύτερα από την ίδια.
Το σημαντικότερο είναι ότι δεν αφήνει ποτέ την αυτοκριτική της να κλονίσει την εσωτερική της αυτοπεποίθηση (ακόμη κι αν δεν ξέρει πάντα πού τη βρίσκει). Η ακαδημαϊκός Kelly A. Marsh έχει υποστηρίξει ότι η Bridget, παρά τις διαρκείς προσπάθειες βελτίωσης, αντιπροσωπεύει τη νίκη της αυτοαποδοχής. Ανθίζει όχι μόνο χάρη στις ρομαντικές της περιπέτειες, αλλά και λόγω της ακλόνητης αγάπης των φίλων της και του δικού της θαρραλέου πνεύματος.
Στα 55 της, η Zellweger βρίσκεται στη φάση που η Germaine Greer αποκάλεσε «δεκαετία της αορατότητας» για τις γυναίκες – ένα φαινόμενο που η ίδια η Bridget σχολιάζει στο ημερολόγιό της. Κι όμως, και οι δύο είναι ακόμα εδώ: δυναμικές, ξανθές, ανθεκτικές, αλλάζουν τον κόσμο επειδή αρνούνται να απομακρυνθούν από αυτόν.
Πώς η νέα ταινία γοητεύει την Gen-Z
Η επιστροφή της Bridget συμπίπτει με μια γενικότερη τάση νοσταλγίας για τη δεκαετία του ’90, η οποία προσελκύει ιδιαίτερα τη Gen-Z. Οι νεότεροι θεατές αναζητούν την αυθεντικότητα και την απλότητα εκείνης της εποχής, βρίσκοντας στη Bridget Jones έναν χαρακτήρα με τον οποίο μπορούν να ταυτιστούν. Η αδέξια αλλά γοητευτική φύση της και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει στην προσωπική της ζωή αντικατοπτρίζουν τις σύγχρονες ανησυχίες πολλών νέων.
Με τον δικό της ακατάστατο τρόπο, η Bridget Jones είναι πρωτοπόρος. Σπάνια βλέπουμε ηρωίδες ρομαντικών κομεντί μετά το «ευτυχές τους τέλος»—πόσο μάλλον να τις παρακολουθούμε να μεγαλώνουν. Έτσι, η Bridget έχει γίνει ένας καθρέφτης του τρόπου με τον οποίο μιλάμε για τις γυναίκες.
Has dating app culture left Gen Z longing for a Bridget Jones-style romance?
— The Times and The Sunday Times (@thetimes) February 14, 2025
The Story podcast
@manveenrana | @cecibrowning
https://t.co/5z3UgFPLhn pic.twitter.com/c3EQAO9tbG
Από την πρώτη της εμφάνιση το 2001, η Renée Zellweger μας έχει χαρίσει μια Bridget ακατάστατη, αυθόρμητη και απόλυτα ανθρώπινη. Ερωτεύτηκε, μπερδεύτηκε, τα έκανε θάλασσα και ξανασηκώθηκε. Η Bridget υπήρξε μια ασυνήθιστη ηρωίδα. Σε αντίθεση με τους τέλεια οργανωμένους χαρακτήρες άλλων ρομαντικών κομεντί, εκείνη ήταν ατημέλητη, έπινε, κάπνιζε και βασανιζόταν για το βάρος της. Η εικόνα της έγινε αντικείμενο ατελείωτων συζητήσεων, από τα κιλά που πήρε η Zellweger για τον ρόλο μέχρι την εμφάνισή της στις μεταγενέστερες ταινίες. Όταν η ηθοποιός απάντησε στις εικασίες για το αν είχε κάνει πλαστικές επεμβάσεις, έθιξε ένα βαθύτερο ζήτημα: την εμμονή της κοινωνίας με τη γυναικεία εμφάνιση.
Η διαδρομή της αντικατοπτρίζει τις εξελίξεις γύρω από την εικόνα του σώματος και τη γήρανση στο Hollywood. Σήμερα, την ξαναβλέπουμε σε μια νέα φάση της ζωής της, όπου ο χρόνος και η απώλεια έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους. Και όμως, όπως πάντα, βρίσκει τον δρόμο της μέσα από το χάος. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη γοητεία της: ότι μας θυμίζει πως η ζωή δεν είναι ποτέ τέλεια, αλλά πάντα προχωράει.
Μια γυναίκα της εποχής της;
Το 2001, η Bridget Jones συστήθηκε στον κόσμο ως μια 32χρονη γυναίκα γεμάτη αυτοαμφισβήτηση, αυτοσαρκασμό και χαοτικές συνήθειες. Στο «Bridget Jones’s Diary», η ίδια περιέγραφε τον εαυτό της ως σπινθηροβόλα, λίγο υπέρβαρη, λάτρη του αλκοόλ και της νικοτίνης, ενώ ο μεγαλύτερος της στόχος ήταν να βρει έναν άντρα που θα την «έσωζε» από το χάος της ζωής της. Για την Bridget, η αγάπη και ένας άντρας φάνταζαν η μόνη λύση.
Η Bridget ήταν νεαρή, συμβατικά όμορφη και έξυπνη. Είχε μια αξιοπρεπή δουλειά, το διαμέρισμά της ήταν χαριτωμένο, οι φίλοι της την αγαπούσαν και η οικογένειά της είναι αξιοσέβαστη. Γιατί λοιπόν δεν ήταν χαρούμενη; Μπορεί να σου πει ότι οφείλεται στο ότι δεν έχει σοβαρό αγόρι, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν αυτό το πρόβλημά της. Το πραγματικό της πρόβλημα ήταν ότι δεν ένιωθε σαν γυναίκα. Το βλέπουμε όταν η Bridget φαντάζεται τον εαυτό της να είναι σαν την Grace Kelly με φουλάρι και μεγάλα γυαλιά ηλίου, που είναι μέσα σε ένα κάμπριο. Σε αντίθεση με την ιδανική Grace Kelly, ωστόσο, καταλήγει να χάσει το κασκόλ της και τα μαλλιά της να γίνουν χάλια. Στο μυαλό της, θα έπρεπε να είναι πιο αδύνατη, να πίνει λιγότερο, να μην καπνίζει, να είναι πιο εκλεπτυσμένη και να έχει ένα σοβαρό αγόρι. Θεωρητικά, όλοι αυτοί οι προηγούμενοι στόχοι θα την βοηθούσαν στην εύρεση ενός σοβαρού φίλου, αλλά υπό μια πιο προσεκτική εξέταση, στην πραγματικότητα οι στόχοι της δεν αφορούσαν καθόλου τους άνδρες.
Τρία χρόνια αργότερα, στο «Bridget Jones: The Edge of Reason», εξακολουθούσε να είναι η ίδια – γεμάτη ανασφάλειες και παγιδευμένη ανάμεσα στην αγάπη του Mark Darcy και την έλξη της προς τον τοξικό αλλά γοητευτικό Daniel. Οι ταινίες έγιναν αντικείμενο πολλών συζητήσεων: κάποιοι τις θεωρούσαν μια γνήσια απεικόνιση των γυναικείων ανασφαλειών και της πίεσης που δέχονται από την κοινωνία, ενώ άλλοι τις κατέκριναν ως σεξιστικές. Δεν ήταν μόνο το πώς παρουσιαζόταν το βάρος ή οι καταχρήσεις, αλλά και η κανονικοποίηση της σεξουαλικής παρενόχλησης από διάφορους άνδρες.
Το 2016, με το «Bridget Jones’s Baby», ο χαρακτήρας της είχε εξελιχθεί – έγινε «γηριατρική μητέρα» (ιατρικός όρος για τις εγκυμοσύνες άνω των 35 ετών) σε μια εποχή που η υπογονιμότητα, η εργασιακή ανασφάλεια και η οικονομική κρίση του 2011 κυριαρχούσαν στις ζωές πολλών γυναικών. Η εμφάνισή της είχε επίσης αλλάξει, οδηγώντας σε ερωτήσεις προς τη Renée όχι μόνο για την απώλεια βάρους της αλλά και για πιθανές αισθητικές επεμβάσεις.
Το 2025, η εμμονή αυτή συνεχίζεται – από το κίνημα του body positivity περάσαμε στην εποχή του Ozempic, του φαρμάκου που έγινε σύμβολο της νέας τάσης απώλειας βάρους στο Hollywood. Φυσικά, η ίδια η ηρωίδα έπρεπε να συμφιλιωθεί με την εξωτερική εμφάνισή της, χωρίς να περιμένει επιβεβαίωση από κάποιον άντρα.
Στην ουσία, η Bridget Jones έχει να κάνει με τον αγώνα μιας γυναίκας με την τοξική θηλυκότητα. Προσπαθεί μέσα από τους αγώνες της να ευθυγραμμιστεί με ένα ιδανικό που δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Η τοξική αρρενωπότητα ή θηλυκότητα είναι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται υποχρεωμένοι να ακολουθούν τους ρόλους και τα πρότυπα των φύλων που αισθάνονται ότι υπάρχουν στην κοινωνία, ακόμη και όταν περιορίζουν τη δική τους ελευθερία και επιλογές.
Η τοξική αρρενωπότητα έχει πολλά ξεκάθαρα παραδείγματα, όπως οι άντρες που νιώθουν ότι δεν πρέπει να φορούν το ροζ χρώμα επειδή είναι κωδικοποιημένο ως θηλυκό. Η «αίσθηση» εδώ είναι πολύ σημαντική, αφού προφανώς οι άντρες μπορούν να φορέσουν το ροζ. Η τοξική θηλυκότητα λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στις ταινίες.
