Ζωή Τουτουντζίδου
Την Κυριακή 5 Ιανουαρίου το φεγγάρι θα «γεμίσει» και θα μετατραπεί στην λεγόμενη πανσέληνο του χιονιού, η οποία πήρε το όνομα της εξαιτίας της πυκνής χιονόπτωσης και χιονοθύελλας που κατά κανόνα εμφανίζεται τον μήνα Φεβρουάριο στη Βόρεια Αμερική. Το παρόν άρθρο ωστόσο δεν θα ασχοληθεί τόσο με τις ονομασίες των διαφόρων πανσελήνων ούτε με αστρολογικές προβλέψεις αλλά με τις επιπτώσεις του φεγγαριού στην ποιότητα του ύπνου μας.
Έχει αποδειχτεί και επιστημονικά πως οι άνθρωπο επηρεάζονται ξεκάθαρα από τις φάσεις της σελήνης σε διάφορους τομείς, με την πανσέληνο ωστόσο να δημιουργεί συγκεκριμένα προβλήματα στον ύπνο.
Με τον διευθυντή του Κέντρου Ιατρικής Ύπνου του Νοσοκομείου Lenox Hill στη Νέα Υόρκη, Dr. Steven Feinsilver, να υποστηρίζει πως αυτό συμβαίνει εξαιτίας της άμεσης σύνδεσης του βιολογικού μας ρολογιού το οποίο ως γνωστό ρυθμίζει και τον ύπνο μας με την φωτεινότητα που υπάρχει την φύση, δηλαδή με την φωτεινότητα του φεγγαριού.
Παραθέτοντας σε έρευνα του τα εξής ευρήματα «Όταν ο φυσικός φωτισμός μειώνεται, ο οργανισμός ξέρει πως έχει έρθει η ώρα για ύπνο. Ωστόσο ο τεχνητός φωτισμός διαταράσσει αυτή την φυσιολογική λειτουργία. Μάλιστα, πριν από δύο δεκαετίες ανακαλύψαμε πως στα μάτια των ανθρώπων υπάρχουν ειδικά κύτταρα που ανιχνεύουν το μπλε φως. Το φως αυτό εκπέμπουν οι οθόνες από τηλεοράσεις, κινητά και υπολογιστές. Οι υποδοχείς του στα μάτια δεν συμμετέχουν στην όραση. Στέλνουν, όμως, μήνυμα στον εγκέφαλο ότι υπάρχει φως, επομένως πρέπει να μείνει ξύπνιος. Με αυτό τον τρόπο ο ύπνος καθυστερεί και το βιολογικό ρολόι απορρυθμίζεται».
Πώς όμως τα ευρήματα του τεχνητού φωτισμού καταλήγουν στο συμπέρασμα πως μας επηρεάζει η πανσέληνος; Η απάντηση είναι απλή… Όπως το τεχνητό φως επιβραδύνει τον ύπνο μας, έτσι οποιαδήποτε πηγή φωτός μπορεί να επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα.
Καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως «Ο ύπνος των πρώτων ανθρώπων μπορεί να προσαρμόσθηκε για να αξιοποιήσει τον αυξημένο φωτισμό της πανσελήνου. Χάρη σε αυτόν μπορούσαν ενδεχομένως να εργασθούν περισσότερες ώρες ή να έχουν κοινωνική ζωή έως αργά τη νύχτα. Στις μέρες μας, αυτή η πρώτη προσαρμογή μπορεί να έχει εξελιχθεί σε ένα εγγενές χαρακτηριστικό. Ούτως ή άλλως αυτό κάνουμε με τον τεχνητό φωτισμό: παρατείνουμε τη διάρκεια της ημέρας. Δηλαδή κάνουμε ακριβώς ό,τι και ο φυσικός φωτισμός της πανσελήνου», σύμφωνα με τον Dr. Steven Feinsilver.
