Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ.
Η Γιώτα Γουβέλη είναι μια αθεράπευτα ρομαντική συγγραφέας που τις ιστορίες της συνδέει πάντα ο έρωτας. Σε όλες της τις ιστορίες συνδέει την περιπέτεια του έρωτα με την περιπέτεια της ιστορικής συγκυρίας. Όπως λέει η ίδια, η ανάγκη του ανθρώπου ν' αγαπήσει και ν' αγαπηθεί βαθιά είναι διαχρονική και καταλυτική.
Με γραφή που ρέει, με σεβασμό στην ιστορία και με εξαιρετική μυθοπλαστική μαεστρία στήνει το μυθιστόρημά της, «Βεντέτα στον Βόσπορο», το οποίο καταφέρνει να κρατά καθηλωμένο τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Με γλαφυρότητα και εικονοπαραστατική δεξιοτεχνία χαρίζει περιγραφές του τόπου αλλά και των χαρακτήρων που συγκινούν και ερεθίζουν τις αισθήσεις. Η μαγεία, η νοσταλγία, τα αρώματα, τα χρώματα και οι ήχοι της Πόλης είναι διάχυτα σε όλη την έκταση του βιβλίου της.
Η συγγραφέας ενσαρκώνει τις τρεις Μοίρες στις τρεις αδερφές που αφανίστηκαν κάποτε από τον ίδιο άντρα και επιζητούν, από τον άλλο κόσμο, την εκδίκηση και τη δικαίωση. Αυτό το υπερβατικό στοιχείο της μυθοπλασίας της Γουβέλη λειτουργεί καταλυτικά και χάρη σ’ αυτό μπορεί να ανοίξει την οδό ώστε να καταφέρει να δώσει ερμηνεία για το σήμερα των χαρακτήρων της ανασκαλεύοντας με ευκολία το παρελθόν τους και το παρελθόν της γενιάς τους σε βάθος χρόνου.
Ενώ το νήμα της ιστορίας ξετυλίγεται παράλληλα εκτυλίσσεται και το χρονικό των γεγονότων, των αιτιών και αφορμών που οδήγησαν στα Σεπτεμβριανά του 1955 και σήμαναν, ουσιαστικά, την αρχή του τέλους για την ελληνική ομογένεια της Πόλης.
Ο αναγνώστης πατά με τα παπούτσια του στο δρόμο που κινούνται οι ήρωες της ιστορίας και βιώνει με όλες του τις αισθήσεις κάθε τι που λαμβάνει χώρα σ’ αυτήν. Δακρύζει, χαίρεται, παρακολουθεί με μάτια ορθάνοιχτα ή ερμητικά κλειστά. Θλίβεται από τα γεγονότα που συνεχώς αποδεικνύουν πως η ανθρωπότητα δε μαθαίνει από τα λάθη της. Πονά και συνάμα φτερουγίζει η ψυχή του από έρωτα. Αγωνιά και παλεύει για το παιδί του, για μια καλύτερη ζωή. Περπατάει στα στενά σοκάκια της Πόλης, μυρίζει κάθε λογής μπαχαρικό, ακούει τον χότζα, τον ντελάλη, αισθάνεται την υγρασία του Βοσπόρου στο πρόσωπό του.
Έχουμε λοιπόν, ένα αισθητηριακό και συγκινησιακό μυθιστόρημα με τους ήρωές του να βρίσκονται σε ένα ατελεύτητο διάλογο με τη φύση της ανθρώπινης ψυχής και τις κοινωνικές επιταγές της εποχής. Με τους ήρωές του να είναι σε μια εσωτερική ατέρμονη πάλη, σε μια σύγκρουση με την επικρατούσα τάξη πραγμάτων που άλλοτε καταφέρνουν να επικρατούν και άλλοτε όχι. Ωστόσο, η δύναμη του έρωτα κυριαρχεί σ’ αυτό και ορίζει τις καταστάσεις ενάντια στη λογική και στον καθωσπρεπισμό.
Τελείωνοντας το βιβλίο και γυρνώντας και το τελευταίο φύλλο κλείνοντάς το, παραμένει η απορία αν τελικά ο άνθρωπος μπορεί να καθορίζει το ριζικό του, αν μπορεί να χαράξει ελέυθερα την πορεία της δικής του ζωής ή αν αυτή προδιαγράφεται σταθερά και αμετάκλητα από μια ανώτερη δύναμη όποια κι αν είναι αυτή.
...ένα αισθητηριακό και συγκινησιακό μυθιστόρημα με τους ήρωές του να βρίσκονται σε ένα ατελεύτητο διάλογο με τη φύση της ανθρώπινης ψυχής και τις κοινωνικές επιταγές της εποχής.
Αναζητήστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία Parga εδώ.
lasithiotakisa@sppmedia.com
Από το οπισθόφυλλο: Κάποτε οι τρεις κόρες του δασκάλου Γιδεών πήραν φαρμάκι και πέθαναν η μία μετά την άλλη μέσα σε έξι μήνες.
Χρόνια μετά, το κρίμα τους πέφτει βαρύ πάνω σε δύο οικογένειες.
Κωνσταντινούπολη 1955. Η ξελογιάστρα Πόλη της ομίχλης και της αστραπής.
Δύο οικογένειες Ρωμιών που τους χωρίζει σκληρή βεντέτα θα βρεθούν στη δίνη του φοβερού πογκρόμ της 6ης Σεπτεμβρίου.
Κι ενώ η ρωμιοσύνη της Πόλης ζει την τουρκική Νύχτα των Κρυστάλλων, οι δύο οικογένειες θα δώσουν αγώνα επιβίωσης ενάντια στον κοινό εχθρό, αλλά και αγώνα μίσους και εκδίκησης μεταξύ τους.
Ένας νεαρός μοναχός που συγκλονίζεται όταν η καρδιά του ξεσηκώνεται ενάντια στην αποστολή του, μια απλή κοπέλα που αναγκάζεται να δώσει την άνιση μάχη με το πεπρωμένο, θαμμένα μυστικά που στοιχειώνουν και μαίνονται.
Το Πέραν, το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο, το Μπαλάτ, η Πρίγκηπος, το ρωμαίικο ορφανοτροφείο είναι η πολυσύνθετη αρένα όπου αναμετριέται το πάθος με το καθήκον και η Μοίρα με τον Θεό.
Για τη συγγραφέα: Η Γιώτα Γουβέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Αρχικά εργάστηκε στον χώρο της εκπαίδευσης και στη συνέχεια σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας ως υπεύθυνη Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Έχει τρία παιδιά και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η Μουσική του Κόσμου (2010), Το Σκίτσο (2011), Το Κεντρί της Πεταλούδας (2013), Το Μαγεμένο Ποτάμι (2014), Η Πρώτη Κυρία (2015), Η Νύφη της Μασσαλίας (2016), Ματωμένα Εντελβάις (2017), Το Δάκρυ της Mάντισσας (2018), Η Προσευχή της Μάντισσας (2019), Για ένα Τανγκό στη Σμύρνη (2020), Φιορ ντ’ Αμόρε (2021) και H Παραμάνα (2022). facebook: giota.gouveli
