Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Στο εξώφυλλο γράφει «Brandy sour: Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο δωμάτια». Αυτό που είδα εγώ διαβάζοντάς το είναι μια ιστορία σαν κομποσχοίνι με τον κύριο της χαρακτήρα να είναι το Μεγάλο Ξενοδοχείο, το Λήδρα Πάλας. Μια ιστορία σαν κομποσχοίνι είκοσι δύο κόμπων που μας κάθονται, με μια γλυκόξινη και πικρή γεύση, ένας-ένας στο λαιμό. Οι χαρακτήρες κάθε ιστορίας απ’ αυτές τις είκοσι δύο, γνωστοί ή άγνωστοι, γεννιούνται στο ξεκίνημά της και σβήνουν με το τέλος της. Άλλοι μας γίνονται συμπαθείς και αφήνουν γλύκα στον ουρανίσκο της ψυχής κι’ άλλοι μας πονούν και αφήνουν μια πίκρα που σφικτοκαταπίνουμε.
Η συγγραφέας δεν κρατά, δεν παραθέτει τις ιστορίες της με χρονολογική σειρά. Δεν έχει καμία σημασία αυτό στο βιβλίο. Έχουμε σκέψεις και ροή που εκφράζονται με λυρισμό και αλληγορική υποψία. Σαν σε στίχους τραγουδιού, ενίοτε, υπάρχει στις ιστορίες της η επανάληψη σαν ρεφρέν που μπορεί και να παραφράζεται κάποτε...Μα έτσι πάντα, μας αφήνει να ρουφούμε όλο το ζουμί της ιστορίας. Της γλυκόπικρης ιστορίας της Κύπρου μέσα από τη ζωή, τη γέννηση, τη διάνθηση και τη παρακμή του κτηρίου που σηματοδότησε σημαντικά τούτο τον τόπο.
Κάθε ιστορία και ένα ποτό ή ρόφημα και η συνταγή του, οι οδηγίες για την παρασκευή του, το σκοπό ή τη χρησιμότητά του, για τον σωστό τρόπο σερβιρίσματος, κατάποσης ή απόλαυσής του. Κάθε ένα από αυτά με τη γεύση και τ’ αρώματα της ιστορίας του κτηρίου, του τόπου, των ανθρώπων, των συλλογισμών, της υπομονής κι’ αναμονής, του αγώνα, της προδοσίας, της ελπίδας, του φωτός και του σκότους, του κρύου και της ανυπόφορης ζέστης. Μούχλα, ιδρώτας, ροδόσταγμα, δυόσμος, λεβάντα, κιτρόμηλο λικέρ, κρύο νερό, κουμανταρία, καφές, γλυκιά σουμάδα, ζαμπούκος και λεμονάδα, σοβάδες που θρυμματίζονται μ’ ένα άγγιγμα, με ένα χάδι, αγκάθια κάκτων που τρυπάνε στη θέση του άσπρου γιασεμιού που χαϊδεύει τις αισθήσεις, κάτουρα και δάκρυα, παγάκια, αγκοστούρα, γλυκοκελαϊδήματα στις Πλάτρες και κονιάκ, ζιβανία και πάνω-πάνω κερασάκι κόκκινο γλασέ η ιστορία όλη αυτού του τόπου.
Βαθιά συγκινητικό, βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε και να βάλετε στη βιβλιοθήκη σας.
Αναζητήστε το βιβλίο στο βιβλιοπωλείο Parga εδώ.
Από το οπισθόφυλλο: Τι σχέση έχουν το µπράντι σάουαρ, η σουµάδα και η κουµανταρία µε το χτίσιµο ενός ξενοδοχείου που έµελλε να αλλάξει την ιστορία ενός τόπου; Ποιος τραγουδά καλύτερα τον πόνο της πατρίδας, ο Ρουβάς ή ο Νταλάρας; Μήπως είναι η πολιτική που σε αναγκάζει να µην πιεις ξανά ποτέ σου αϊράνι; Και τελικά, πότε πίνεις τον ελληνικό και τούρκικο καφέ; Στις γιορτές ή στις κηδείες; Η Κωνσταντία Σωτηρίου γράφει για το Μεγάλο Παλάτι της Λήδρας που κατασκευάστηκε για να οικοδοµήσει το µέλλον µιας νεοσύστατης χώρας, της Κύπρου. Μέσα από γλυκόπικρα ποτά και αλµυρές ιστορίες, µέσα από συνταγές για τσάι λεβάντα, λικέρ κιτροµηλάκι και χαµένες ευκαιρίες, ο αναγνώστης παρακολουθεί το πώς η ανέγερση, η δόξα και η κατάρρευση ενός κτιρίου µπορεί να αντανακλά το χτίσιµο, τις «φασαρίες» και τον σπαραγµό µιας ολόκληρης χώρας. Πιάνοντας το νήµα από τον βασιλιά Φαρούκ, που ενέπνευσε το θρυλικό Brandy Sour στα χρόνια του Μεσοπολέµου, και περνώντας στις κλωστές το γιασεµί των δροσερών καλοκαιριών της µαταιωµένης προσδοκίας, η συγγραφέας γράφει για γνωστούς και άγνωστους ανθρώπους που αφήνουν το αποτύπωµά τους στο Λήδρα Πάλας. Για τις ελπίδες, τις υποσχέσεις, τα λαµπερά φώτα της ακµής και τους γκρεµισµένους τοίχους της παρακµής και της λύπης, µα και για το αζίζ, το άγιο νερό, που µπορεί να σε κάνει να αντιµετωπίσεις ολόκληρο τον κόσµο. Και ίσως, για τη δίψα που αφήνει στο στόµα και στις ψυχές η Ιστορία.
Για τη συγγραφέα: Η Κωνσταντία Σωτηρίου γεννήθηκε το 1975 στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος του Τµήµατος Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου Κύπρου και κάτοχος µεταπτυχιακού στην Ιστορία της Μέσης Ανατολής από το Πανεπιστήµιο του Μάντσεστερ. Εργάζεται ως λειτουργός Τύπου στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δηµοκρατίας. Το µυθιστόρηµά της Η Αϊσέ πάει διακοπές (Εκδόσεις Πατάκη, 2015) βραβεύτηκε µε το Athens Prize for Literature και ήταν στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Κύπρου και Ελλάδας και στη βραχεία επίσης λίστα στην κατηγορία των πρωτοεµφανιζόµενων συγγραφέων των βραβείων του περιοδικού Ο Αναγνώστης και του περιοδικού Κλεψύδρα. Το µυθιστόρηµά της Φωνές από χώµα (Εκδόσεις Πατάκη, 2017) ήταν στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Κύπρου και Ελλάδας. Το βιβλίο της Πικρία χώρα (Εκδόσεις Πατάκη, 2019) βραβεύτηκε µε το Κρατικό Βραβείο Κύπρου στην κατηγορία «Διήγηµα/Νουβέλα», ήταν στη βραχεία λίστα των ελληνικών Κρατικών Βραβείων και στη βραχεία λίστα του περιοδικού Ο Αναγνώστης στην κατηγορία «Νουβέλα», καθώς και υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2021. Το 2022 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το βιβλίο της Brandy Sour. Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο δωμάτια. Αναδείχθηκε νικήτρια του λογοτεχνικού Βραβείου της Κοινοπολιτείας 2019 της περιφέρειας Ευρώπης και Καναδά και παγκόσµια νικήτρια του διαγωνισµού για το διήγηµά της Έθιµα θανάτου που αποτελεί µέρος της Πικρίας χώρας. Έχει συµµετάσχει σε ανθολογίες διηγηµάτων και έχει δηµοσιεύσει διηγήµατα και κριτικές βιβλίων σε λογοτεχνικά περιοδικά στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Επίσης, έχει συµµετάσχει σε δύο ανθολογίες στο εξωτερικό: στα αγγλικά, στην ανθολογία All Walls collapse. Stories of separation, Comma Press, 2022 και στα ιταλικά, στο ανθολόγιο για το µικροδιήγηµα στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία Il micro-racconto nella contemporanea letterature greca, Fermenti, 2022. Διηγήµατά της έχουν µεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα δανέζικα, στα τουρκικά, στα ιαπωνικά, στα σερβικά, στα ουκρανικά και σε άλλες γλώσσες. Συµµετείχε σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Έχει γράψει θεατρικά έργα για ανεξάρτητες σκηνές και τον Θεατρικό Οργανισµό Κύπρου. Είναι ιδρυτικό µέλος της λογοτεχνικής οµάδας «Διαβάσεις» που στόχο έχει την προώθηση της κυπριακής λογοτεχνίας στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
