Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Emily in Paris
Συγγραφή:Κατριν Καλενγκουλά
Μετάφραση: Έλλη Συλογίδου
Εκδ. Ψυχογιός
Σελ. 245
Ενώ οι λάτρεις της τηλεοπτικής σειράς του Netflix αναμένουν με ανυπομονησία τον νέο κύκλο της σειράς εγώ διάβασα, χωρίς να έχω παρακολουθήσει κανένα επεισόδιο, το πρώτο μυθιστόρημα.
Ομολογώ πως πρόκειται για ένα απλό και εύκολο κείμενο που κυλά γρήγορα και πολύ ευχάριστα. Αυτός άλλωστε είναι και ο απώτερος σκοπός του και τίποτ’ άλλο πέραν αυτού. Είναι ένα εύθυμο και διασκεδαστικό κείμενο γραμμένο με σπιρτάδα που στόχο έχει να χαλαρώσει και να κάνει τον αναγνώστη του να νιώσει καλά και να περάσει ανέμελα τον χρόνο του. Έχει λίγο ρομάντζο, λίγο χιούμορ ως πολύ, γλυκύτητα, ζεστασιά, σασπένς όσο χρειάζεται, έχει γοργή εξέλιξη, μπορεί να διαβαστεί σε ένα απόγευμα ακόμα και από αναγνώστες που διαβάζουν αργά. Είναι πάνω απ’ όλα ευκολοκατανόητο, δεν κουράζει με κρυμμένα νοήματα ούτε με ατελείωτους αναστοχασμούς και θεωρίες. Είναι εικονοπαραστατικό. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης έχει την έντονη αίσθηση πως παρακολουθεί τηλεοπτικά πλάνα κι αυτό συμβαίνει χάριν στα πολλά και εξαιρετικά μικρά κεφάλαιά του, πράγμα που εξυπηρετεί και τη γοργή εξέλιξη της ιστορίας. Μας χαρίζει, εννοείται, περιγραφές, μυρωδιές και γεύσεις του Παρισιού. Εν ολίγοις, έχει όλα τα συστατικά, στη σωστή αναλογία, όσα χρειάζεται ένα βιβλίο ώστε να χαρακτηριστεί ‘feelgood’.
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο κείμενο που δεν χρήζει, αλήθεια, κάποιας παραπάνω ανάλυσης και σχολιασμού. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να υποτιμάται. Αντιθέτως, είναι ένα ανάγνωσμα, όπως και η σειρά υποθέτω λόγω της μεγάλης της τηλεθέασης, που πετυγχαίνει με φρέσκια διάθεση όμορφα το σκοπό του. Περνάμε δύσκολους καιρούς με πολλά δυσάρεστα συμβάντα που δύσκολα καταφέρνουμε να διαχειριστούμε καλά κι αυτό μας ωθεί να ψάχνουμε όλο και πιο ευχάριστους τρόπους για να ψυχαγωγηθούμε. Αναζητούμε να παρακολουθήσουμε ευχάριστες σειρές στην τηλεόραση ή κωμωδίες στο θέατρο και στον κινηματογράφο, να διαβάσουμε ευχάριστα βιβλία που θα μας ταξιδέψουν σε φωτεινότερους κόσμους χωρίς απαραίτητα να αναζητούμε σ’ αυτά τον προβληματισμό ή τα διδάγματα ή κ.α.
Λίγο πρίν τα τελευταία κεφάλαια υπάρχει πλούσιο έγχρωμο φωτογραφικό υλικό από τη τηλεοπτική σειρά με λεζάντες, το οποίο ενισχύει ή και συμπληρώνει την εικόνα που έχει σχηματίσει ο αναγνώστης ενώ διάβαζε. Δεν πρέπει να παραλείψω να αναφέρω πως όλες οι σελίδες του βιβλίου είναι διακοσμημένες με μικρά μαυρόασπρα σχέδια του πύργου του Άιφελ, τριανταφυλλάκια, καπέλα και φωτογραφικές μηχανές, πράγμα που προσθέτει μια εικαστικότητα στην έκδοση αλλά και χιούμορ.
Είναι σίγουρα ένα βιβλίο που τη συγκεκριμένη στιγμή το συστήνω ανεπιφύλακτα. Με έκανε να χαμογελάσω και να περάσω καλά το μουντό απόγευμά μου.
Από το οπισθόφυλλο: Είμαι μέσα σε ένα ταξί κι η καρδιά μου χτυπά τόσο δυνατά, που κοντεύει να σπάσει. Εγώ, η Έμιλι Κούπερ, βρίσκομαι στο Παρίσι! Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τα όνειρα στη ζωή του και το δικό μου ήταν να ταξιδέψω εδώ. Ωστόσο, αυτό ακριβώς είναι το θέμα, όταν ονειρευόμαστε κάτι με τόση θέρμη, είναι αδύνατο να σταματήσουμε. Οι δρόμοι του Παρισιού ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια μου, με τα διάφορα μνημεία τους, το ένα εντυπωσιακότερο από το άλλο. Κι εγώ χαμογελάω, χαμογελάω! Ταυτόχρονα, όμως, ένα κομμάτι του εαυτού μου φοβάται. Φοβάται πως δε θα βρω τη θέση μου εδώ. Φοβάται πως η πραγματικότητα δε θα συμβαδίσει με το όνειρό μου...
Για τη συγγραφέα: Όπως η Έμιλι, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας της, έτσι και η ίδια η συγγραφέας, ΚΑΤΡΙΝ ΚΑΛΕΝΓΚΟΥΛΑ, έζησε για ένα διάστημα σε μια μεγάλη πρωτεύουσα του εξωτερικού, το Λονδίνο. Και, όπως η Έμιλι, ερωτεύτηκε κι εκείνη σαν τρελή αυτή τη χώρα και την κουλτούρα της. Είναι λίγο γκαφατζού όπως η Έμιλι! – και είναι επίσης παθιασμένη με το επάγγελμά της, αυτό της συγγραφέως, το οποίο ασκεί, ακούραστη και ασταμάτητη, για πάνω από δεκαπέντε χρόνια!
Αναζητήστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία Parga εδώ.
lasithiotakisa@sppmedia.com
