Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
«Η φυγή», Σώτη Τριανταφύλλου. Εκδόσεις Πατάκης. Σελ. 100
Ας ξεκινήσουμε από την ερμηνεία της «φυγής» ως λέξης. Φυγή λοιπόν σημαίνει την εσπευσμένη ή μαζική αναχώρηση και απομάκρυνση από κάπου εν όψει καταδίωξης είτε αυτή είναι κυριολεκτική ή αναφέρεται με μεταφορική έννοια. Μπορεί ακόμα να σημαίνει απόδραση ή και μετανάστευση.
Στο αφήγημα της Τριανταφύλλου «Η φυγή» οι δυο πρωταγωνιστές της τρέπονται σε φυγή σαν κυνηγημένοι από τη μοίρα τους, τις επιλογές τους, τον καθωσπρεπισμό του τόπου και του χρόνου όπου ζουν.
Πρόκειται για μιαν ιστορία απαγορευμένου έρωτα. Του έρωτα δυο φαινομενικά διαφορετικών ανθρώπων που ζουν σε διαφορετικούς κόσμους, ο καθένας, αψηφούν τον σκληρό καθωσπρεπισμό της κοινωνίας όπου ζουν για να διεκδικήσουν την ελευθερία τους και το μερίδιο ευτυχίας που τους αναλογεί σ’ αυτό τον κόσμο. Όλα εκτυλίσσονται στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Σ’ ένα τόπο φτωχό, άγονο και αδυσώπητο και σε ένα περιβάλλον φορτισμένο ακόμα από τις μνήμες του πολέμου και των εγκλημάτων γεννιέται ο απρόσμενος έρωτας του Αποστόλη και της Άννας. Η αφήγηση αυτή είναι λοιπόν το χρονικό της φυγής αυτών των δυο ανθρώπων. Γιατί, πέραν από τα κάγκελα της αυστηρής επαρχιακής κοινωνίας, τα παιχνίδια της μοίρας, τις τύψεις και τις αμφιβολίες που τους ταλανίζουν συσσωρεύουν τις δυνάμεις και το θάρρος τους για τη φυγή τους. Αντιλαμβάνονται ένα άλλο πόλεμο, τον πόλεμο με τον κόσμο και τα ηθικά όρια που ορθώνει. Ακόμα, ένα πόλεμο εσωτερικό, με τη συνείδηση, με τα πρέπει. Συνειδητοποιούν πως οι πληγές που αφήνει κι αυτός ο πόλεμος δεν είναι λιγότερο επώδυνες από εκείνες ενός πραγματικού πολέμου. Είναι αρκετά άραγε η γενναιότητά τους, η εμπιστοσύνη τους στη ζωή και τον έρωτά τους για να τους εξασφαλίσουν την πολυπόθητη ευτυχία;
Όλα διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη δοσμένα με τη χαρισματική, γεμάτη βαρύτητα αλλά και βάθος γραφή της συγγραφέως. Η ιστορία στέκει πάνω σε ένα καλά στερεωμένο ιστορικό υπόβαθρο πλαισιωμένη από πληθώρα χαρακτήρων, που ωστόσο ξεχωρίζουν δύο, και γεγονότων που προσδίδουν ένα άρτιο σκηνικό, τόσο όσον αφορά τον χρόνο και την κοινωνία αλλά και όσον αφορά τον τόπο, γεωγραφικά, και την ιστορία του, την πολιτικοκοινωνική καθημερινότητα της εποχής.
Υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, της εξέλιξης των γεγονότων, των ιστορικών γεγονότων και του κλίματος της εποχής. Όλα διαμορφώνονται μέσα σε ένα κουκούλι, η σκέψη είναι πάντοτε συγκροτημένη και δεν χάνεται ποτέ.
Υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, της εξέλιξης των γεγονότων και των ιστορικών γεγονότων, του κλίματος της εποχής.
Έντεχνα και αβίαστα αναδύονται τα συναισθήματα των ηρώων μέσα από αυτό το πολυδιάστατο του έργου της Τριανταφύλλου. Μεταφέρονται ήπια και δυναμικά μαζί και στον αναγνώστη έτσι ώστε, τον κάνουν να αγωνιά, να προσπαθεί να μαντέψει τη συνέχεια, να υποστηρίζει ή να συμπαθεί έναν από τους πρωταγωνιστές και να αντιπαθεί τον άλλον.
Εννοείται πως πρόκειται για εξαιρετικό κείμενο και το συστήνω με χίλια!
Αναζητήστε το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία Parga εδώ.
Από το οπισθόφυλλο: Η Φυγή εκτυλίσσεται στη µετεµφυλιακή Φωκίδα, σε µια εποχή θλιβερών παθών: ακόµα και οι νικητές του πολέµου είναι ηττηµένοι. Η ερωτική ιστορία ανάµεσα στον Απόστολο και στην Άννα φαίνεται σαν µια µικρή εξέγερση: ο χώρος της ελευθερίας είναι λιγοστός· τα πρόσωπα κινούνται από προγονικές αξίες. Το αφήγηµα είναι το πορτρέτο της ελληνικής υπαίθρου στη δεκαετία του 1950· το χρονικό µιας προσωπικής αποτυχίας.
Για τη συγγραφέα: Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε στο Φαρμακευτικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής και στο Γαλλικό Τμήμα της Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ. Είναι διδάκτωρ στην Αμερικανική Ιστορία και στην Ιστορία των πόλεων. Έχει κάνει μεταδιδακτορικές σπουδές στη φιλοσοφία των μαθηματικών και στις διεθνείς σχέσεις. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, νουβέλες, δοκίμια και διηγήματα. Μεταφράζει από τέσσερις γλώσσες και αρθρογραφεί στον Τύπο.
