Μιχάλης Μιχαηλίδης
Θα μπορούσες να το πεις ένοχη απόλαυση. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Είναι η χαρά κάθε φορά που ανακαλύπτεις ότι ένα τουριστικό εστιατόριο μπορεί να σε εκπλήξει ευχάριστα από εκεί που… καθόλου δεν το περιμένεις.
Ως τουριστικό μπορεί να χαρακτηριστεί ένα εστιατόριο που βρίσκεται σε μια αμιγώς τουριστική περιοχή ή και πιο συγκεκριμένα σε μια πλατεία όπου βολτάρουν οι τουρίστες. Τουριστικό επίσης μπορεί να χαρακτηριστεί και ένα εστιατόριο που πουλά σούβλα και φολκλόρ. Ενίοτε και καραόκε. Αυτό είναι το στερεότυπο.
Σε πολλές περιπτώσεις, παρόλα αυτά, τα τουριστικά εστιατόρια αποδεικνύονται διαμάντια. Όντας για διακοπές στον Πρωταρά ή στην Πάφο, είναι πολλές οι περιπτώσεις που μπαίνω στα παπούτσια του τουρίστα, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψω ωραίους χώρους, των οποίων οι πελάτες στην πλειοψηφία τους είναι τουρίστες.
Και μπορώ να πω ότι έχω ανακαλύψει -αν όχι πολλούς, σίγουρα- αρκετούς τέτοιους χώρους. «Τουριστικά» εστιατόρια, δηλαδή, που σέβονται τους πελάτες τους, ανεξαρτήτως αν είναι ντόπιοι ή ξένοι, αν είναι locals ή αν βρίσκονται εδώ για ολιγοήμερες διακοπές.
Είναι εστιατόρια που δίνουν την ευκαιρία στους ξένους να δοκιμάσουν ωραίες γεύσεις, αλλά και πολλά τοπικά προϊόντα, μέσα από ένα μενού που ναι μεν δεν το λες και λιτό, πλην όμως πάντα φροντίζει να διατηρεί μια ποιότητα και μια συνέπεια απέναντι στον κόσμο που τους τιμά ξανά και ξανά με την παρουσία του.
Ένα τέτοιο εστιατόριο είναι σίγουρα το Knight’s Pub στην περιοχή Περνέρα, στον Πρωταρά. Εκεί θα βρεις κόσμο που απολαμβάνει το ματς με μια μπίρα στο χέρι, αλλά και ντόπιους που ξέρουν για τα νόστιμα μαγειρευτά και φυσικά για τα ζουμερά σπιτικά burgers. Στην περιοχή, εξαιρετική επιλογή αποτελεί πάντα και το Hippocampus, με το πιο χαμογελαστό και ευδιάθετο σέρβις στην ελεύθερη Αμμόχωστο και φυσικά τις πολύ γενναιόδωρες μερίδες.
Στην άλλη άκρη του νησιού, στο δυτικό κομμάτι, αν βρεθείς στην Πόλη Χρυσοχούς δοκίμασε οπωσδήποτε το Chix Chox στην πλατεία, απολαμβάνοντας πολύ ωραίες γεύσεις σε ένα από τα λίγα εστιατόρια της περιοχής που λειτουργούν ολόχρονα. Λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, στον Κάθηκα με τις πολλές ταβέρνες, υπάρχει και ένα εστιατόριο που προσφέρει ασιατικά, οπότε εκ των πραγμάτων (λόγω της ιδιαιτερότητας και της μοναδικότητάς του) μαζεύει όλους τους ξένους της επαρχίας -μόνιμους κατοίκους αλλά και τουρίστες- που θέλουν να γευτούν κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ανάμεσά τους φυσικά θα συναντήσεις και πάρα πολλούς Κύπριους που γνωρίζουν για τα εξαιρετικά πολύχρωμα dumplings που φτιάχνονται και προσφέρονται στο Farmyard, αλλά και για όλα τα υπόλοιπα σπιτικά ασιατικά πιάτα, για τα οποία χρησιμοποιούνται και πολλές ντόπιες πρώτες ύλες που καλλιεργούν οι ίδιοι εκεί.
Το μη τουριστικό δεν είναι κατ’ ανάγκη καλό, όπως και το παρεξηγημένο τουριστικό σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί θησαυρός. Σημασία έχει πόσο ο κάθε εστιάτορας, manager, chef, ή σερβιτόρος σέβεται τον πελάτη, ανεξαρτήτως του προφίλ του.
Αυτή τη γοητεία που χαρακτηρίζει πάντως ένα τουριστικό εστιατόριο, ενίοτε και τη νοσταλγική διάθεση μιας άλλης εποχής, είτε λόγω φιλοσοφίας είτε λόγω αισθητικής, δύσκολα θα τη βρεις σε ένα μοντέρνο εστιατόριο ή σε μια τυποποιημένη κυπριακή ταβέρνα ή ψαροταβέρνα που δουλεύει με mass production λογική.
