Περπατάει και με κρατάει στην αγκαλιά της. Τα τακούνια της χτυπάνε πάνω στο μάρμαρο της βεράντας. Λίγο πριν φτάσουμε κάτω από την αμυγδαλιά κοιτάω το ολόγιομο φεγγάρι και κρύβω απότομα το πρόσωπό μου μέσα στον λαιμό της. Το σώμα της τραντάζεται και όπως με έχει αγκαλιά καταλαβαίνω ότι γελάει....
Είναι Ιούλιος του 1999. Η Αθήνα είναι καμίνι και το διαμέρισμα μου στην Μιχαήλ Βόδα μοιάζει με κολαστήριο. Παρασκευή μεσημέρι σχολάω από την δουλειά μου, παίρνω το λεωφορείο από τα Ιλίσια, κατεβαίνω στον Ευαγγελισμό, παίρνω άλλο λεωφορείο κατεβαίνω στην Κάνιγγος και από εκεί παίρνω ένα ακόμα λεωφορείο που με πηγαίνει στην Πατησίων....
Οι αφίσες με τις νέες ταινίες ήταν πάντα κολλημένες σε ένα σταντ δίπλα από το καφενείο του Στάικου και σ’ ένα δεύτερο σταντ το οποίο είναι τοποθετημένο έξω από το σινεμά....
Το καλοκαίρι του '95 δούλευα σε ένα μπαράκι στην Ερμιόνη. Θυμάμαι τον DJ καθώς αλλάζει δίσκους να σηκώνει το κινητό του και να μιλάει. Μην φανταστείς ότι ήταν κανένα λεπτεπίλεπτο τηλεφωνάκι σαν τα σημερινά. ...
Πάσχα είναι το Πέρασμα, η Αλλαγή, η Ανάσταση, η Ζωή. Για να γεννηθεί όμως το καινούργιο πρέπει να πεθάνει το παλιό και όσο τα χρόνια περνούν, όσο μεγαλώνουμε για ένα περίεργο λόγο το «παλιό» την μεγάλη εβδομάδα το πενθούμε....
Απόγευμα Τετάρτης στο στούντιο. Θέλω να ακούσω κάτι καλοκαιρινό και καθώς ψαχουλεύω το jazler πέφτω πάνω σε ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι. “Seal With a kiss” εκτέλεση από Vassilikos...
Shopping, µόδα, οµορφιά, lifestyle, celebrity news, συνεντεύξεις,
going out και όλα όσα θες να γνωρίζεις, δυο φορές τη βδοµάδα κοντά
σου, κατευθείαν στο inbox σου!