Οι άνθρωποι είναι "κατασκευασμένοι" για να θέλουν να ξέρουν τι συμβαίνει και πότε, ώστε να προσέχουν τα συμβάντα/πράγματα που τους κάνουν να τα νιώθουν σαν απειλές. Όταν τα πράγματα είναι αβέβαια ή γενικά δεν αισθανόμαστε ασφαλείς, είναι φυσιολογικό να νιώθουμε άγχος. Ένα μεγάλο μέρος του άγχους, προέρχεται από μια αίσθηση αυτού που σκεφτόμαστε πως θα έπρεπε να είμαστε ικανοί να ελέγχουμε, αλλά αδυνατούμε.
Αυτή τη στιγμή, πολλοί από μας ανησυχούμε για τον COVID-19, τι συμβαίνει στο κόσμο, πως θα είναι η αυριανή μέρα, σκεφτόμαστε την επιβίωση μας με τις δουλειές και τα οικονομικά μας, προβληματιζόμαστε για τα παιδιά μας αν και πως θα ολοκληρώσουν τις σχολικές τους χρόνιες κτλ. Όλοι έχουμε χάσει κάτι αυτή την περίοδο και είναι δεδομένο ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι ψυχολογικά κουρασμένοι με όσα συμβαίνουν σήμερα.
Ο τρόπος με τον οποίο αισθανόμαστε, αντιδρούμε και πράττουμε εντυπώνεται βάθια και καθιερώνεται μέσα μας. Εάν νιώθουμε μελαγχολικοί η κατά κάποιο τρόπο απογοητευμένοι ίσως να πρέπει να αλλάξουμε τα μοτίβα της συμπεριφοράς μας για να νιώσουμε ψυχικά υγιείς. Η λύση που προτείνω: βλέπε τις αισθήσεις σου”.
Πώς γίνεται αυτό;
Πρώτα να αναφέρω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ.
“Αυτό που είναι, είναι.
Η πραγματικότητα δεν είναι όπως με συμφέρει εμένα να είναι.
Δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι.
Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι.
Δεν είναι όπως ήταν.
Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι.
Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο όταν έχουμε συναίσθηση της
παρούσας κατάστασης.
Εγώ είμαι αυτός που είμαι.
Δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι.
Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι.
Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν.
Είμαι αυτός που είμαι.
Όλες οι νευρώσεις ξεκινούν από τη στιγμή που προσπαθούμε να είμαστε αυτό που δεν είμαστε”.
Ο ορισμός μιας ώριμης και αληθινής σχέσης με τον εαυτο μας είναι η ανιδιοτελή προσπάθεια να δημιουργείς χώρο, ώστε να μπορείς να είσαι όπως είσαι. Δεν υπαρχει συνταγή για αποδεδειγμένη ευτυχία. Οταν επηρεαζόμαστε ψυχολογικά από το χάος, πρεπει να επιλέξουμε μια
συμπεριφορά ώστε να έχουμε ένα νέο τρόπο σκέψης.
Η συγγραφέας και ψυχολόγος Phillipa Perry αναφέρει αλλαγή σε 4 σημεία στη συμπεριφορά ώστε να επιτύχουμε την αλλαγή της σκέψης και ώστε ο κάθε άνθρωπος να ασχοληθεί σε προσωπικό επίπεδο με τον εαυτό του και κατ' επεκταση στην εξασφάλιση της ψυχικής του ηρεμίας.
1. ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ- Όταν παρατηρούμε τον εαυτό μας, κάνουμε ένα βήμα έξω από τον εαυτό μας προκειμένου να αναγνωρίσουμε ποιες είναι οι σκέψεις, συναισθήματα, που γίνονται τη δεδομένη στιγμή Δημιουργούμε χώρο ώστε να αποδεχτούμε τι μας συμβαίνει. (Ασκήσεις γείωσης : Τι αισθάνομαι τώρα; Τι σκέφτομαι τώρα; Τι κάνω αυτή τη στιγμή; Τι μπορώ να κάνω διαφορετικό;).
2. Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ- Οι σχέσεις εμπιστοσύνης, οι σχέσεις που μας δίνουν ασφάλεια είναι αναγκαίες για την επιβίωση μας. Έχουμε τέτοιες σχέσεις? Η εξέλιξη μας είναι αποτέλεσμα αλλεπάλληλων σχέσεων.
3. ΤΟ ΑΓΧΟΣ- Θέλουμε το κάλο αγχος. Mας δημιουργεί νέες νευρώνες σύναψης που ψυχικά μας διεγείρει και μας βοήθα στη προσωπική εξέλιξη και δημιουργικότητα.
4. ΠOΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ;- Αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας- “ Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που” “Εγώ δεν”. Εστιάσου σε διατυπώσεις, κοίτα τις από διαφορετική οπτική γωνιά, Βρες νέους τρόπους πιο ευέλικτους να ορίσεις τον εαυτό σου. Ίσως – με κουράγιο και συναίνεση -, να αποδεχτούμε ότι, κατά βάθος, η ιδέα που έχουμε φτιάξει για τον ίδιο μας τον εαυτό η για το πως ζούμε σήμερα στη καραντίνα να αποτελεί ένα κατασκεύασμα αυτού που δεχόμαστε (σαν ένα ασφαλές σημείο αναφοράς).
Άρα, αν νιώθουμε δεμένοι και παγιδευμένοι, χωρίς περιθώρια για αλλαγή και εξέλιξη ίσως να χάνουμε κάθε εναλλακτική δυνατότητα να εξερευνήσουμε το πώς είναι να γίνεσαι κάθε μέρα κάτι καινούριο.
