ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: lace καλσόν, μίνι μαυρο φόρεμα και ankle boots
 

Τα κυπριακά social media γέμισαν «Χρώματα»

Ο δίσκος του ΣaiΣ είναι η απόδειξη ότι δεν είναι όλα μαύρα γύρω μας -κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Μιχάλης Μιχαηλίδης

Μιχάλης Μιχαηλίδης

Κάθε φορά που γράφω για κάτι (από κριτικές για εστιατόρια, μέχρι μια άποψη για κάτι που είδα ή άκουσα στο πολιτιστικό τοπίο του νησιού), προσπαθώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου, περνώντας τα από κόσκινο ξανά και ξανά. Από τη στιγμή που η κυρίαρχη τάση υιοθετεί ένα αφήγημα ότι όλα γύρω μας σε τούτο τον τόπο είναι «τέλεια», «νόστιμα», «υπέροχα» και «εξαιρετικά», λες και ζούμε στη Νέα Υόρκη ή στο Άμστερνταμ, από τη στιγμή που οι λέξεις έχουν χάσει προ πολλού το νόημά τους, προσωπικά έχω αναπτύξει μια φοβία (ή έστω μια άμυνα) μήπως και υπερβάλω και δεν καταφέρω να αποδώσω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Το βράδυ της Τρίτης, λοιπόν, στην ανάπαυλα του ματς στη Μαδρίτη, σκρολάροντας στα social είδα ότι είχαν κάνει share αρκετοί φίλοι μου ένα link από Spotify με τη νέα δουλειά του ΣaiΣ. Αμαρτία μου εξομολογημένη, δουλειά του Σάββα Χρυσοστόμου (αυτό είναι το όνομά του) δεν είχα ακούσει ξανά, παρά μόνο κάποια σχόλια από φίλους που έτυχε να τον δουν ζωντανά και μου έλεγαν πως πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη περίπτωση τραγουδοποιού.

Έχοντας μπροστά μου στην οθόνη και το πολύ ωραίο artwork του Twenty Three Artist (aka Βασίλης Βασιλείου) πείστηκα ότι αυτό τον δίσκο πρέπει να τον ακούσω, και ως εκ τούτου έκανα κλικ, βρισκόμενος ξαφνικά μπροστά από μια δουλειά όπου όλα ανεξαιρέτως τα τραγούδια ονομάζονταν βάσει των χρωμάτων.

Στα Χρώματα βρίσκεις την Κύπρο, την όμορφη, πολύχρωμη πλευρά του νησιού, αλλά και τη μίζερη, τη σκοτεινή

Αυτό που βρήκα στα «Χρώματα» είναι η αμεσότητα στον στίχο, ο ευθύς, ενίοτε απλοϊκός λόγος, εμφανείς επιρροές από τους σπουδαίους Κύπριους ποιητές, μια νοσταλγική διάθεση, μελωδίες ικανές να εντυπωθούν στο μυαλό σου από το πρώτο κιόλας άκουσμα, ενορχηστρώσεις που ‘φωνάζουν’ ότι έχουν μπόλικο effort (για τις οποίες συνέβαλαν άλλοι τρεις μουσικοί), ενώ προσωπικά λάτρεψα και τη χρήση των εγχόρδων και δη την εύστοχη τοποθέτηση των βιολιών (μιας και αγαπώ αυτό το όργανο) σε κάποια τραγούδια.

Στα Χρώματα είναι ευδιάκριτη η τίμια προσπάθεια ενός νέου καλλιτέχνη να περπατήσει στα χνάρια σημαντικών Κύπριων ποιητών, τραγουδοποιών και ερμηνευτών και γενικά καλλιτεχνών των οποίων ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους είναι το ήθος με το οποίο αντιμετωπίζουν την Τέχνη (τους).

Μιχάλης Μιχαηλίδης: Τελευταία Ενημέρωση

X