Ζωή Τουτουντζίδου
Οι αρνητικές επιπτώσεις της κοινωνικής αποστασιοποίησης είναι πλέον γνωστές τόσο σε προσωπικό, ψυχοκοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο.
«Η πανδημία και τα πρωτοφανή μέτρα περιορισμού, που εφαρμόστηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο, είχαν άμεσες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία όλων των ανθρώπων και, ειδικότερα, των εργαζομένων, οι οποίοι κλήθηκαν αφενός μεν να διαχειριστούν τα αυξημένα επίπεδα άγχους, θυμού και μοναξιάς, που προκάλεσε ο εγκλεισμός αφετέρου δε έπρεπε να παραμείνουν παραγωγικοί και προσηλωμένοι στην εργασία τους» αναφέρει σχετική έρευνα.
Η διατάραξη της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα για το εργατικό δυναμικό, καθώς 1 στους 4 εργαζόμενους διεθνώς ανέφερε ότι η ψυχολογία του χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο, με την Ελλάδα και την Κύπρο να κατέχουν την πρώτη θέση μετά από την Φιλανδία και την Γερμανία.
Και κάπου εδώ έρχεται ξανά στην επιφάνεια το αιώνιο debate ανάμεσα στην γενιά των Millennian και της γενιάς Z. Τελικά ποια από τις δύο γενιές είναι πιο αδικημένη στον εργασιακό τομέα;
Σύμφωνα με το Απε-Μπε και τα ευρήματα έρευνας που εξέταζε το άγχος των εργαζομένων μετά την πανδημία η ηλικιακή ομάδα η οποία δηλώνει περισσότερο επηρεασμένοι είναι οι Millennials με ποσοστό 42% και δεύτεροι έρχονται οι εκπρόσωποι της Γενιάς Z με ποσοστό 40% . Όπως αντιλαμβανόμαστε από τα δεδομένα, οι διαφορές ανάμεσα στις δύο ηλικιακές γενιές είναι σχεδόν μηδαμινές, γεγονός που τονίζει την συλλογική επίπτωση της πανδημίας στην ψυχολογία των νέων.
