ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: γκρί κολάν, cropped μπλουζάκι και suede blazer σε καμηλό χρώμα
 

Aftertaste

Μιχάλης Μιχαηλίδης

Μιχάλης Μιχαηλίδης

Εκτός από τη γεύση ενός πιάτου, ενός κρασιού, ενός δείπνου, εξίσου σημαντική (αν όχι σημαντικότερη) είναι και η επίγευση.

Είτε ένα απλό σουβλάκι είναι το προκείμενο είτε ένα degustation menu σε ένα εστιατόριο fine dining, μεγάλη σημασία έχει φεύγοντας από εκεί να κουβαλάς μια ωραία επίγευση. Όχι μόνο για το ίδιο το φαγητό, αλλά για την εμπειρία γενικότερα!

Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ακριβώς ή έστω να έχεις κάποια εικόνα σε σχέση με το γίνεται στην κουζίνα και τον στόχο του σεφ, να έχεις απολαύσει τις γεύσεις και τις υφές, να έχεις περάσει όμορφα, να νιώθεις άνετα να μοιραστείς την εμπειρία σου με κόσμο και φυσικά, να θες να επιστρέψεις ξανά.

Η εμπειρία που αποκομίζουμε σε εστιατόρια και η γευστική ανάμνηση που κουβαλούμε από κάπου που έχουμε δοκιμάσει ένα ωραίο γεύμα ή έστω ένα ωραίο πιάτο, έχει χωρίς αμφιβολία -για μένα τουλάχιστον που αγαπώ το φαγητό- μεγάλη αξία.

Συζητώντας πρόσφατα με τον executive chef του L’Atelier Robuchon της Μαρίνας Αγίας Νάπας, τον Γάλλο Mathieu Desbat, στο πλαίσιο μιας συνέντευξης για το WiZ Guide, ο ίδιος έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε αυτή ακριβώς την παράμετρο. Παρά τα μόλις 30 χρόνια του και έχοντας προλάβει ήδη να δουλέψει σε πολύ δυνατά εστιατόρια ανά τον κόσμο, γνωρίζει γιατί είναι σημαντικό το aftertaste ενός πιάτου, ενός δείπνου και γενικά μιας γαστρονομικής εμπειρίας. Αντιλαμβάνεται απόλυτα πόσο πολύ effort χρειάζεται για να προσφέρεις μια value for money εμπειρία στον κόσμο που σε επιλέγει και έρχεται σε σένα με μεγάλες (ή και μικρές) προσδοκίες.

Εκτός από τον σπουδαίο αυτό σεφ, με την καθοδήγηση του οποίο το εστιατόριο της Μαρίνας Αγίας Νάπας κατετάγη δεύτερο στα «WiZ 50 Best Restaurants», τις τελευταίες μέρες είχα την τύχη να γευματίσω σε άλλα δύο εστιατόρια στο νησί, από τα οποία ακόμα έχω το aftertaste στο στόμα μου -μια ταβέρνα και ένα μικρό εστιατόριο στην εξοχή. Οπότε, η εμπειρία αυτή προφανώς (και ευτυχώς) δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των καλών-ακριβών εστιατορίων…

Είναι ωραίο κάθε φορά να ανακαλύπτεις ότι υπάρχει κόσμος που εκτιμά τα λεφτά και τον χρόνο σου. Είτε αυτοί δουλεύουν στο πιο ψηλό επίπεδο, σε εστιατόρια με πολύ ψηλά standards και αυστηρές διαδικασίες, είτε σε ένα μικρό μαγειρείο όπου κουμάντο κάνει μια μαγείρισσα. Άμα έχεις ξεκάθαρα στο μυαλό σου γιατί κάνεις αυτή τη δουλειά και πόσο καλό πρέπει να είναι αυτό που αναμένει από σένα ο κόσμος στα τραπέζια της σάλας του εστιατορίου, τότε έχεις κερδίσει το στοίχημα.

Δυστυχώς, όμως, είναι αποθαρρυντικό να ανακαλύπτεις και το ακριβώς αντίθετο. Περιπτώσεις χώρων και ανθρώπων δηλαδή που προσπαθούν απλώς να σου αρπάξουν τα λεφτά με κακής ποιότητας προϊόντα, αφήνοντάς σου το χειρότερο aftertaste.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μιχάλης Μιχαηλίδης: Τελευταία Ενημέρωση

X