Μιχάλης Μιχαηλίδης
Το Σάββατο βρεθήκαμε στον Τακτακαλά, περπατήσαμε, ήπιαμε καφέ, φάγαμε γλυκό, μπήκαμε στα ωραία μαγαζιά της Ερμού και στους κάθετους δρόμους και κάπως έτσι συνειδητοποιήσαμε εκ νέου πως το συγκεκριμένο κομμάτι της παλιάς Λευκωσίας είναι ίσως και το πιο όμορφο της πόλης. Αυτό φυσικά είναι η καθαρά υποκειμενική δική μου άποψη.
Βρήκαμε εύκολα parking κάπου στην Πενταδακτύλου και με το που βγήκαμε στον δρόμο βρεθήκαμε απέναντι στο υπέροχο graffiti του street artist Fikos Antonios. «Ο άγγελος με την κόκκινη καρδιά» μάς έδωσε το πρώτο δυνατό φωτογραφικό στιγμιότυπο, ενώ φωτογραφικά αποτυπώσαμε και τον εξαιρετικής αισθητικής «Ονήσιλλο», αλλά και την «Αγία Ευρώπη» κατά μήκος της Ερμού.
Ο καλλιτέχνης Fikos Antonios σίγουρα αγάπησε αυτό το κομμάτι της Λευκωσίας, αν κρίνουμε και από τα υπέροχα έργα που φιλοτέχνησε στην περιοχή.
Όντας στην περιοχή του Τακτακαλά, πάντως, δεν θα ξέρεις τι να πρωτοφωτογραφίσεις! Η αρχιτεκτονική θα σε εντυπωσιάσει, ενώ σε συνδυασμό και με το πολύ πράσινο αλλά και τα ζωηρά χρώματα στα κτήρια και στα διάφορα μαγαζιά, δημιουργούν ένα φωτεινό ψηφιδωτό, δίνοντάς μας ένα δυνατό παράδειγμα ότι η εντός των τειχών πόλη έχει την προοπτική να λάμψει σε όλα ανεξαιρέτως τα σημεία της.
Αφού πιάσαμε ψιλή κουβέντα με τον κύριο Σωτήρη στο εργαστήρι του, εκεί όπου δημιουργεί με άχρηστα παλιά (μεταλλικά και άλλα) υλικά, μαθαίνοντας μάλιστα για την έκθεσή του «Metamorphosis» που θα γίνει αυτές τις μέρες στο A Multipurpose Event Space, στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το σημείο με τις φιλοτεχνημένες τέντες και το γκράφιτι του «Ονήσιλου». Εκεί είναι και μια κυρία που φτιάχνει ωραίες κούκλες και άλλα ωραία πραγματάκια για το σπίτι, ενώ απέναντι θα δεις και το εργαστήρι της κεραμίστριας Σουζάνας Πετρή. Μετά τη βόλτα καθίσαμε στο μακρόστενο «Απόμερο» για καφέ, δίπλα σε δύο εξηντάρηδες ξένους τουρίστες οι οποίοι αφού μας μοιράστηκαν μαζί μας με ενθουσιασμό την αγάπη τους για το νησί, ακολούθως μας εξέφρασαν την επιθυμία να έρθουν μόνιμα στην Κύπρο καθότι τη θεωρούν ένα πολύ ωραίο και ασφαλές μέρος για ζήσει κάποιος.
Παρότι, λοιπόν, το πλέον αγαπημένο δικό μου κομμάτι είναι η Ερμού και γενικότερα ο Τακτακαλάς, εντούτοις συχνά επιστρέφω στα γύρω κοντινά σημεία, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους: για σουβλάκι στον Κήπο της Χρυσαλινιώτισσας, για τις όμορφες περιοδικές εκθέσεις της ΣΠΕΛ, για τα ψαγμένα πολιτιστικά events της Αξιοθέας, για καφέ ή κρασάκι στο Swimming Birds, για lunch στο DOT, για τον Χαμπή τον Χαράκτη και την Τέχνη του στο Μουσείο Χαρακτικής, για την Ιστορία του τόπου μας στο CVAR και για το ωραίο φαγητό στο Vintage, για τη γραφικότητα, για τα ωραία vibes, αλλά και μέχρι πρόσφατα και για τα σπιτικά vegan φαγητά της Inga στο ομώνυμο μικρό εστιατόριο στη Χρυσαλινιώτισσα -λέω μέχρι πρόσφατα, αφού δυστυχώς το εστιατόριο έχει κλείσει οριστικά.
Οι αφορμές για βόλτες στην Παλιά Λευκωσία είναι αμέτρητες. Αρκεί να μπούμε στο αυτοκίνητο, να παρκάρουμε στην εντός των τειχών περιοχή και να ανακαλύψουμε ο καθένας το δικός μας αγαπημένο κομμάτι της πόλης.
