Αφροδίτη Δερματά
Γυναίκα και ομορφιά. Από πηγάζει άραγε η γυναικεία ομορφιά και ποιος τελικά την ορίζει; Θυμάμαι κάποια στιγμή τον παππού μου να βλέπει μια στρουμπουλή μεγαλόσωμη γυναίκα με θαυμασμό και να γυρίζει και να μου λέει ότι είναι πανέμορφη. Αυτό ήταν το πρότυπο ομορφιάς στην εποχή του. Τον καιρό της κατοχής και του πολέμου η «γεμάτη» γυναίκα απέπνεε καλή υγεία και δύναμη οπότε προκαλούσε τον θαυμασμό. Ανά τους αιώνες τα πρότυπα της γυναικείας ομορφιάς διαφοροποιούνταν. Εδώ και περισσότερα από 3000 χρόνια τα εν λόγω πρότυπα επηρεάζουν τις γυναίκες αυτού το πλανήτη.
Η γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα είχε ανοιχτόχρωμο δέρμα και καμπύλες. Οι γυναίκες που είχαν τα παχάκια τους προτιμούνταν από το ανδρικό φύλο ενώ οι περισσότερες αφήναν μακριά τα μαλλιά τους ώστε να μπορούν να φτιάχνουν περίτεχνες πλεξίδες και κότσους. Στην Αρχαία Αίγυπτο, θεωρούσαν όμορφη την αδύνατη γυναίκα με λεπτούς ώμους, ψηλή μέση, συμμετρικό της πρόσωπο και μεγάλα μάτια. Κατά την εποχή της Ιταλικής Αναγέννησης οι γυναίκες που είχαν παχουλές καμπύλες λευκό δέρμα, στρογγυλό πρόσωπο, κόκκινα μάγουλα και ανοιχτόχρωμα μαλλιά θεωρείτο ότι διέθεταν ανώτερες ενδείξεις ομορφιάς και έκαναν θραύση. Στην Βικτωριανή Αγγλία είχαν πέραση οι γυναίκες που είχαν λεπτή μέση και παχουλά άκρα, έτσι έσφιγγαν την μέση τους με στενά εσώρουχα και κορσέ ώστε να δημιουργήσουν το σώμα κλεψύδρα. Γύρω στο 1900 τα πρότυπα ομορφιάς αλλάζουν άρδην. Πλέον καθοριστικό ρόλο αρχίζουν να παίζουν οι διασημότητες της εποχής που πρωταγωνιστούν στον χώρο του κινηματογράφου και της μουσικής. Την δεκαετία του 1920 οι γυναίκες αρχίζουν να έχουν ανδρογενή εμφάνιση. Φορούν ειδικά σουτιέν που κάνουν επίπεδο το στήθος, ρούχα που εξαφανίζουν τις καμπύλες και κοντά μαλλιά. Από το 1930 μέχρι το 1950 μεγάλη επιρροή ασκεί το απόλυτο θηλυκό της εποχής, η Μέριλιν Μονρόε και το σώμα κλεψύδρα επιστρέφει. Tα 60s θέλουν τις γυναίκες αδύνατες με πόδια μακριά και λεπτά. H περίοδος αυτή είναι γνωστή και ως «Swinging London» και πρόκειται για ένα όρο που περιγράφει την ακμάζουζα μόδα και την πολιτιστική σκηνή του Λονδίνου η οποία επηρεάζει και την Αμερική. Η δεκαετία του aerobic, τα 80s, θέλει την γυναίκα να έχει ψηλό, αθλητικό σώμα και την ενθαρρύνει να είναι λεπτή αλλά φυσική. Αξίζει να σημειωθεί ότι την εν λόγω εποχή αυξήθηκε η ανορεξία γεγονός που ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι οφείλται στην εμμονή με την άσκηση. Στα 90s το μοντέλο Kate Moss, με το χλωμό δέρμα και το αδύνατο σώμα, αναλαμβάνει σκύπτρα προτύπου και ιδανική γυναίκα γίνεται αυτή που φαίνεται λεπτή, αδύναμη και παραμελημένη.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα και προβληματίζομαι για το πως να θέσω το ζήτημα ώστε να μην φανώ σαν την θεία -όχι από το Σικάγο που ήταν φιλελεύθερη την άλλη από το χωριό-; Θυμώνω λιγάκι διότι είναι η πρώτη φορά , στην ιστορία της ανθρωπότητας, που η γυναικεία ομορφιά είναι εμπνευσμένη από τις κοπέλες που πρωταγωνιστούν σε αισθησιακές ταινίες…κοινώς η γυναικεία ομορφιά εν έτη 2024 είναι εμπνευσμένη από τσόντα. Και η όλη ιστορία ξεκινάει από την διάσημη - για το απολύτως τίποτα -Κιμ Καρντάσιαν. Έντονα υπερσαρκώδη -σε σημείο υπερβολής- χείλη, πολύ έντονο φρύδι και γενικά πάρα πολλή πλαστική. Μεγάλα στήθη, μεγάλα τουρλωτά οπίσθια και επίπεδο στομάχι. Κοινώς μας κατάστρεψε η Καρτνάσιαν ως πρότυπο ομορφιάς. Ξαφνικά γέμισε η ανθρωπότητα με την φάτσα της. Καθημερινά δεκάδες Κιμ περνάνε μπροστά από τα μάτια μου και Live αλλά και στα σόσιαλ. Σε σημείο που πλέον όταν δω μια κοπέλα που δεν μοιάζει με Κιμ , εντυπωσιάζομαι, μου φαίνεται καλλονή.
Για να συνοψίσουμε η ομορφιά πηγάζει από τα ενδότερα. Αρχίστε σιγά σιγά να αγνοείτε την τυποποιημένη ομορφιά και τους άτυπους κανόνες που μας θέλουν όλες ίδιες. Αν πρέπει μεταξύ άλλων να γίνει μια επανάσταση στην εποχή μας είναι αυτή. Unfollow ή απόκρυψη, όλες αυτές τις Κιμ που γεμίζουν τnν οθόνη του κινητού μας με την πλαστικοποιημένη ομορφιά. Ας αφήσουμε λίγο την ατέλεια και την διαφορετικότητα να υπάρξει. Κάθε γυναίκα είναι μοναδική με την δική της προσωπικότητα, τα δικά της χαρακτηριστικά και τις δικές της αναλογίες. Αν ο κόσμος μας ήταν γεμάτος τέλειους ανθρώπους δεν θα είχε κανένα νόημα. Γιατί να ακολουθούμε πρότυπα που αλλάζουν συνεχώς και μόδες που είναι παροδικές. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να είσαι ο εαυτός σου!
Σ' ένα κόσμο γεμάτο Κιμ γίνε εσύ...
