Αφροδίτη Δερματά
Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,
Έχω πολλά χρόνια να σου γράψω και ευελπιστώ να με θυμάσαι… Θα είμαι είλικρινής, φέτος ήμουν και καλό και κακό παιδί. Κυρίως όμως νομίζω ήμουν καλό. Σ ευχαριστώ για τα περσινά σου δώρα και σ’ ευχαριστώ ιδιαίτερα για το ότι είμαστε όλοι καλά. Σε γενικές γραμμές όπως σου είπα και στην αρχή ήμουν καλό παιδί αλλά ακόμα και τις φορές που η αρνητική μου πλευρά πήγαινε να ξεσηκωθεί και να επιβληθεί με σκέψεις άσχημες, εγώ κατάφερνα να την παρατηρήσω, να την δαμάσω και στο τέλος να την αποδυναμώσω. Γιατί ξέρω καλά ότι αν βρει πρόσφορο έδαφος η άσχημη σου πλευρά, τότε μπορεί να σε κυριεύσει, να σε δηλητηριάσει με άσχημα συναισθήματα και εσένα αλλά και τους γύρω σου. Δεν επέτρεψα λοιπόν σε συναισθήματα ζήλιας να εκδηλωθούν σε όλο τους το μεγαλείο, τα απωθούσα εν τη γεννέσει τους, μετά από σκληρή δουλειά κατάφερνα να στρέφω την προσοχή στον εαυτό μου, να επικεντρώνομαι στα κατορθώματα μου ώστε να μη νιώθω λίγη, να μην κουτσομπολεύω και να μην αισθάνομαι ανταγωνισμό. Και αυτό θεωρώ ότι ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα. Δούλεψα σκληρά και λάτρεψα την δουλειά μου. Εξελίχθηκα. Γύμνασα το σώμα και το μυαλό μου δείχνοντας αγάπη και σεβασμό στον εαυτό μου. Τράφηκα σωστά και ισορροπημένα, κινήθηκα, άκουσα όμορφη μουσική, διάβασα, είδα ενδιαφέρουσες ταινίες και παραστάσεις, προσπάθησα όσο μπορούσα να βγω από την ζώνη άνεσής μου και την πεπατημένη και να αποδεχτώ ότι όλα αλλάζουν και ότι η αλλαγή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ωστόσο χωρίς αυτήν μένεις πάντα στάσιμος και δεν συναντάς ποτέ την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Κατάφερα επίσης, να ξεχάσω όσα με έμαθαν ότι είναι σωστά και να βρω τις δικές μου αλήθειες που έχουν επίκεντρο τον πυρήνα μου. Μέσα σε όλα συνέχισα να αγαπώ πολύ τους ανθρώπους με τις άσχημες και τις όμορφες πλευρές τους. Προσπάθησα να μην κρίνω, όχι μόνο για να μην κριθώ αλλά γιατί κατάλαβα πλέον ότι δεν μπορώ να μπω στα παπούτσια κανενός, η κάθε οντότητα είναι διαφορετική και ο καθένας έχει το δικό του παρελθόν που διαμορφώνει την προσωπικότητα και τις σκέψεις του. Συναναστράφηκα με αγαπημένους ανθρώπους πήρα από αυτούς στοιχεία που μου άρεσαν και εξέλιξα λίγο παραπάνω την προσωπικότητα μου, φρόντισα τα παιδιά μου και γενικά αφέθηκα στην ροή του χρόνου που κυλάει, να με μεταμορφώσει.
Δεν ξέρω πως θα κρίνεις όλα αυτά που σου γράφω και αν τελικά θα μου φέρεις δώρο. Εγώ όπως και να έχει θα σου πω προκαταβολικά ένα μεγάλο «Ευχαριστώ».
Άγιε μου Βασίλη, φέτος έχω την αίσθηση ότι ήμουν εντάξει σαν άνθρωπος, ήμουν ωφέλιμη για την κοινωνία. Θα ήθελα λοιπόν να μου φέρεις υγεία, ευημερία και γαλήνη. Θα ήθελα να σκάβω μέσα μου και πάντα να βρίσκω εκείνη την πηγή του καλού, που με γεμίζει θετική ενέργεια, έτσι ώστε να μπορώ να την σκορπάω γύρω μου. Θα ήθελα να συνεχίζω να βρίσκω την χαρά σε μικρές στιγμές της ζωής, σε ένα όμορφο τραγούδι, σε ένα τοπίο, σε ένα βιβλίο, σε ένα νόστιμο φαγητό, σε ένα ποτήρι κρασί, σε ένα ηλιοβασίλεμα, σε μια αγκαλιά. Θα ήθελα να θυμάμαι κάθε μέρα που ξυπνάω ότι είμαι περαστική από εδώ, ώστε να αδράχνω την κάθε στιγμή με σεβασμό, όπως της αρμόζει. Να θυμάμαι επίσης ότι όλα φεύγουν και περνάνε και τελικά μόνο η καλοσύνη μένει. Να μάθω να ζω στο παρόν και να περιορίζομαι σε αυτό. Σ ευχαριστώ!
Με αγάπη ΑΔ.
