Αφροδίτη Δερματά
Δυο φορές στην ζωή μου ένιωσα ότι βρίσκομαι σε παράλληλο σύμπαν…κάπου μαγικά. Την πρώτη χρειάστηκα περίπου 15 ώρες ταξίδι με αυτοκίνητο για να βρεθώ εκεί, στην «Άσπρη Έρημο». Ένα ταξίδι κουραστικό και δύσκολο μιας και ο δρόμος ήταν εντελώς μονότονος, μια ευθεία, και το τοπίο δεν άλλαξε πουθενά. Σε όλη την διαδρομή μας ακολουθούσε απέραντη έρημος δίνοντας μας την εντύπωση ότι βρισκόμαστε συνεχώς στο ίδιο σημείο. Εντούτοις ο προορισμός μας αποζημίωσε. Βγαίνοντας έξω από το τζιπ και κοιτάζοντας γύρω μου, ένιωθα ότι είχα βρεθεί σε έναν άλλο πλανήτη. Το τοπίο ήταν σεληνιακό, χιλιάδες μικροί λευκοί λόφοι από ασβεστώματα ξεπρόβαλλαν πάνω στην άμμο μέχρι εκεί που χανόταν το μάτι. ΄Ηταν Δεκέμβρης, ο οδηγός μας, μας έφτιαξε ζεστό τσάι το οποίο συνοδεύσαμε με τοπικές λιχουδιές. Απολαύσαμε το πικ νικ μας δίπλα από έναν ασβεστόλοφο και αφεθήκαμε στην απόλυτη ησυχία του τοπίου. Ακούγονταν μόνο οι ανάσες μας. Η μαγεία ολοκληρώθηκε με το πιο ωραίο και πιο περίεργο ηλιοβασίλεμα που έχω δει στην ζωή μου. Η αίσθηση που μου άφησε αυτό το τοπίο καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής μου εκεί ήταν αλλόκοτη, σαν η ψυχή μου να είχε ταξιδέψει στον χωροχρόνο.
Δεν είχα ξαναζήσει παρόμοια εμπειρία και δεν είχα ξανανιώσει αντίστοιχη αίσθηση μέχρι πριν λίγες μέρες. Επιστρέφοντας από τις διακοπές μου στην Ελλάδα είπα να δοκιμάσω να ρίξω μια κρυφή ματιά σε έναν άλλο κόσμο. Καθώς ο Μάριος μου έδινε να συμπληρώσω τα χαρτιά κάνοντας μου πλάκα ότι είναι η διαθήκη μου και ζητώντας μου να τον θυμηθώ τις ύστατες αυτές στιγμές, προσπαθούσα να είμαι ήρεμη ώστε να απολαύσω λεπτό προς λεπτό ό,τι θα ακολουθούσε. Ήπια νερό, ξαναήπια νερό γιατί έτσι έπρεπε και παρακολούθησα με προσοχή και ψυχραιμία τις οδηγίες του, αποδιώχνοντας το μικρό παιδί που πηγαινοερχόταν στο μυαλό μου και έτρωγε τα νύχια του ρωτώντας με με αγωνία ανά τακτά χρονικά διαστήματα τι στο καλό πάω να κάνω και αν είμαι σίγουρη γι’ αυτό . Αφού τα έμαθα όλα μπήκαμε στο τζιπ και σε λίγο βρισκόμασταν σε έναν μικρό κόλπο γεμάτο με δύτες. Φορέσαμε τις μπουκάλες, πήραμε παραμάσχαλα τα βατραχοπέδιλα και τις μάσκες μας και βηματίζοντας «αρματωμένοι» με πολύ κόπο προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσουμε την ισορροπία μας, βρεθήκαμε μέσα στο νερό. Κάναμε τις πρώτες μας πρόβες ώστε να σιγουρευτούμε ότι εμπέδωσα όσα έμαθα και αρχίσαμε να «κατηφορίζουμε» στον υποθαλάσσιο δρόμο, κάνοντας παράλληλα εξίσωση πίεσης. Ξαφνικά ένιωσα μια μικρή ζάλη η οποία θα γινόταν κρίση πανικού αν δεν με καθησύχαζε εγκαίρως ο Μάριος και δεν με υπενθύμιζε ότι το μόνο που χρειαζόταν να κάνω ήταν να αναπνέω βαθιά και δυνατά. Μέσα σε πέντε λεπτά και αφού τα κατάφερα με την αποσυμπίεση είχα μπει σε έναν άλλο κόσμο και βόλταρα με άνεση μέσα σε αυτόν ακούγοντας μόνο την ανάσα μου. Βρισκόμουν 10 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και ρουφούσα τις εικόνες εκστασιασμένη νιώθοντας και πάλι αυτή την αίσθηση ότι είμαι μόνη μου σε ένα άλλο συμπάν. Κάπου μαγικά… Ένιωθα ένα με τις αποχρώσεις του μπλε, με την άμμο, τα βράχια και τα ψάρια.
Συνάντησα πρώτη φορά με τόση ευκολία την απόλυτη ηρεμία στο εδώ και στο τώρα. Ταΐσαμε τα ψάρια, βγάλαμε μερικές φωτογραφίες στο υποβρύχιο μουσείο και συνεχίσαμε την περιήγηση μας. Κάποια στιγμή ο Μάριος μου έκανε νόημα να κοιτάξω προς τα πάνω την θαλάσσια χελώνα που κολυμπούσε λίγα μέτρα παρά πέρα και περίπου μια ώρα αργότερα η βόλτα μας έφτανε με επιτυχία στο τέλος της. Μια ώρα περιήγησης σε μια άλλη πραγματικότητα η οποία αυτόματα, ταυτόχρονα με την αποσυμπίεση, κλείδωσε απέξω, άγχη, σκέψεις και συναισθήματα αφήνοντας με καθαρή απ’ όλα και ελαφριά να αιωρηθώ μέσα της. Βγαίνω έξω από το νερό και το μυαλό μου πάει 20 χρόνια πριν στην «Άσπρη Έρημο». Έχω ακριβώς την ίδια αίσθηση με τότε. Ίσως διότι και τότε είχα βρεθεί σε έναν βυθό με την μόνη διαφορά ότι έλειπε το νερό και τα ψάρια. Ίσως γιατί αυτές οι διαφορετικές εμπειρίες που μας βγάζουν έξω από τα συνηθισμένα μας, έξω από την ζώνη ασφαλείας μας, είναι το αλάτι και το πιπέρι στην ζωή μας.
Υγ1. Μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθείτε στην Αίγυπτο και στην «Ασπρη Έρημο» εντούτοις θα σας πρότεινα να ταξιδέψετε μέχρι τον Πρωταρά και να κάνετε μια υποβρύχια βόλτα παρέα με τον Μάριο ο οποίος είναι εξαιρετικός δάσκαλος κατάδυσης. Βάλτε στο βιογραφικό της ζωής σας αυτή την μοναδική εμπειρία και θα με θυμηθείτε…
Yγ2 Για περισσότερες πληροφορίες κάντε ένα κλίκ ΕΔΩ
Yγ3 Για να αποζημιώσεις τον εαυτό σου για την καταπληκτική του προσπάθεια πήγαινε τον για ψάρι και παγωμένη μπίρα στο Demetrion
